chapter 1. 🧚🏻‍♀️

31 3 0
                                    

Ik open mijn ogen en rek me uit. Het is nu 4 jaar geleden sinds ik werd vermist. Ik weet niet waar ik ben of hoe ik hier ben gekomen. Een zachte windvlaag vliegt over het gras. Een klein wit konijntje rent langs me. 'Wakker worden in the middle of no where blijft fijn.' Geen schreeuwende ouders. Geen school. Niks om me zorgen over te maken, rust, ik voel me veilig. Ik pak mijn zelf gemaakte tasje en doe mijn schrift en pen erin. Maar ook mijn dagboek en leesboek. Ik had het mee genomen van huis voor ik weg ging. Ik loop naar mijn paard toe doe het hoofdstel om, pak mijn pijl en boog en stap op. 'Laten we gaan Fagur.' Fagur is een wit paard die naar me toe kwam 4 jaar geleden. We were ment for each other i think. Uren dwalen we door het bos heen zoekend naar eten en wat water. We hebben na eindelijk 1 uur dwalen wat bessen 2 wortels en water. We zijn bij een meertje en ik laat Fagur van het water drinken. Ze flamed en ik lach. Ik geef haar een wortel en wat klopjes op haar hals. Ik wil de weg terug vinden maar ik heb werkelijk waar geen flauw idee waar we zijn. Ik probeer stukken te herkennen maar ik weet het echt niet. 'Fagur we moeten een nieuwe plek vinden.' Ik klik met mijn tong en spoor Fagur aan en zij galoppeerd weg. 'WHOOO!' Ik doe mijn armen wijd. We rennen door de bossen en over de wijde tot ik een hele grote boom zie met bloemen daar om heen. Ik maak mijn zit zwaar zodat Fagur gaat draven en daarna gaat stappen. 'Hooo maar meisje.' Zeg ik zachtjes tegen Fagur. Ik beloon haar en stap in een vloeiende beweging af. Het is al een beetje donker dus ik bind Fagur vast aan een tak van de boom. Ik maak met wat stenen en hout een vuurtje en deel wat besjes met Fagur. Fagur vind ze volgensmij wel lekker want ze blijft haar lippen likken en flamed. 'Hahaha braven meid ben je toch.' Ik pak mijn pen en dagboek en begin te schrijven.

Dagboek dag 1,487,
Ik heb vandaag eten gezocht met Fagur. We zijn verdwaald voor de zoveelste keer maar ja.
Morgen gaan we verder.

Met mij gaat het trouwens goed. Ik heb gedronken en gegeten.

Ik leg mijn dagboek en pen weg. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap.
Als ik de volgende ochtend wakker word kijk ik om me heen. Fagur staat gras te eten en de vogels fluiten. Heerlijk wakker worden zo. Fagur hinnikt luid als ze ziet dat ik wakker bent. 'Haha ook goedemorgen naar jou schat! Heb je lekker geslapen haha.' Fagur kijkt me hoopvol aan voor wat meer eten. Ik loop naar haar toe en geef haar wat meer bessen. Ze eet ze met geluk op en ik kriebel haar in haar nek op haar schouder onder haar buikje en achter haar rechter oor. Fagur geniet er duidelijk van want ze beweegt met haar boven lip tegen een tak en haar oortjes staan naar voor. Na een tijdje zo te hebben gestaan ga ik op de grond zitten. Fagur gaat langzaam en voorzichtig liggen en ik ga tussen haar voorbenen en, achterbenen zitten. Langzaam begin ik te zingen. 'I was running far away would i ran of the world someday..? Nobody knows.. Nobody kno-o-ows..'  Als ik klaar ben met zingen ga ik staan. Fagur blijft nog even liggen maar ik vind het niet erg. Ik pak mijn pijl en boog en schiet in de boom. Ik pak de pijl weer en leg de pijl en boog weg. Fagur staat op en ik doe haar, haar hoofdstel om. 'Ga je mee miss Fagur?' Zeg ik op een deftige toon. ik hoef haar niet eens vast te houden en ze loopt al mee. Lief beestje is het toch.

Heyy!! Dit was chapter 1! Ik hoop dat jullie deze story net zo leuk vinden als ik.



lostWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu