Sensiz Ben. (ŞebSel)

2 - Sevmek Acıtır.

"Umarım Emre umarım." diyebildim sadece. Orada bi kaç saat daha oturup yemek yedik. Daha sonra kalkmaya karar verdik. Yarenle Emre sinemaya gitmek için beni de çağardılar, sanki evde de oturup boş boş televizyon izlemeyecektim. Hayat devam ediyordu sonuçta. Sinema isteğini kabul ettim ve sinemaya gitmek için Emrenin arabasına bindik. Vardığımızda ise hangi filme girelim telaşı vardı Yaren ve Emrenin üzerinde. Onları umursamadan beklemeye başladım. En sonunda komik bir filme karar vermişler, hayret Emre Yareni nasıl ikna ettiyse. Filmin tam ortasında öyle komik bir bölüm vardı ki. Herkes gülerken ben ise Yaren ve Emrenin bu halde olduklarını görünce ağlamaya başladım. Sarmaş dolaş oturmuşlardı. Yaren beni görduğün de birden ciddileşti ve "Noldu kuzum sana? Neyin var?" Birisi neden ağladın dedikce daha fazla ağlardım hep. Yine aynısı oldu tabii. "Yaren size iyi eğlenceler ben gidiyorum." dedim ve birden ayaklandım. Emre de söze atladı "Ne oldu Şebnem ya nereye? Bir şey mi oldu? Biz mi bir şey yaptık?" dedi ve bende söze girdim. "Hayır Emre. Sadece siz bu kadar mutlusunuz ve Selim yokken benim burda böyle gülmem olmaz. Sevmek acıtır demişlerdide inanmamıştım." diyerek salondan çıktım. Arkamdan gelmemeleri için tehditler savurdum tabii. Salondan çıktığım gibi direk bir taksiye atladım. Yarım saate yakın bir yolculuktan sonra eve vardım. Kendimi direk odaya attım ve üstümdekilerden kurtuldum. Banyoya girerek duş aldım. Sıcak su bedenime soğuk geliyordu. Çünkü vücudum resmen alev gibiydi zaten. Duşumu aldıktan sonra iç çamaşırlarımı giydim ve dolabın karşısına geçtim. Siyah taytımı ve üstünede bol bir swit giydim. Ayağımada panduflarımı giyerek saçımı tarayarak kuruttum. Karnım tok olduğu için yemek yememe gerek yoktu. Yatağa yatarak elime telefonumu elime aldım ve Selimi aradım. Açmadı yine, ne inat ya. Mesaj göndermeye karar verdim. "Selim, daha neyi bekliyorsun? Ne varsa anlat işte bana. Ne saklıyorsun bilmiyorum ama sonunda geliceksin." yazarak gönderdim. Wattpad i açarak yarım kaldığım kitabı okumaya devam ettim. O sırada mesaj geldi. İnanman Selimden. "Şebnem uzatmanın anlamı yok. Madem bu kadar merak ediyorsun yarın saat 22:00 da Mod Bar'da ol." o saatte ben bara bir tek Selimle giderim. Tamam yine de Selim olucak ama cafe dururken neden bar? Bende çok geçmeden mesaj attım. "Tamam. Orda olucam." yazdım. Saat 6ydı. Daha geç olmamasına rağmen uykum gelmişti ama uyumayacaktım. Biyoloji kitabımı elime aldım ve kaldığımız konuyu yarım saat çalıştım. Daha sonra matematiği alarak yarım saat onu da gözden geçirdim. Saat 7yi geçiyordu. Artık uyku bastırmıştı, yatağa yattım ve kulaklıklarımı takarak müzik listesine girdim. Tabiki de Gökhan Türkmen'in Sen İstanbul'sun şarkısını açtım. Orda oynayan kızı da çok seviyordum zaten. Açelya... Çok da güzel ismi vardı zaten. Onu da en az 5 kere dinledikten sonra telefonu bıraktım ve uyumaya karar verdim. *RÜYA : "SELİM BIRAKMA İŞTE, GİTME. NE VARDA GİDİYORSUN SELİM?! ORALAR BENSİZ, BURALARDA SENSİZ KARANLIK OLUR. AMA BEN KİMİM Mİ SEN BENİ DİNLEYECEKSİN?" Hala beni dinlemiyordu. Ve karanlığa doğru ilerledi.* Uyandığımda nefes nefeseydim. Rüyalarıma bile giriyordu. Ne vardı da gitmişti ama her şeyi yarın gece öğrenicektim. Saate baktığımda 12yi geçiyordu. Tekrar uyudum.

