Arrest Me, Officer [UNDER REVISION]

CHAPTER 1 (WARNING)

Nagmulat ako ng mata at mabilis na tumayo mula sa higaan. Kumakabog ang puso ko habang iniikot ko ang tingin sa silid, inaasahang makita siyang nagtatago sa dilim, ngunit walang tao roon. Huminga ako ng malalim, pakiramdam ko ay bahagyang lumuwag ang tensyon sa mga kalamnan ko.

Pagtingin ko sa aking pulso, naramdaman ko ang tagumpay—wala nang posas. Malaya na ako! Hinawakan ko ang seradura, huminga nang malalim, at napabuntong-hininga ng guminhawa nang bumukas ito ng madali. Sumilip ako nang maingat, at tumindi ang mga pandama ko.

Mahina ang ilaw sa pasilyo, at nagtagal ako sandali. Wala akong ideya kung nasaan ako o kung saan tutungo, ngunit hindi opsyon ang manatiling nakatayo. Mabilis ngunit tahimik akong kumilos, mga mata ko ay mabilis na umiikot, sinusuri ang bawat detalye. Ang mga dingding ay may linya ng mga pinto, at pumasok sa isip ko ang isang tanong. Ano kaya ang mga nasa loob?

Paulit-ulit akong lumilingon, takot na baka bigla siyang lumitaw. Nang makalampas ako sa isang silid, biglang sumagi sa isip ko—nakarating na ako rito dati.

Tumindi ang takot ko nang biglang magdilim ang paligid, nilulunod ako sa kadiliman. Huminto ang hininga ko nang marinig ko ang hindi mapagkakamalang tunog ng mga papalapit na yabag. Mabagal, madiin, at papalapit nang papalapit. Umurong ako, kumakabog ang puso ko.

Tapos, bumilis ang mga hakbang, papunta diretso sa akin. Tinakpan ko ang bibig ko para pigilan ang paghinga, pilit na nakikinig para makakuha ng ideya kung nasaan siya. Hindi ko na makayanan ang tensyon.

"You left the room without my permission, baby."

Mula sa likod ko nanggaling ang boses niya, mababa at nakakatakot. Paralisado ako sa takot nang maramdaman kong yakapin niya ako mula sa likod. Ang kanang kamay niya ay pinigil ang bibig ko, habang ang kaliwang kamay niya ay dumausdos pababa sa aking baywang, tumigil sa aking puwitan. Malamig ang kanyang haplos, nagpapadala ng kilabot sa akin.

Malakas niya akong hinila papunta sa isa pang silid, ang dilim ay parang sumasakal. Tumama ang mga tuhod ko sa gilid ng malambot na kama, at napaupo ako, naramdaman ang malamig na bakal ng mga pang-ipit sa paanan ng kama. Inabot ko pataas at nasalat ang isang kwelyo, may matutulis na tinik sa gilid, na idinisenyo para ikulong ako tulad ng isang hayop.

Biglang umilaw ng matindi ang isang pulang ilaw, nagbigay ng nakakatakot na liwanag sa silid. Masakit sa mata ang biglaang liwanag, napapikit ako. Nagsimula ang mga speaker, dagdag sa pagkalito sa paligid. Tapos, lumitaw siya, ang anyo niya ay binabalot ng pulang liwanag, may malaswang ngiti sa kanyang mukha.

Lumapit siya nang dahan-dahan, tila ninanamnam bawat hakbang. Nang marating niya ako, hinawakan niya ang kaliwang kamay ko at ikinandado ito sa isang makapal na bakal na singsing na nakabaon sa kama. Lumaban ako, sinipa at sinuntok, ngunit isang malakas na sampal sa mukha ang nagpatigil sa akin.

"P-putangina, Officer!" Sigaw ko sa kanya, ang mga salita ay may halong pait sa aking dila. Bilang tugon, dumura ako sa kanyang mukha, umaasang magalit siya.

Sa halip na magalit, lalo pang lumapad ang ngiti niya. Pinahid niya ang laway ko sa kanyang mukha na may kasuklam-suklam na kasiyahan at dinilaan ito sa kanyang mga daliri, ang mga mata niya ay kumikislap sa masamang kaligayahan.

"B-baliw ka," bulong ko, nanginginig sa takot sa kanyang asal.

"Oh, baby," sabi niya, puno ng pang-iinsulto ang boses, "You have no idea."

Bago pa ako makareak, hinawakan niya ang kanang kamay ko at mabilis itong ikinandado sa isa pang bakal na singsing, iniwang naka-kalat at walang kalaban-laban sa kama. Ang silid ay tila pumipintig sa pulang ilaw, nagpapakita ng nakakatakot na mga anino sa mga dingding.

