MY TWO POSSESSIVE BROTHERS

Chapter 18:

Marsha's POV:

Its supposed to be a girls bonding....Only me and car
rie but what the heck happen?

Huhu bakit kasi andito pa tong tatlo at sumabay sa amin?

At bakit kasi sa dinami-daming panahon eh nakatuunan pa na sabado ngayon?

Kaya nga walang mga pasok ito eh huhu

Alam nyo ba? Diba kapag mag de-deal kami ng mga kuya ko french kiss yung gagawin? Alam nyo ba kung bakit di ko ginawa? Its simple! Huhu ayoko nga na halikan ang mga kuya ko sa harapan nila mismo.

Baka kung ano isipin nila sa amin lalong-lalo na si carie.Naku napa chismosa pa naman ang babaeng to! Baka kung ano-anong ipagsasabi sa mga kakilala namin...

Kaya nga yung simple na sikreto lang sinasabi ko sa kanya...Kahit bestfriends kami neto abat!

Yung bunganga grabe! Daig pa yung news caster dahil ang bilis makasagap ng balita ang chismosang to!

So back to normal na tayo!

Habbang nanonood kami ng love story,etong katabi ko di makapakali sa inuupuan nya

May bulate ba ito?

Daig pa ang kiti-kiti dahil sa likot:(

Gewang dito...Gewang doon...Gewang everywhere...

Napabuntong hininga naman ako dahil sa ginawa nya

Alam nyo ba kung sino? Walang iba kundi ang bwisit...si revy amp! Ang likot nya!

"Woii ano ba? Bat ang likot mo?"

"Wala"

Luh,wala daw? Gago ba sya? Kung wala eh ano tong ginagawa nya? Di ako makapag concentrate sa pinapanood ko!

"Ano ba?!?!"

"Sorrey ayoko lang talaga manood ng ganitong mga movie"

"Kung ayaw mo edi umalis ka,Were better fine without you"sabi naman ni kuya mark

Hindi ba talaga titigil kaka-away ang dalawang to?

Hindi nalang pinansin ni revy ang sinabi ni kuya mark dahil dinugtungan nya yung sinabi nya

"Alam ko naman kasi ang ending... Happily ever after am i right?"

"Not all endings are happy,Sometimes its sad too"

"Ewan"nasabi nya nalang

"Just concentrate watching...your gonna love it"pag che-cheer up ko sa kanya

"I hope so"

Napatos ang movie ng hindi nagkabalikan ang dalawang bida it means hindi masaya yung ending nila.

Lumabas na kami kaagad sa cinehan.Kumbaga andito na kami sa entrance ng cinehan ngayon

"Bat ganun? Akala ko talaga they live happily ever after?"

"As i said not all endings are happy"

"I see that now"nakita ko naman sa mukha nya ang lungkot at parang anytime babagsak na ang luha nya

Luh iiyak ba talaga sya?

"Hey please dont cry...Its okay"

"Huh?"

"Your eyes"

"My eyes what?"

"I just feel like anytime now babagsak na ang luha mo"

"Oh this? Its just nothing...dont mind me...im fine...and always be fine"halos pabulong nyang sabi

May pinagdadaanan ba to? Bat ang lungkot nya?

I dont know why....Pero kasi when i feel that hes sad.I just feel im sad too...Parang dinaramdam ko rin yung hirap at sakit na pinagdaanan nya

Kaya di ko na napigilan yung sarili ko na yakapin sya parang nagulat naman sya sa ginawa ko

"Uhh what are you doing?"

"Sssshhh i know you like this too"

He just chuckled of what i said

"Im fine dont worry babe"

Pabiro ko namang hinampas ang balikat nya...Abat! Nakuha nya pang magbiro sa sitwasyon ngayon.

Grabe talaga ang bilis nya magpalit ng emosyon...I feel too bad for him...Ano kayang nangyari kung bakit sya naging ganun?