Sabah alarmın ciyaklayan sesiyle uyanmak iğrençti. Mecbur bugün okula gitmeliydim. Ah Harika(!) Artık her şey anlamsız geliyordu bana. Üzerimi giyindim ve aşağıya indim. Anneme günaydın diyerek hazırladığı kahvaltıdan atıştırdım ve ayakkabılarımı giyerek evden çıktım. Okula vardığımda Yaren direk yanıma geldi. Yanında da Almilla vardı. Yaren ne olduğunu tekrar sorunca, dün ki olanlar hakkında konuşmak istemediğimi anlattım. Daha sonra Selimle mesajlarımızı okuttum. İkiside şaşırmıştı. Biz böyle bir üçlüydük. Kimse korkusundan bize yaklaşamazdı. "Kızlar ders ne?" Almilla lafa girdi. "Kimya." dedi pis pis sırıtarak. Tabiki biliyordu kimya dersini sevmediğimi, bende isyan etmeye başladım tabii. "Of ama olamaz ya. Şimdi birde o cırcır karıyı nasıl çekicem." dedim. Kızlar kahkaha attığında ben ise hala oflayıp pufluyordum, ve 2 dakika olmadan içeri hoca girdi. Zar zor da olsa ders bitmişti Allahtan bir dersti. Zaten bugün sadece 5 dersim vardı. Derslerde bittikten sonra kızlarla birlikte okuldan çıktık. Yaren boğazını temizledi ve konuşmaya başladı. "Şebnemcim nasıl olsa zaten bu akşman Selimle konuşacaksınız takma kafana bu kadar. Hadi kız kıza alışverişe gidelim?" benden ses çıkmayınca Almilla söze girdi. "Evet Şebo ya. Yaren haklı." diyerek Yareni destekledi. Bende son çare olarak kabul ettim. Saat daha erkendi zaten. Bu denediğim 4.kıyafetti ama kızlar hala beğenmemişti. "Kızlar bu da denediğim son kıyafet olucak tamam mı? Sıkıldım artık ben. Normalde alışverişten eve gitmem bilirsiniz." "Tama Şebo ya hadi ama mızmızlanma." dedi Yaren. Daha fazla direnmeden gittim üstümü değiştirdim. Giydiğim elbise dizlerimin iki karış üstündeydi. Sıfır kollu ve siyahdı. Sade ve oldukca hoştu. Bunu alıp gidiyorduk. Kabimden çıktım ve "İşte kızlar bu harika oldu. Şimdi susun. Gece bunu giyerim. Daha denemek falan yok. Okay? Kızlardan "Okay." diye bir ses çıkınca anlaşmıştık. Parayı ödedikten sonra mağazadan çıktık. Karnımız acıkmıştı. Bir cafeye girdik ve pizza sipariş ettik. Bu Selimsiz yediğim ilk pizzamdı. Yemeğimizi de yedikten sonra Almilla parayı ödedi ve cafeden çıktık. "Kızlar saat 5 oldu. Ben çok yoruldum. Artık eve gidiyorum. Hadi görüşürüz." "Tamam canım bye." dedi Yaren. Ardından Almilla konuştu "Peki tatlım bye." dedi. Ve bende taksiye binerek eve geldim. Annemle biraz televizyon izledik. Daha doğrusu biraz sandıgım koskoca 2 saat. Saat 8e geliyordu. Odama çıktım ve duşa girdim. En az 1 saatte duşta durduktan sonra çıktım. Derim buruş buruş olmuştu. Hazırlanmalıydım. Aldığım elbisemi giydim. Topuklu ayakkabılarımı da ayağıma geçirdim ve makyaj masama oturdum. Kırmızı ruj sürdüm. Tabii ki rımeli ve eylenierı da unutmadım. Fondeten de sürdüm ve evden çıktım. Annemlerin evden gitmiş olması bir avantajdı. Bara yaklaştığımda telefonumu alarak Selime mesaj attım. "Ben geldim Selim. Sen nerdesin?" yazarak gönerdim. Taksiden inince içeri girdim. Selim hala ortalıkta yoktu. O sesde mesaj gelse de duymazdım. Bu yüzden lavobaya gitmeliydim. Giderken kolumdan birisi tuttu. "Sen kimsin be bırak beni." diye cırladım. "Yok ya güzelim bırakmazsam ne olur? Sen mi döversin beni?" dedi ve iğrenç bir kahkaha attı. İleriden bir ses geldi. "Bırak lan kızı şerefsiz!"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Selam. Yeni bölümü yazdım çünkü bu hafta daha anca 1 bölüm gelebilir çünkü sınav haftam malesef.

Almilla Peker : Açelya Topaloğlu

Umarım beğenmişsinizdir. Sizi seviyorum. Lütfen okuyanlar fav versin ve yorum yapsın çünkü yorumlarınız benim için çok önemli...

Twitter İletişim : @azrandic