Η Αγάπη 3/9

Το μελλον :3

Πετρος- ξυπνα ρε βλαμμενε

σοφια- μην τον βριζεις ρε 

μανος - ηρεμηστε ρε 

εγω- καλα σας λεει ο μανος ηρεμηστε λιγο

πετρος- ρε μλκ καλα εισαι ?

εγω- εσυ τι λες ρε ? μπορω να παθω κατι με τοιο τεαμ ?

κατερινα- συγγνωμη βρε γιωργοο ( με αγκιαλιαζει ) 

εγω- δεν φταις εσυ και το ξερεις, ετσι κι αλλιως με τετοιο κομαντο στο τεαμ τι μπορουσα να παθω , ηταν δεδομενο οτι θα με σώσει :3 λοιπον μολις επιστεψουμε και δουμε οτι ολα εχουν παει καλα με την ρια και το ελιξιριο ξεκιναει η κανονικη ζωη μας αποδω και περα 

πετρος- ωχ... πες μου οτι δεν θα κανεις αυτο που σκεφτοσουν ... 

εγω- ακριβως πετραν θα ανοιξουμε το δικο μας λυκειο- κολεγιο :3 και θα ζησουμε ολα αυτα που δεν ζησαμε τοσα χρονια, λεφτα εχουμε εξαλλου οποτε μπορουμε να απολαυσουμε και λιγο την ζωη μας .

πετρος- οτι πεις ρε τρελε μου , αφου ξερεις παντα μαζι σου σε οτι τρελα και να σε πιασει :3 

μανος- και εγω ρε αρχηγε

κατερινα- και εγω μεσα ειμαι

σοφια- εμ .... παιδες

πετρος- τι ειναι σοφια

σοφια- με την εταιρια τι θα γινει ? εχει μεινει ακεφαλη πολυ καιρο τωρα 

εγω- μην ανησυχεις τα εχω αφησει ολα στους μετοχους πλεον και τα πανε μια χαρα δεν με χρειαζονται για την καθημερινοτητα, απλως θα πηγαινουμε μια φορα στο τοσο για κανα συμβουλιο , εξαλλου εχουν την ελβ και την ιωαννα εκει δεν φοβομαστε τιποτα.

μανος- αφεντικο σε 3 λεπτα φτανουμε , θες να κανω λιγο θορυβο η να προσγιωθουμε σαν ανθρωποι 

εγω- ριξε καμια κανονια ρε να γουσταρουμε χαχα , οχι νταξει πλακα κανω 

Μανος- κατεβαινουμε ρεεεε

κατεβαζει το αεροπλανο και ειμαστε ολοι σχεδον οπως φυγαμε με μικρο τραυματα, ειχα τοσο μεγαλη αγωνια να δω πως ειναι που δεν μπορουσα να περιμενω μερχρι να προσγιωθουμε και ηθελα να πηδηξω απο το αεροπλανο αλλα ο πετρος με αρπαξε και με κρατουσε , οποτε περιμενα γεματος αγωνια μεχρι που φτασαμε και με το που κατεβηκα ειδα μια σεξυ παρουσια με ενα ασπρο φορεμα και σεξυ καπελο να κραταει εναν γατο και να χαμογελαει, στεκομαι μπροστα της καταματα και την κοιταω βαθια στα ματια και με πιανουν τα δακρυα, ηθελα να την αγκαλιασω αλλα ειχα παγωσει ολοκληρος... κλεινω τα ματια και προσπαθω να παρω μια βαθια ανασα και τα ανοιγω λιγο αποτωμα και την βλεπω απεναντι μου να κλαιει και να προσπαθει να συγκρατησει τα δακρυα της αλλα.... ξεκινησε να κλαιει και με λυγμούς... τα καλοπαιδα απο πισω μου δινουν μια σπρωξια και στεκομαι χιλιοστα μακρια της και απλως ανοιγω τα χερια μου και γαντζώνεται πανω μου, αρχισε  να φωναζει και να κλαιει και να κλαιει δεν σταματουσε... απλωσα τα χερια μου γυρω της και απλα χαμογελουσα με δακρυα στα ματια που τα καταφερα και ηταν ζωντανη