Sensiz Ben. (ŞebSel)

25 - Geri Dönüşleri Canımızı Acıtır.

Merhaba! Uzun zamandır yoktum, ciddi bi şekilde giremeyeceğim diye korktum. Kızmayın bana. Neyse iyi okumalar!

Selimin Ağzından...

Kızlar yanıma geldiklerinde toparlandım.

"Hoşgeldiniz kızlar." dedim samimice. Hoşbulduk diyerek yanıt verdiler.

"Sen sormadan ben söyleyeyim. Yaren gelmedi çünkü Emreyle buluşacaklarmış." Almilla böyle dediğinde olumluca başımı salladım.

"Ee Selim bizimle ne konuşacaksın?" diyen Almillaya baktım ve kahve sipariş ettim.

"Bu konuştuklarımızdan Şebnemin asla haberi olmayacak, anlaştık mı?" diyerek önce uyardım.

"Tamam da asıl konuya gelelim." dedi Sude gülerek.

"Aynen Selim konuya gelelim ve ayrıca söylemeyeceğiz tamam." dedi Almilla içtenlikle.

"Şimdi biliyorsunuz Şebnem hamile, ama biz evli değiliz. Şimdi beni dinleyin lütfen." dediğimde kahveler gelmişti. Kahvemden bir yudum alarak tekrar söze girdim.

"Artık evlenme zamanımız geldi. Biliyorum saçma bi cümle oldu ama siz idare edin kızlar. Siz Şebnemin nasıl bir evlilik teklifi isteyeceğiniz biliyorsunuzdur. Bana biraz yardımcı olsanız?" dediğimde ikisi biraz düşündü.

"Aslında hep havuz kenarında bi düğün isterdi. Sonra pastasının en az 14 kat olmasını isterdi. Gelinliğinin herkesinkinden farklı fakat bi o kadar da nazik olmasını isterdi. Yiyecek içecek organizasyonu ayrı. Kısacası uzun." dediğinde bende kahvemden bi yudum daha aldım.

Biliyordum Şebnemin hayalleri çok farklıydı. O ne isterse de yapacaktım zaten.
Uzun bi konuşmanın ardından hesabı ödeyerek kalktık. Ben eve gidecektim. Şebnemimle vakit geçirmek istiyordum.

Eve geldim ve zile bastım. Bu arada annemler yarım döneceklerdi. Annemlerin geri dönüşleri canımızı acıtacaktı, belliydi. Bence bu yüzden bizim gitmemiz gerekiyordu. Onların gelmesi ikimizi de acıtacaktı. Belki de başka yere gitmek bize iyi gelecekti.

Kapı açılınca Şebnem boynuma atladı. Sadece saatler geçmesine rağmen onu çok özlemiştim. O benim her şeyimdi. Onsuz asla yapamazdım.

"Hoş geldin aşkım." diyerek yanağıma sulu bir öpücük kondurdu.

"Hoşbuldum sevgilimde ne bu özlem böyle?"

"Beğenmedin mi?" dedi dudak büzerek. Şuan tek istediğim o dudakları öpmekti. Zaten daha ileri gidemiyorduk da. Bebeğimiz nedeniyle.

Dudaklarına doğru eğilerek yavaş ve nazikce öptüm.

"Beğenmez olur muyum?" diyerek içeri girdim. Tatil konusunu Şebneme açacaktım.

"Hayatım?"

"Efendim Selim?"

"Şimdi Selim mi oldum sevgilim?"

"Söyle aşkım."

"Hani yarın annemler gelecekler ya. Bence ikimiz için de kötü olacak. Acaba İzmire tatile mi gitsek?" dediğim de Şebnem biraz durakladı.

"Aslında olabilir. Hem bizde kafa dağıtmış oluruz." dedi tebessüm ederek. Bende başımla onayladıktan sonra Şebnemi kollarımın arasına aldım.

"Sen olmasam olmaz biliyor musun?" dedim Şebneme.

"Biliyorum ama arada duymak hoşuma gidiyor." dedi kahkaha atarak.

Kahkahasına bile aşıktım aslında.

-

Bu arada beni yanlız bırakmayan herkese çok teşekkürler :)

17bin olmuşuz çok teşekkürler✌

Sizi çok seviyorum! :)(:

-Azra.
Twitter iletişim ; @azrandic