Chaper 29

21 3 0
                                    

Presia's POV

Lamunin na sana ako ng marbled floor!

I can't help but close my eyes forcely as I try to calm my raging nerves, due to over embarrassment.

Fck. Bakit niya pa kasi ako pinigilan?!

"Ahemm... Miss Lachica...", tawag niya sa akin at tapos ay bumuntong hininga naman ako bago tumingin sa kaniya, "Yes...?", I said in a low tone, a whisper of embarrassment and frustration at the same time.

Damn, that was such a turn off! Wait, bakit ko naman pro-problemahin kung na turn off siya sa akin? It's not like I want him to like me anyways!

"I want to give you something...", he says at mula sa kaniyang bulsa ay inilabas niya ang kaniyang kamay na may hawak na isang pyting bagay.

"Ang panyo ko!", gulat kong saad as I look at his hand, "It's your handkerchief. It fell off your bag when you were going down the stage, last night..", sabi naman niya sa akin sabay abot ng panyo ko sa akin.

Agad ko naman itong kinuha at tinignan ito ng maigi.

"Oh my gosh! Thank you so much!", I squeeled as I went closer to him and gave him a hug dahil sa sobrang saya, at tapos ay binitawan naman at muling sinuri ang panyo ko kung may dumi ba ito oh wala.

"I have been looking for this, but I couldn't find it. This really mean alot to me...", I said at tapos ay tumingin sa kaniya na nakatingin rin sa akin pero kapansin-pansin ang pamumula ng kaniyang tainga, at ang pamumula sa may pisnge niya at sa kaniyang nose bridge.

"Y-you are... ahem...", he says like he was pulling his self together before answering, "You are welcome...", sabi niya habang diretso na nakatingin sa akin, but I still can't help but look at his flushed cheeks and red ears.

Habang tinitignan siya ay ngayon ko lang din napansin na parang gumwapo ata siya ngayon. 

The heavy bright light from the bathroom was enough for me to see his face.

Pinabawasan na niya ang kaniyang bigote na halos hanggang dibdib na niya ang haba kahapon. He also looked groomed and his long hair was now shorter also.

I can't help but look into his eyes that were so mesmerizing. Ngayon ko lang din napansin na ang kulay ng mga mata niya ay ang paborito kong kulay. It was like the color of the beautiful vast ocean on a sunny summer day. It had a blue color mixed with light green.

"Anyways... Forgive me for stopping you from going inside the comfort room. I should have waited for you to finish inside before talking to you...", sabi niya, pero halos hindi ko siya napapnsin dahil parang hini-hypnotize ako ng mata niya. Taking all of my attention and just keeping it all to itself.

"H-huh? Oh yeah, sure...", wala sa sarili kong sabi habang nakatingin parin aa mga mata niya, "Anyways, you should go inside now, I shall take my leave...Good eve to you, miss Lachica...", he says and before I knew it ay naglalakad na siya papalayo sa akin.

God, what just happened back there? I was staring at him too much! He must'e thought I was a wierdo!

Ysrielle's POV

"Ysrielle! Are you even listening?!", napatingin ako kay Reagan na kunot nuong nakatingin sa akin, "What?", wala sa sarili ko naman na tsnong nang nabaling na ang atensyon ko sa kaniya.

"You see? You even didn't heard what I just told you seconds ago...", sabi pa niya na parang naiinis, "Sorry, may iniisip lang...", I said at nakita ko naman ang pagtaas ng isa niyang kilay, "What? Don't tell me that you're still thinking about that guy who put the garter on you with his mouth?", namula ulit ang pisnge ko nang sinabi niya iyon ng malakas.

The Dangerous Turkish Man (Dangerous Shadows series 1) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon