chapter 17. 🧚🏻‍♀️

1 0 0
                                    

Ik lig op een matras op de zolder. Het onweert en regent hard en ik luister naar muziek. (Als het een keer keihard regent of onweert kan je je favo nummer aanzetten en bijvoorbeeld schrijven of lezen.) Maurus is ergens anders. Onze relatie is heel slecht en we praten alleen als we elkaar nodig hebben. Op dat moment komt hij dronken binnen. 'Je moet echt optyfen. Je bent niet goed genoeg voor deze wereld. Jij hoort hier niet.' Ik sta op en kijk hem verbaast aan. 'Excuse me?' Een traan glijd over mijn wang. Ik loop op hem af en sla hem op zijn wang met mijn platte hand. 'Hoe bedoel je Ik hoor hier niet. Leave me the fuck alone!' Ik begin boos te worden het licht knippert en dan ik het donker. Na 10 seconden springt het licht weer aan. Ik kijk hem boos aan en probeer me in te houden. Ik loop langs hem heen de kamer uit. Het begint steeds harder te onweren. De regen is wel gestopt. Naast me slaat onweer in. Ik let er niet meer op en loop door. Ik heb hier geen zin meer in. Ik sta op een open stuk omringt met bomen. 'VEDOMME.' Ik schreeuw het uit. Bomen om me heen vallen om en ik zak op de grond. 'IK HAAT HET HIER' een storm hangt boven mijn hoofd. Het regent keihard en ik ga languit op de grond liggen. Ik ben misselijk en heb nergens meer zin in.

Pov philip:

Delilah ligt boven en ik voel me kut. Ik pak de alcohol en begin te drinken. Glas na glad gaat leeg. Ik ben heel erg dronken en loop dan met moeite naar de zolder waar Delilah is. Ik ging volgensmij hard tegen haar tekeer want mijn hele wang is rood. Ze gaf me een klap tegen mijn wang. Ze is toen weg gerend. Ik weet niet waarheen. Ik kijk uit het raam. Dan hoor ik een schreeuw en verderop valt een groep bomen om. Volgens vliegen weg en een storm volgt. De wind giert en het stormt. Internet ligt eruit en ik gooi mijn telefoon op de grond. 'Fuck!' Er zit een scheur in mijn telefoon. Ik hoor een hard geblaf en gegrom bij de voordeur. Er zit een wolf. 'Een wolf? Wtf?!' Ik laat de wolf naar buiten en ze rent keihard richting de bomen die om vielen. 'Hmm, die komen wel terug..'

Bewerkt op 26-10-2021
Gepubliceerd op 10-12-2021

lostWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu