The Emperor's Twin (Book 1)

Chapter 7

══════◄••❀••►══════
Chapter  7 

Allistair Neil Y Credieu

  Spinning my pen, I am here in the side of the window sitting along with chair and table. While reminiscing the ingredients of the bread recipe, I am wearing an eyeglass and usually a plain white clothes. Last night, me and Asteria have a little argument for staying here. But Lady Veronica pleased us not to leave her.

“I don't want to be alone anymore...” Lady Veronica said while looking down. Yes, she really helped us. Gave us shelter for a week, but we don't want her to be trouble.

Suddenly she grab both of our hands and look on us desperately, “I know this is a selfish request, but please stay with me. If I get into trouble, let me protect myself. Please let me be part of your lives cause to be dragged in loneliness again is worst than dying.” I glance at Asteria, her eyes telling me to stay so I have no choice.

“Alright.” 

Kaya I have nothing to do, cause Lady Veronica almost cry. Its a burden to a man seeing a woman cry in front of him. We cannot argue.

“Nwillll!!!” I ignore Asteria cause she's going to play with me again. She have the energy to act like a kid as if she manifest a child brain. She shake my arm, hindi ako titigilan nito.

“Taliin mo nga yong bwuhok ko.” She said scratching her left cheek.

"Bakit hindi ka magpatali kay Lady Veronica?" I ask her while spinning my pen but she just grab my arm and shake me.

"Busy si Momma." She wrench my arm kaya inis kong kinuha ang tali niya sa buhok.

"Momma?" I ask, kailan niya pa naging nanay si Lady Veronica? tumalikod ito kaya sinuklay ko ang buhok niya.

"She let me call her Momma kaya tawagin mo nawin siyang Momma,"  

“Teka naman, Ayusin mo yong tali!” This really isn't my thing.

"Ayoko." Naitali ko ng maayos ang buhok niya kaya naman hindi ako nito titigilan kakakulit unless pumayag ako sa gusto niya.

"Ang awte mo naman kase ehh!"I grab my pen and ignore her. For pete sake hindi madali sa mga lalaking bigla-bigla nalang tumaggap ng ibang tao sa buhay nila. Tch, its a man pride.  I started to write the ingredients of Spanish bread.

"Maya nayan Nwil, samahan mo ko sa gatasan may nakita akong mga bata don. Makipagkaibigan tayo" I have no choice, she wear the pendant to me kaya nagbago ang kulay ng buhok ko. I scratches my nape dahil naiinis na ako sa kakulitan ni Asteria.

"Wow! Ba't black ang iyo?" Nagsimula na akong maglakad palabas at iniwan siya, I put my hands on my pocket. Nothing to worry since Lady Veronica gave us the pendant, unless she knew about us.

"Nwill!! Intay kase!" And also my twin, she always made me things kahit ayaw ko naman. Well, I have no choice she has this side na ayaw kong makita. Her tantrums, hays. Tumabi naman siya sa akin at nakangiting ikinawit ang kanyang kamay sa aking braso.

"Napaka-isip bata naman Asteria." Ani ko ngunit sinamaan niya ako ng tingin at siniko kaya napangiwi ko.

"Wag ka ngang magsabi ng ganyan! Inde ka naman inaano! Ine-enjoy ko lang ang youth life ko! Ba't ba kanina ka pa nagsusungit sa akin?"

"Tch." Singhal ko kaya bumitaw ito sa akin at tumigil maglakad kaya napatingin ako dito. Ayan magtatantrums na naman. Napahinga ako ng malalim ng umupo siya sa lupa at naiiyak na tumingin sa akin. 

"Asteria stand up." But she just shrug and pouted her lips.

"Isusumbong kita kay Momma! Lumayo ka sakin!" Napakamot ako sa aking batok, but my attention suddenly turn into bunch of three boys who's looking on me badly. Mukhang alam ko na ang gagawin ng mga to.         

"Hoy!" The middle kid pointed me. But I wear my no-interest face. No interest at all. Napatingin ako kay Asteria na nakayuko sa kanyang mga tuhod

"Bakit ina-api mo ang babae? Bakla ka ba huh?" Pinatunog pa niya ang kanyang kamay habang yong dalawa naman ay may hawak na laruang espadang yari sa kahoy. Napangisi na lamang ako, unang-una hindi ako pumapatol sa bata. Hinablot ko ang kamy ni Asteria para maka-alis na kami sa lugar na iyon. ngunit mukhang dahil sa pagngisi ko at hindi pagbigay atensyon sakanila ay hinablot ng dalawang bata nag kamay ko. Kaya agad akong nasuntok ng nasa gitna sakanila.

Tumingin ako sa sumuntok sa akin, "Yan na ba lahat ng lakas mo?" Hindi niya pa nga napadugo yong labi ko eh. But I receive a blow to my stomach kaya napa-ubo ako. These shrimp, mukhang mas matanda sila sa amin ng dalawang taon pero mga siga sila. at mukhang gusto pa nilang magpasikat sa kambal ko. Well that will never do, ang dudugyot nila.

"Ang yabang mo!" Hinawakan nito ang kwelyo ko kaya napangisi ako para mas asarin siya.
Ngunit biglang hinawakan ni Asteria ang kamay nito.

"Wag kang magalala binibini, kaming bahala-" But his words are cutted when he receives a punch to my twin. Tumilapon ito kaya napatawa akong tinapakan ang paa ng dalawang may hawak sa akin at ng lumuwag ang hawak nito sa braso ko. Agad ko silang siniko sa tiyan dahilan upang mapa-upo sila sa lupa. Hinawakan ko ang kamay ni Asteria at itinago siya sa likod ko, tinignan namin sila ng masama kaya nagsitakbuhan ito. Nang makalayo sila, bumitaw saakin si Asteria at nakatingin na pinakita ang kanyang kamao.

"Nakita mo yon? Gagawin ko yon sayo pagnagsungit ka sakin." Pananakot pa niya habang nakangiti. Kaya napa-upo naman ako sa lupa, there is a carpet grass kaya okay lang na umupo. Ipinantay ni Asteria ang tingin sa akin at hinawakan ang magkablia kong mukha, napainda naman ako dahil don. Mukhang nagkapasa ata ako dahil sa mahinang suntok ng bugok na yon.

"Uwi na tayo, kailangan magamot yan." Hinawakan niya ang kamay ko at itinayo ako, bahagya naman akong napatawa. Imbes makakuha ng kaibigan mukhang nakakuha kami ng kaaway.

"Bat ka tumatawa?"

"Eh kase bagay kayo ng bugok na nanuntok sa akin. Yon na siguro ang knight in shinning armor mo." Nakita ko naman ang pandidiri nito kaya hinampas niya ako ng bahagya.

"Tigilan mo nga ako!" Napangiti ako at napatitig kay Asteria.

"Halika na, naghihintay si momma diba?" Inilahad ko ang kamay ko, nagulat naman ito dahil sa sinabi ko. Kumurba ang niti sa labi niya at tinaggap ang kamay ko.

  ━─━────────༺༻────────━─━