Haydi gel şöyle manzarama yap bi kıyak.
Suretinle demlensin gözlerimin efkarı.
Biraz konuş da pası silinsin kulaklarımın,
Adımı söylesen de olur hoşuma gidiyor ismimin telafuzu senin dilinden.
Rüzgarın en naif yüküdür saçlarını okşayıp burnuma taşıdığı kokun,
Burnumun direkleri ta kalbime kadarmış bak şimdi öğrendim.
Ya parmak uçlarımda hissettiğim şu sızıya ne demeli?
Gerçekten var mısın diye sorguladığım zamanlar olmuyor değil.
Sen gerçek misin yoksa yine mi gerçek sandığım hayallerdeyim?..
Penceremde çiçek açıyor halbuki ben dikmedim.
Kuru ağaç meyve verdi bu, sene Allah'ın hikmeti!
Bu kış çok soğuk geçmedi sokak çocukları biraz şanslıydı.
Hüsni talil sanatı diyorlar galiba böyle olunca; çünkü bilmiyorlar adını!
