Η Αγάπη 3/9

βασίλειο μερος 2

pov ρια 

Τι χαος και αυτο, αντι να τελειωνουν τα προβληματα ολο και αυξανονται σημερα, τι καρμα ειναι και αυτο ωρες ωρες εχ, δεν φτανει η ταλαιπωρια δεν φτανει η στεναχωρια δεν φτανει που σχεδον με βιασαν τωρα  με πιανουν και ομηρο , τι αμαρτιες πληρωνω η καημενη , περικυκλωμένη και απο φρουρους τωρα αχ, το μονο που θελω ειναι διακοπες ειλικρινα ... μας πιανουν και μας οδηγουν στο παλατι σιγα σιγα ο πετρος μου κανει νοημα οτι θελει να δοκιμασει να αποδραση αλλα του κανω σημα να περιμενει... προχωραμε και προχωραμε και μας οδηγουν στα κελια , μας πετανε μεσα και μας αφηνουν για 2-3 μερες με ψωμι και νερο , εγω χαλαρι αλλα και πολυ ανησυχη για την διατροφη μου μιας και εχω ενα παιδι στην κοιλια μου ζηταω απο εναν φρουρο αν μπορει να μου φερει κανονικο φαγητο και με κοιταει με ενα απαξιωτικο υφος και με σπρωχνει προς τα πισω ... ο πετρος νευριαζει και τον αρπαζει και κολλαει την μουρη του στα καγκελα και ο αλλος αρχιζει να φωναζει για  βοηθεια και ερχονται κι αλλοι φρουροι ο πετρος τον αφηνει και σηκωνει τα χερια ψηλα και καθεται στην θεση του.... ηρεμει καπως η κατασταση αλλα η πεινα αρχιζει και με σκοτωνει ... νοιωθω να χανω της αισθησεις μου αλλα προσπαθω να κρατηθω.. λιγες ωρες αργοτερα αλλαζει η φρουρα και κατι λενε μεταξυ τους και κοιτανε προς το μερος μου και αρχιζουν να γελανε και ερχεται ο νεος φρουρος μονος του και με ρωταει αν χρειαζομαι κατι , στην αρχη με σοκαρει που ειναι τοσο ευγενικος και του λεω αν μπορει να μου δωσει κατι παραπανω και βγαζει απο την ζακετα του ενα μικρο καλαθακι γεματο πραγματα και μου λεει να φαω ησυχα ωστε να μην τον παρουν πρεφα,  ο πετρος εκπληκτος απο την κινηση ειχε την υποψια οτι ηθελαν να την δηλητηριασουν και ετσι δοκιμασε πρωτος αλλα δεν ειχε τιποτα ευτυχως και ετσι αρχισα να τρωω και να ανακτησω τις δυναμεις μου, ο πετρος προσπαθουσε να πιασει κουβεντα με τον φρουρο αλλα αυτος τον αγνοουσε τοσο επιδεικτικά που σχεδον τον εκνευρισε, αρχιζει να ανεβαζει τον τονο της φωνης του και τον στραβοκοιταει και προσπαθω να τον ηρεμησω... μολις εφαγα επαισα για υπνο και κοιμηθηκα μεχρι το πρωι οπου με ξυπνησαν οι ελαχιστες ακτινες του ηλιου που ερχοντουσαν απο εκεινο το μικρο και γλυκο παραθυρακι. κοιταξα γυρω μου και ολα ηταν οπως χθες, καμια αλλαγη και με επειασε μια μελαγχολία που περασε γρηγορα μιας και ο φρουρος πεταχτηκε απο εναν ηχο που ηταν σαν καμπανακι και ακουγοντουσαν βηματα να ερχονται προς τα κατω, ειχα μια μικρη αγωνια για το τι θα αντικρίσω αλλα δεν με ενοιαζε πλεον το μονο που ηθελα ηταν να βγω απο αυτο το μερος.

