Kalp Sancısı

Küçük Adam

Sam'in kimsesi yoktu, olmuyordu da. Vardı ama yoktu. Bu zor zamanlarında ona destek çıkacak insanlar hiç yoktu, kimseden kimseye fayda yok işte. Sam ne tür bir yalnızlığın içindeydi. Yalnızlık bu kadar mı bunaltıcı bir şeydi? Elly gittiğinden beridir hayata küsen Sam ne zaman düzelecekti...?
Sam çok olgundu Elly'den bile. Fazlasıyla büyük düşünüyor, uyguluyordu. Çünkü fiziği olgun gözüküyordu. Sam'de fiziğinin hatrına olgun oluyordu...
Zaman geçtikçe Sam daha da büyüyordu içindeki ateş hiç bitmiyordu. Bitmesini istiyordu Sam bu hayatın...Bitmeliydi çünkü Elly yoktu. Elly Sam'in her şeyi idi. Çok sevip insan kaybeder mi? Sam kaybetmişti...
Sen orda yoksun, çağırdığımda, susuzluğumda, açlığımda..
Sam ne zaman düzelecekti? Elly ne zaman gelecekti? Sonsuza dek mi gitmişti Elly..?
Sam küçük şeylerden mutlu olmaya başladıkça iyice tuhaf bir adama dönüşmüştü, eskiden büyük şeylere bile önem vermezken şimdi en ufak şeye mutlu olan bir adam düşünün. İşte o Sam idi...
Duygusallık nasıl bir şey böyle.. Duygusallık insanı mahveder miydi? Sam'i mahvetmişti işte. Sam hep şunu demiştir: " Keşke gurursuz, aşağılık bir adam olsam!"
Olamıyordu ama o gurursuz, aşağılık bir adam değildi ve olamıyordu..
Aylar geçtikçe burukluk bir sızıya dönüştü. Git gide Sam onsuzluğa köle olmuştu... Çare neydi peki? Çareyi nerden bulacaktı bu küçük adam? Yeni birisinde bulamıyordu peki ne olacaktı bu adama? Belki de okul çözümdür. Üniversite bir çare midir peki? Kaçıp gitmek ona Elly'i unutturur mu peki? İyi bir üniversite iyi bir iş iyi bir gelecek Sam'e Elly'i unutturacaktı belki, bilemeyiz. Çare kaçmak mıdır sizce? Yoksa çare onunla mı kalmaktır. Ama o yoktu. Okyanusun ortasında Sam'i bırakmıştı Elly...Başka bir vücut istemedi Sam. Hangisi bencildi bu kadar..?