Kumakabog ang puso ko habang sinusuri ko ang paligid. Ang mga kasangkapang pang-torture ay nakasabit sa mga dingding, bawat isa'y mas nakakatakot kaysa sa huli. Makapal ang hangin sa takot, yung uri na kumakapit hanggang sa buto.

Isang biglang panginginig sa pagitan ng aking mga binti ang ikinagulat ko, isang halong sarap at takot ang dumaloy sa akin. Tumingin ako pababa sa gulat, napagtanto kong naglagay siya ng kung ano sa loob ko. Nanginig ang katawan ko habang lumalakas ang panginginig, tinutulak ako sa gilid ng katinuan.

Ang musika mula sa mga speaker ay parang echo ng aking mga iniisip, pinapalakas ang mga sensasyong dumadaloy sa katawan ko.

Ang officer, ngayon ay nakaupo sa isang pulang trono, pinapanood ako na may nakakatakot na kislap sa kanyang mga mata. Nakabuka ang mga paa niya, ang kanang kamay niya ay walang malasakit na hinahaplos ang kanyang labi habang ang kaliwang kamay ay may hawak na remote control. Inayos niya ang mga setting, pinapalakas ang panginginig sa loob ko.

"O-officer, ahhh!" Sigaw ko, ang katawan ko ay nanginginig sa mga alon ng sarap na dumadaloy sa akin. Pakiramdam ko ay nagkakabitak ang isip ko, ang walang tigil na pag-atake sa aking mga pandama ay nagpapahirap sa akin.

"Parang a-awa mo," pagmamakaawa ko, luha ay dumadaloy na sa mukha ko. "I-itigil mo."

Binale-wala niya ang aking mga pakiusap, lalong lumawak ang kanyang ngiti habang pinapanood niya akong magpumiglas. Lalo pang lumakas ang panginginig, at naramdaman ko ang muling pagbuo ng isang kasukdulan, pinagtataksilan ako ng aking katawan kahit na ang isip ko ay sumisigaw na matapos na.

"Hmm, do you want that, baby? You want more?" Ang boses niya ay puno ng panunukso, puno ng malupit na kasiyahan. "I can see it on your face." Kahit sa gitna ng pagkabaliw, nagawa kong tignan siya nang masama, may apoy ng paglalaban sa mga mata ko. Sinusubukan niya ako, tinutulak ako sa aking limitasyon.

"O-officer, ahhhh, f-f-fuck!" Sigaw ko habang muling dumaan ang isang kasukdulan sa akin, ang katawan ko ay walang tigil na nanginginig. Ang mga kalamnan ko ay mabilis na nagtitigil at nagrerelax, iniiwan akong pagod at habol-hininga.

Lumapit siya sa akin nang dahan-dahan, ninanamnam ang bawat sandali ng aking paghihirap. Halos hindi ko na namalayan ang kanyang presensya hanggang sa siya ay nasa harap ko na, ang kanyang mukha ilang pulgada lang ang layo sa akin. Hinaplos niya ang pisngi ko, ang kanyang haplos ay nakakagulat na banayad.

"You look beautiful like this," bulong niya, ang boses ay malambing at nakakatakot, halos maamoy ko ang nakakahilong amoy nito sa bunganga na tila may nainom siya. "Completely at my mercy."

Gusto kong sumigaw, lumaban, ngunit ang katawan ko ay masyadong mahina, masyadong nalulula sa mga sensasyong nararamdaman ko. Isiniksik niya ang isang pulang bilog sa bibig ko, pinatigil ang aking mga protesta. Parang mansanas ito, pinipilit buksan ng maluwang ang panga ko.

"It suits you perfectly," sabi niya, hinahangaan ang kanyang gawa. "Like a pig with an apple in its mouth."

Luha ay dumadaloy sa mukha ko habang natanto ko ang kabuuan ng aking kawalan ng magagawa. Siya ang may ganap na kontrol sa akin, at wala akong magagawa para pigilan siya. Patuloy ang pagpitik ng pulang ilaw, nagbigay ng nakakatakot na liwanag sa silid, habang bumalik sa kanyang trono ang officer, pinapanood ako na may baluktot na kasiyahan.

Naglaho ang aking paningin habang ang pagod ay lumamon sa akin, ang walang tigil na pag-atake sa aking mga pandama ay tuluyang umabot na sa limitasyon ko. Nararamdaman kong nawawala na ang aking ulirat, ang kadiliman ay muling bumabalot sa akin. Ang huling bagay na nakita ko ay ang malupit na ngiti ng officer, ang mga mata niya ay kumikislap sa ilalim ng pulang ilaw, puno ng pangako ng mas marami pang pagpapahirap.

Habang ako ay nawawalan ng malay, nanalangin ako para sa isang paraan palabas, isang pagkakataon na makatakas sa bangungot na ito. Ngunit sa kaibuturan ng aking puso, alam kong habang nasa kamay niya ako, ako ay makukulong sa kanyang mga kakaibang laro.