Μεσα στα λιγα λεπτα αγωνιας ειδα εναν χοντρο πανασχημο αχωνευτο με μουρι παπιας να μιλαει με τους φρουρους... ηταν ο αντρας μου.. αναγκαστικα να τον παντρευτω για να σωσω το βασιλειο μου απο την πεινα, επρεπε να φανταστω οτι εκεινος κρυβεται πισω απολα, το βλεμμα του βρισκει το δικο μου και με πιανει μια αηδια και αυτο το ειρωνικο χαμογελο του μου ανεβαζει ακομη περισσοτερο το αιμα στο κεφαλι... ο πετρος καταλαβαινει τι γινεται και καθεται ησυχος... ο τυπος με το ονομα "αρης" αλλα εγω τον φωναζω αηδεις (καταλαβατε τον λογο νομιζω) ερχεται προς το πλευρο μου και ανοιγει την πυλη και με βγαζει εξω και με ακουμπαει με τα ιδρωμενα χερια και την βρωμερή του ανασα και παει να με φιλησει, προσπαθω αν τον απομακρυνω αλλα ειναι πιο δυνατος απο μενα και νοιωθω τα χειλη του να με πλησιαζουν και εκει ο φρουρος τον σταματαει και αρχιζει να του λεει  <<βασιλια μου τι πατε να κανετε εκει με την βρωμιαρα, θελετε να κολησει κατι ο μελοντικο αρχοντας ολου του κοσμου και μετα ο λαος σας τι θα κανει >> και αλλες τοσες μπουρδες του ελεγε... τον κοιταει και του λεει <<δικιο εχεις>> διαταζει να με πανε σε ενα δωματιο και να με πλύνουν, ουφ γλυτωσα για την ωρα σκεφτηκα , με πανε προς τα πανω και γυρναω το κεφαλι οπου ο πετρος μου κανει νοημα να μεινω ηρεμη και οτι θα ειναι καλα και ετσι εγινε... πηγα προς το δωματιο το οποιος με περιμεναν διαφορες υπηρετριες για να με περιποιηθούν, κοιτουσα γυρω μου και το μερος μου φαινοταν γνωριμο.. κοιταξα κατω απο το κρεββατι οπου ειχα  μια μικρη κρυψωνα οπου έκρυβα σημαντικα πραγματα .. εψαξα για λιγο αλλα δεν βρηκα κατι και ακουσα καποιον να ξεροβηχη και σηκωθηκα γρηγορα και ειδα την υπηρετρια που με φροντιζε μικρη και καταχαρηκα...πηγα να την αγκαλιασω αλλα η σταση της ηταν πολυ ψυχρη και απομακρη οποτε σταματησα και στεναχωρηθηκα λιγο... με πηγε στο μπανιο με επλυνε με φτενισε με εντυσε και εφυγε στο δωματιο χωρις κουβεντα...με πειραξε πολυ η σταση της αλλα θα ειχε τους λογους της για κατι τετοιο... πηγα να ξαπλωσω στο κρεββατι μου και βρηκα ενα κατακοκκινο τριανταφυλλο με ενα σημειωμα ... 

σημειωμα- μην τραβηξεις ασκοπα την προσοχη πανω σου και ολα θα πανε καλα Υ.Γ ο ιπποτης σου

Ποιος να ειναι αραγε, ισως καποια πλακα καποιου ποιος ξερει , μυριζω το τριανταφυλλο και γαληνεύει το μεσα μου και χανομαι στις σκεψεις του παρελθοντος και ενοιωθα ακομη καλυτερα. μεχρι που χτυπησε η πορτα και επανηλθα στην πραγματικοτητα 

ρια- παρακαλω

στρατιωτης- σας περιμενει ο βασιλιας και αιθουσα !

ρια- μαλιστα. 

Σηκωνομαι και παω μαζι με τον στρατιωτη προς τον θρονο και στεκομαι εξω απο τις τεραστιες πυλες και περιμενω να με αναγγείλουν τς  (δεν γαμιεστε) μπουκαρω ετσι μεσα και τι να δω....