lost

chapter 22. 🧚🏻‍♀️

Ik lig huilend op het strand wachtend tot de zon gaat schijnen. Na wat eeuwen voelden komt de zon eindelijk op. Ik ben een mango aan het eten. En ik glimlach bij het zien van de zon. Ik leg wat spulletjes in een boot om te overleven. Dan ga ik zelf ook in het boodje en begin te varen. Ik kijk naar het helderblauwe water onder me. Ik zie iets in het water en buig wat over de rand om te zien wat het is. Een gigantisch groot skelet bevind zich onder me. Ik kijk naar het dino skelet. Ik stop met varen en ga languit in de boot liggen en eet een mango.

Ik ga weer wat over de kant van de boot hangen. De boot draait om en ik lig in het water. Ik probeer de boot weer om te draaien en rustig te blijven. Als de boot is omgedraaid ga ik er heel voorzichtig in.

Ik vaar naar de kant toe en de golven worden hoger. De wind harder en de storm begint te groeien. Ik peddel sneller om bij de kant te komen.

De regen begint te stromen en het komt met bakken uit de hemel. Als ik eindelijk op land terug kom ren ik naar het huis. Ik stap helemaal doorweekt naar binnen. Een meid en de jongen die ik tegen kwam staan pratend in de gang. 'Uhm stoor ik?' Zeg ik. Ik heb het gevoel alsof mijn hart breekt. 'Haii.' Zegt de meid. 'Hey, zou ik julie namen misschien mogen?' Vraag ik. 'Jahoor mijn naam is Mila en dit is Kai.' Zegt Mila. 'Mijn naam is Delilah.' Zeg ik terug. 'Fijn kennis met je te maken.' Zegt Mila. 'Hetzelfde. Kai, kan ik jou even spreken. Onder 4 ogen.' Kai loopt mee naar het kantoortje. Ik sluit de deur achter hem. 'Wat?' Zegt hij. 'Wie is dat?!' Zeg ik. 'Mila?' 'Ja Mila!' Zeg ik een beetje boos. 'Mijn zus?' Zegt hij verward. 'Oh-' verward doe ik de deur open en ik loop snel de kamer uit. En ren de trap op naar boven en ga de badkamer in. Ik sluit de deur achter me. Dan stap ik onder de douche. Ik ben vergeten de deur achter me te sluiten en Mila loopt de badkamer in.

Bewerkt op 13-11-2021
Gepubliceerd op