Η Αγάπη 3/9

Σαγαπαω

Έβλεπα πάντοτε το σκοταδι στην ζωη καθε ανθρωπου, καθε τι που εκανε,  καθε λεξη που εξέφραζε ειχε παντα εναν στοχο... να κερδισει κατι , δεν τον ενοιαζε το πως αλλα το να καταφερει αυτο που ηθελε, πιστεψα με τον καιρο οτι κατι τετοιο ηταν αναγκαιο για να καταφέρεις να πας ψηλα και οντως σε βοηθαει να πετυχεις, αλλα  εχεις σκεφτει ποτε οτι αν βρεθει ο ανθρωπος που εχει το φως στην καρδια του οτι μπορει να σε επηρεασει ? οτι μπορει να σου αλλαξει ολο το  σκεπτικο μοναχα με ενα βλεμμα ? μια λεξη? μια κινήσει ? πιστευεις εσυ που διαβαζεις της σκεψεις μου τωρα, οτι θα καταφερεις να αντεξεις τον εαυτο σου για το κακο που εχεις προσφερει στους αλλους που  δεν το αξιζαν ? απαντησε μου ειλικρινα θα μπορεσεις ? διοτι δεν σε αδικο και τοσο, ο κοσμος ειναι κακος ! αν και η σωστη λεξη ειναι περισσοτερο φοβισμενος και πλυγωμενος , διοτι ο καθενας αντιδραει αναλογως με αυτα που εχει βιωση και αναλογως το σκοταδι που του εχουν μεταφερει δημουργει τις αναλογες αμυνες του, αλλα ξερεις κατι? οσο κακο και να θες να κανεις οσο και να προσπαθεις να εκδικηθεις ολους αυτους που σε εβλαψαν να ξερεις οτι εσυ τους θυμασαι ενω αυτοι θα σε εχουν ξεχασει... ουσιαστικα εισαι διπλο θυμα αποσω πιστευεις οποτε δεν αξιζει καν να μπεις σε ενα τετοιο μονοπατι :3 κοιταξου απλα στον καθρεφτη και δες το υπεροχο προσωπο σου στον καθρεφτη και χαμογελασε απλα χαμογελασε και δες ποσο ομορφη και δυνατη εισαι για να μπορεις ακομη να χαμογελας ετσι, μην επιτρεψεις σε κανεναν να αλλαξει αυτο που βγαζεις απο μεσα σου διοτι θα χασεις κατι που δεν θα μπορεσεις ποτε ξανα να αποκτησεις ;3 σορρυ για τον μονολογο πανω στο στορυ μας :3

Εχω ξυπνησει  στο μεταξυ και καθομαι σκεφτομαι ολες αυτες τις στιγμες που βιωσα μεχρι να την εχω επιτελους εδω διπλα μου να κοιμαται σαν μωρο και να μου εχει παρει ολο το παπλωμα :3 δεν ξερω αλλα νοιωθω τοσο τυχερος που θελω να το φωναξω αλλα δεν θελω να την ξυπνησω διοτι ειναι τοσο ομορφη οταν κοιμαται :3βλεπω τον ολι στο μεταξυ να δραπετευει απο τα χερια της και ερχεται προς το μερος μου και ξαπλωνει πανω στην κοιλια μου, αρχιζω να του χαιδευω την πλατουλα και γουργουριζει, τελικα καλα λενε οτι τα ζωακια αγαπανε πολυ περισσοτερο απο τους ανθρωπους ( διοτι η αγαπη τους διαπερναει το ποσοστο αγαπης των ανθρωπων )" ολι ησυχα μην την ξυπνησουμε :3" ερχεται προς το προσωπο μου και ξαπλωνει απο την αριστερη πλευρα και νοιωθω ενα χερι να με τραβαειι , γυρναω και την βλεπω καπως ανησυχη να κουνιεται, γυρναω προς το μερος της και την αγκαλιαζω και καπως ηρεμη η εκφρασει στο προσωπο της , μαλλον ονειρο εβλεπε :3 προσπαθουσα να κατεβασω το παπλωμα απο το προσωπο της για να μην παθει καμια ασφυξια :3.