Uras'ın Laçin'e okuduğu şiiri multimedyadan dinleyebilirsiniz arkadaşlar.(Atilla İlhan-Adınla Nasıl Berabersem) Keyifli okumalar :)
O gergin gecenin üzerinden iki gün geçmişti. Herkes eski haline dönmüş gibi görünüyordu, Uras'a zaten kızgın değildim ama aramızdaki soğukluktan da eser kalmamıştı. Buna seviniyordum çünkü biz uzak kalamazdık. Yaşadığım her şeyde fazlasıyla yanımdaydı, birlikte ağlayıp gözyaşlarımızı sildiğimiz çok olmuştu. Birkaç fevri davranışa bunun değişmesine izin vermezdim. Berkay zaten kardeşi gibi avare bir çocuktu o yüzden bu rahatlığına şaşırmıyordum, onu eğlenceli yapan da buydu sanırım. Bol bol yüzmeli, rakılı ve balıklı geçen iki günün sonunda yarın dönmeye karar vermiştik. İstanbul'a gideceğim tarih yaklaşıyordu ve biraz annemlerle ilgilenmeliydim.
Bugün herkesten geç kalktığım için kahvaltıyı kaçırmıştım. Mutfağa inip kendime bir tost yapmaya karar verdim. Dolapta portakal suyu da olduğuna göre alışık olduğum ayak üstü atıştırmalara dönebilirdim. Cam kenarındaki dolaptan bir sandviç ekmeği çıkarıp ikiye ayırdım. Marul çok taze görünüyordu o yüzden soğuk sandviç yapma fikri daha cazip geldi. Dilimlediğim kaşarları ekmeğin arasına koyup üzerine iki tane cambon yerleştirdim. Marulları da yıkayıp üzerine ekledim ve biraz mayonez sıktım. Her şey hazır olduğunda sandviçim onu yemem için beni bekliyordu ama Uras'ın yanıma gelmesiyle tüm romantikliğimiz bozuldu.
-Günaydın yavrum.
-Günaydın Uras'çığım sen de mi yeni kalktın?
-Erken çıktım ben birkaç işim vardı, seninle de onu konuşacaktım.
Sesinde heyecanlı ama kontrolünü sağlamaya çalışan bir ton vardı. Tüm erkekler gibi o da bir şeyler karıştırdığında çocuğa dönüyordu.
-Dökül bakalım, derken ona muzur bir bakış atıp gülmüştüm. Başını yana devirdi ve anlatmaya başladı.
-Bugün yıl dönümümüz biliyorsun. Hmm öyle miymiş? Laçin'e güzel bir sürpriz hazırlamak istiyorum, aslında her şeyi ayarladım ama birazdan işim çıkıp Bursa'ya döneceğimi söyleyeceğim ve sizin onu iskeleye getirmeniz gerekiyor.
-Önce bir güzel kızdırıp sonra sevinidreceksin yani... Hallederiz canım zaten sana kızgın olacağı için dışarı çıkmak isteyecektir.
Bunu duyunca biraz bozulmuştu çünkü ne zaman tartışsalar Laçin inatla onu kızdıracak bir şey yapardı.
-Her neyse... Gelmeniz gereken zamandan yarım saat önce arayacağım, ona göre hazırlanıp çıkarsınız. Telefonunu ondan uzak tutmanı umuyorum.
Gözlerindeki parıltıyı fark edebiliyordum, gerçekten Laçin'i mutlu etmek istiyordu. Onu başımla onayladığımda yanağımdan bir makas alıp içerye gitti. Ben de nefis sandviçimi büyük lokmalarla mideye indirdim. Portakal suyumun da son yudumlarına geldiğimde beynimdeki tilkiler kapıyı tıklatmaya başladı. Yoksa?... ''Evlenme teklif edecek olmasın!'' Bunu sesli düşündüğümü fark etmemle elimi ağzıma götürmem bir olmuştu.
-Kim?
Ah gelenin Bükin olmasına bu kadar sevineceğimi bilmezdim.
-Bugün yıldönümleriymiş, sürpriz yapacakmış. Böyle özel bir gece de hem bu kadar hazırlık yapıyorsa bence kesin edecek.
Dudaklarımda harika bir dedikodu duyup kızlara anlatıyormuşum gibi bir gülüş vardı. Göz bebeklerimin büyüdüğüne emindim ama ben bile heyecanlanmıştım. İçimde gidip Laçin'e yetiştirmeme dair binlerce ses baskı kuruyordu ama çenemi tutmalıydım.
