Η Αρχή Μας, Απόσπασμα

149 14 14
                                    

Σταμάτα, ειλικρινά σταματά,, σταμάτα να παλεύεις, σταμάτα να με αγαπάς, δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ άλλο να σε βλέπω, δεν σε θέλω άλλο στην ζωή μου ρε φίλε, φύγε, απλός φύγε.. Άφησε με στα σκοτάδια μου, άφησε με στην μοναξιά μου, αρκετό πόνο μου προκάλεσες, δεν μου αξίζει όλο αυτό, θέλω να ζήσω την αγάπη και όχι ένα μαύρο σκοτάδι μαζί σου... Μην με πλησιάζεις, μην με ακουμπάς, μην με κοιτάς, σιχαίνομαι ακόμα και που αναπνέεις, για τόσο λίγη με είχες μωρέ, για ένα παιχνιδάκι της στιγμής? πού νόμιζες ότι μπορούσες να κάνεις ότι θέλεις μαζί μου και με μια σου κουβέντα γλυκιά να ξεχαστούν όλα? Δεν είσαι άντρας εσύ ρε, ένας άντρας ξέρει να παλεύει, ξέρει να ακούει!!! και ξέρεις τι άλλο κάνει? να δίνει και πάνω απ' όλα να αγαπάει!!! Εσύ όμως τι έκανες? Έπαιξες, με πλήγωσες και τώρα τι? Θες να τα ξεχάσουμε όλα? Θες να είμαστε όπως πρώτα? Με τι θράσος τολμάς να στέκεσαι μπροστά μου και να μου ζητάς κάτι τέτοιο!!! ΜΙΛΑΑ πες κάτι γαμώτο!!!! μην με κοίτα απλά, μην μου δείχνεις ότι έκανα την χειρότερη επιλογή της ζωής μου... μην με κάνεις να σε μισήσω κι άλλο! Διότι θα το κάνω, θα ξεχάσω ότι υπήρχες, θα διαγράψω κάθε ανάμνηση, θα εξαφανίσω ότι θυμίζει εσένα, με ακούς!! Εσύ φταις, μόνο εσύ.

Ο καιρός βροχερός, μια πόλη γεμάτο ανθρώπους κενούς, που απλά υπάρχουν, μια μαύρη κατάσταση που όσο προχωράς τόσο απορείς αν αυτό που αντικρίσεις είναι αληθινό η απλά ένα όνειρο, αλλά η αλήθεια είναι ότι απορείς τι είναι χειρότερο, να ζεις ένα όνειρο στο οποίο δεν μπορείς να ξυπνήσεις? η μία πραγματικότητα την οποία δεν μπορείς να αλλάξεις, ψυχοφθόρα και τα δυο ουσιαστικά, ψάχνεις να βρεις λίγο φως στο χάος αλλά πουθενά, άνθρωποι να πεθαίνουν, να πεινάνε, να μην έχουν μέλλον, φτάνεις σε ένα σημείο στο οποίο ψάχνεις για ένα μικρό φως ελπίδας από έναν άνθρωπο, να ψάχνεις και να ψάχνεις μα να μην βρίσκεις τίποτα, να θες να τα παρατήσεις... Το σώμα σου να μην αντέχει άλλο, η ψυχή σου να έχει κατάρρευση και να πέφτεις απλά στο πάτωμα, χιλιάδες κόσμος να περνάει από δίπλα σου, μα κανείς δεν κάνει μια κίνηση να σε βοηθήσει η απλά να ρωτήσει πως είσαι, εκείνη στιγμή απλά κλείνεις τα μάτια σου και ελπίζεις να τελειώσεις αλλά η μοίρα πάντα έχει αλλά σχέδια για μας και αυτό είναι ένα άγγιγμα που σου γεμίζει την ψυχή με ενέργεια...

Ξέρω πως με νιώθεις, ξέρω πως όσο το διαβάσεις όλο αυτό σφίγγεται η καρδιά σου, αλλά επέτρεψε μου να σου δείξω έναν άλλον κόσμο, μια αλλη οπτική, μια σπάνια αλλά αληθινή ζωή που μπορεί να πετύχει ο καθένας, μην το σκέφτεσαι, απλά ταξίδεψε μαζί μου μέσα από την ιστορία μου, μια ιστορία ανάμεσα σε έναν άντρα που είχε τον κόσμο όλο και παγιδευτικέ μέσα σε δυο ματιά, ξέχασε τα πάντα, άφησε τα πάντα και απλά έκλεισε κάθε πόρτα της καρδιάς του για να κερδίσει το μοναδικό κορίτσι που του έκλεψε για πάντα την καρδιά του , η περιπέτεια είναι μεγάλη και το ταξίδι άλλο τόσο, αν φοβάσαι να το ζήσεις.... τότε καλύτερα μην την ξεκινήσεις, διότι κάθε αρχή και περίεργη αλλά η μαγεία είναι πάντοτε εκεί που περιμένεις ότι δεν γίνεται καλύτερο: 3 αν είσαι όντως αποφασισμένος η αποφασισμένη γιαυτό το μεγάλο βήμα, τότε θα χαρώ να μοιραστώ το απέραντο ταξίδι μαζί σου, σε περιμένω μην αργείς! απόλαυσε το...

Η Αγάπη 3/9Where stories live. Discover now