Gözlerimi çok rahatsız bir şekilde açtım. Başım çatlıyor ve belim ağrıyor! Gözümü açtığım an karşımda gördüğüm ayak ile kaşlarım çatıldı.
Kafamı kaldırıp etrafa bakındım. Gece ayağını benim üzerime koymuş kafası Laranın karnında idi. Laranın kafası ise benim karnımda!
Sinirle kükredim "KKKIIIIZZZZLLLLAAAARRRRRR!" Onlar sıçrayarak gözlerini açarken acı ile bağırdım! Çünkü Lara karnıma KAFA ATTI! Tam kızıcağım sırada karnımın ağrıması ile acı bir çığlık attım. Regl sancısı olduğu belliydi. Kızlar bana endişe ile bakarken dudağımı büzdüm. "Sanırım Regl beni ziyaret etmek istiyor"
⏰
Regl dönemim ne kadar sancılı olsada Hep okula giderdim... bu yüzden üzerimi giyinmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok güzel olmuştum! Neyse... Gecede hazır olunca Lara bizi okula bıraktı.
Biz kapıdan girerken arkadan biri seslendi "NEHİR! GECE! AZ BEKLEYİN" bu Sinan'dı. Ama neden yanımıza geliyordu? Gece ile aynanda durduk ve Sinan koşarak yanımıza geldi "Eee nasılsınız?" Biz bununlan ne ara bu kadar samimi olduk? Gece cevap verdi "İyi, sen?" Bir süre nefslendikten sonra gülümsedi "İyiyim". Fazla uzatmadan yürümeye başladığımda peşimden gelmeye başladılar.
Çoğu bakış bize döndü ve herkes birbirinin kulağına bir şeyler fısıldamaya başladı. Ne oluyor ya yine?
Kesin kavga olayını konuşuyorlar.
Mantıklı. Sınıfa girdiğimizi fark edince yerime oturdum. O sırada sancım yine baş gösterdi. Yüzümü buruşturup Geceye döndüm "Ağrı kesici var mı?" Kafasını olumsuz anlamda salladı. Off offff çok ağrıyor bu amaaaaaa. Önümde oturan Sinan bana döndü "Bende var. İstersen vereyimde, ne oldu?" Haydaaaa bu niye bizimle böyle samimi? Ama işin ucunda ağrı kesici var. "Verirsen çok güzel olur" dedim yüzümdeki zoraki gülümseme ile. Elini çantasına atınca görünen kol kasları beni eritmeye yeter de artar bile! Birde o belirgin damarları... hayır! Kendine gel Nehir! Hem saçları yumuşak ve kahve rengi değil! Ah şu Regl dönemi tavan yapan hormonlarım ah...
Sen öyle saan Nehir. Çocuğun saçlar yumuş yumuş ve saçının o rengi...
İç sesim bile bana karşı geliyor! Bu ne ya! Sinan'nın bana elindeki ağrı kesiciyi uzatması ile yüzüme yine zoraki bir gülümseme yerleştirdim "Teşekkür ederim..." diye mırıldandım elime alırken. "Rica ederim" dedi ve önüne dönüp arkadaşları ile konuşmaya devam etti.
Zil çalar çalmaz Renas hoca (Büyük abi) sınıfa girdi ve ders başladı. Her zaman olduğu gibi beni her soruda tahtaya kaldırıp benimle uğraştı ama her seferinde başarılı olup onu şaşkın bir şekilde bıraktım.
⏱
Sonunda öğle arası! Hızla kantine inip kantinci Safiye abladan bir Karam ve portakal suyu alıp bir masaya oturdum. Kantin sıcaktı ve bu sancıma iyi geliyordu. Gece yanında bir çocukla geldi. Bu Sinan'nın bir arkadaşı sanırım ama neden Gece ile beraber? Çok geçmeden yanıma geldiler.
