-VİRAL-

-Tanıtım-

Hepinize merhaba başlama tarihini buraya
yazabilirsiniz iyi okumalar 🌹

Yukarıdaki video Viral'in tanıtım videosudur iyi izlemeler...

.

.

.

Gözlerimin önünde bir kişiyi daha kaybediyordum.Bunun bir sonu olmalıydı.Bu illet yüzünden kaybettiğim son insan babamdı...Bilateral Böbrek Agenezisi denen bir hastalık yüzünden ailem bu haldeydi.Doğuştan gelen bir hastalıktı ve elimizden hiçbir şey gelmiyordu.Ben Yağız Eray Aksoy 17 yaşında ailesindeki herkes gibi sağlık mücadelesi veren biriyim elimizden gelen çoğu şeyi denemiştik ailecek bu hastalıktan kurtulmak için ama ne yazık ki imkanlarımız yeterli olmuyordu.

"Yağız sana diyorum duymuyorum musun beni?"
Düşüncelerimden yengemin sesiyle sıyrıldım ve cevap verdim.
"Efendim yenge dalmışım duymadım."
"Cenaze az sonra kalkacakmış oğlum"

Duyduğum şeyle tekrar aklıma şuan kendi babamın cenazesinde olduğum geldi,hiç aklımdan çıkmamıştı zaten...
Böyle bir anı hiç düşünmemiştim.'Babam yanımda olmasa ne olurdu' diye hiç kendime sormamıştım.Çıkmaz bir sokağın içine girmiş gibiydim adeta.
Ve yolumu nasıl bulacağıma dair kimseye hiçbir şey soramıyordum.
Bilmediğin bir yerde gideceğin yeri bilmek ne kadar mümkün olabilirdi ki?

Düşüncelerimden sıyrılıp ayağa kalkmaya çalıştım.Babamın cenazesi kalkıyordu.Zor da olsa oturduğum koltuktan destek alarak ayağa kalktım.
Bugün benim için bir milattı.Herşeye sıfırdan başlayacaktım.Başlamak zorundaydım eski Yağız Eray Aksoy'dan eser yoktu artık bambaşka biri vardı bundan sonra.

***
Omuzlarımda tuttuğum tabut çok ağır gelmeye başlamıştı.Bedenim benden ayrı davranıyor gibi hissediyordum.Sanırım gerçekten berbat bir durumdaydım umarım atlatabilirdim.

Babamın cenazesini gömeceğimiz yerin önüne geldik.Tabutun kapağını açıp babamı içinden çıkardılar.Babamın cesedi normal kilosunun iki katı gibiydi sanki, gereğinden ağırdı.Ölülerin kilosu arttığı cidden doğruydu.Babamın cesedini cenazesi için kazılmış yere koymuştuk amcamlar ve bir kaç tanıdığımla.Sıra toprak atmaya gelince elimi beli tutmak için kaldırdım ama kendimde bu gücü bulamayınca vazgeçtim.Diğerlerinin gömmesine izin vererek geri çekildim.Daha fazla burada duramayağımı fark ederek cenazeden uzaklaştım.
Üzerine atılan toprakları izlemeye başladım.

Bir

İki

Üç

Dört
...
****
Uyandığımda nerede olduğumu anlamak için etrafıma baktım.En son cenazenin gömüldüğü anı hatırlıyordum sonrası yoktu.
"Uyanmaya başladı!"
Duyduğum sesle kendime geldim ve benden bir yaş küçük olan kardeşim Kutay'ı karşımda gördüm.
"Abi iyi misin kendini nasıl hissediyorsun?"

"İyiyim Kutay merak etme biraz kötü bir gün geçirdik hepimiz sen iyi misin?"

"Ben iyiyim abi merak etme beni"

"Annem nasıl o da iyi mi?"

"Merak etme abi herkes iyi durumda"

İçim ferahlamıştı bunu duymamla. Dünyada en değer verdiğim insanları kötü halde görmek üzüyordu beni.
Ayağa kalmak için yatakta sağ bacağımı indirdim.Sol bacağımıda indirmek için kıpırdanmaya başladım.Koltuğun kenarlarından ufacık bir destek alıp yüzümü yıkamak için lavobaya doğru yürümeye başladım.
Kapıyı açıp içeri girdim.Ve aynadan yüzüme baktım.Bitkin duruyordu.Gözlerimin altları çökmüş, dudaklarım normale göre daha mordu.
Biraz olsun ayılmak için yüzüme su çarptım.

Uykumun açılmasını sağlamıştı.Kendimi ayık hissetmeye başlamıştım.

İyi değildim ama iyi olmak zorundaydım her şey en değer verdiğim varlık olan ailem içindi.

.

.

.

.

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz nelerdir?

Yağız Eray hakkındaki düşünceleriniz

Bana vereceğiniz herhangi bir tavsiye? :)

Viral'den ufacık bir kesitti.

.

.

.

Son olarak kendinize beklediğiniz değeri siz verin başkalarından o değeri beklemeyin ne olursa olsun sizi seven biri olarak olacağımı unutmayın...( ◜‿◝ )♡