-VİRAL-

7.bölüm"Gülümsüyorum."

Yürüdüğüm yoldaki sessizlik beni nedensizce ürpertiyordu.Son yaşadıklarımdan dolayı fazlaca içime kapanmaya -normaldede böyleydi gerçi- başlamıştım.Babamın ölümü beni sarsmıştı.Devam etmeye bile mecalim yoktu.

"Merhaba Yağız"

Arkamdan gelen sesle kafamı çevirip sesin sahibine baktım.Bu tanıdık ses Elis'ti.Hafifçe gülümsemeye çalışarak "sanada merhaba",dedim.

"Başın sağolsun demek istedim ben aslında,senin için sarsıcı bir durum olmuştur illa ki her zaman yanındayım." dedi ve tebessüm etti.Nedenini anlamasam bile ona kısa süre bağlanmaya başlıyordum sanki.

"Yanımda olduğun için teşekkür ederim." dedim.

****
Yol boyu muhabbet etmiştik.Bana iyi geliyordu nedensizce.İyi bir arkadaştı.Otobüsle bir yere gideceğini söyleyerek otobüs durağına doğru ayrılan yola gitmişti.Ben ise yine sistem kölesi olarak okula gidiyordum.Doğrusu içimden gelmiyordu bile.Son sınıfta olduğumuz için çok yürüyorlar.

O gün bir şeyi fark etmiştim.Elis hep siyah giyiniyordu.Belki benim ki sadece meraktı ama bence bir anlamı vardı.Bunu her karşılaştığımızda sormak istesem de vereceği cevabı kestiremeyip,vazgeçiyordum.

***
Sınıfın önüne gelip kapıyı tıkladım.Derse girmişlerdi ve 4 dakika geç kalmıştım.Genellikle hocalar ilk dersin ilk 10 dakikası gelmemizi bekleyip,yoklamayı hemen almazlardı.Bu yüzden aşırı sorun etmemiştim.

"Gel."

Kapıyı açıp hocanın yanına giderek geç kaldığım için özür dileyip sırama geçtim.Ne aşırı önde ne de aşırı arkadaydım.Orta sırada oturuyordum.Sıramda gördüğüm kişi ile 'sen ne alaka' bakışı attım sıramda oturan Asya'ya bakarak.
"Ben ilk geldim napabilirim." dedi.
Gerçekten aşırı sinir bozucu biriydi.Onu reddetmemden sonra garip davranışlarda bulunmuştu.Defalarca kez anlatmaya çalışsam da anlayabilecek kapasiteye sahip değildi.
Hocanın yanında uzatmak istemediğim için mecburen yanına oturmuştum.Teneffüste bir şekilde oradan kaldıracaktım nasılsa.

Köşeye kaymasını işaret ettim.Ufak bir 'of' sesi çıkararak köşeye gitti.Aşırı itici bir insandı kendisi.Sıranın ucuna oturup ortaya çanta koydum.Yüzünü bile görmeye dayanamıyorum.Kendimi derse vermeye çalışarak önüme döndüm.

Ders matematikti ve konuya biraz girmişlerdi.Yetişebilmek için kitaptan hızlıca göz attım.Neyse ki anlaşılırdı.Kalemimi evde unuttuğumu fark etmem ile arkamı döndüm ve sınıfta daha önce hiç görmediğim birini gördüm.Yeni gelmişti sanırsam.

Kalemi alıp hızlıca yazmaya başladım.Uzun bir yer yazmıyorduk zaten.Yazarken oturmuş beni izleyen Asya'ya baktım ve 'hayırdır' bakışı attım.Göz devirip önüne döndü.

***

Okuldan çıkalı çok olmamıştı.Küçük bir parka oturup babam öldükten sonra yapmaya başladığım "deftere hislerimi yazmak" olayı için şuan buradaydım.Evde rahatça yazamıyordum,sürekli birileri merak edip ne olduğuna veya ne yaptığıma dair sorular soruyordu.Özel bir şey olduğu için burada yazacaktım.

İlk sayfasını açıp yazdıklarımı okumaya başladım.

"30.03.2019~

Bugün bir dönümdü.Hislerimi sana anlatmamın iyi geleceğini söylediler.Henüz bunun ne gibi bir fark yaratacağına emin değilim.İçimden bir ses sadece bunu yapmamı söylüyor.Bende onu dinliyorum.Doğru veya yanlış bir şey olduğunu zaman gösterecek.Kendimi iyi hissetmiyorum,neden deseler sebebini bile söyleyemem belki ama iyi olmadığım kesin.Nasıl düzelirim bilemiyorum ama kolay olmayacağı kesin.Sana yazmanın iyi olacağını düşünmüyordum başlarda.Sanırım bana iyi gelmeye başladın bile yazdığım bir paragrafta.Şuan kendimi daha dinç hissediyorum.En azından ağlamak yerine yazmak daha iyi geliyor.Aslında aşırı ağlamayı sevmem,fakat son zamanlarda yaşadıklarım zor şeylerdi.Daha doğrusu bir gün önce yaşadığım şey.Babamın ölümünden fazlaca bahsettim evet belki şuan sıkıldın,bilemiyorum...
Bende kendim adına bu kadar dağılmamı beklemiyordum.Umarım düzelicem.

İyi değilim ancak iyi olmayı öğreneceğim.'"

~

O gün yaşadığım duygusal boşluk ile başlamıştım.Diğer sayfaları okumaya başlarsam üzüleceğimi biliyordum son sayfayı açıp yazmaya başladım.

Tarih attım ilk olarak

"06.04.2019~"

Ve yazmaya başladım.

"Toplanmaya başladım biraz.Bir hafta oldu bugün.Alışıyorum.İnsan her şeye alışabilir,derdin.Kolay olmuyormuş :').
Her şey fazla sıkıcı,aynı hayatı yaşamaktan yoruldum.Yine de biri için sabretmeliyim.
Her zaman siyah giyinmesi normal mi sence?Belki normal bir durum ben abartıyorum bilmiyorum ama bence değil.O çok iyi biri umarım mutlu olur."

~

Hafif tebessüm ederek yazdığım şeye baktım.Bunu gerçekten hak ediyordu.

.

.

.

.

                                              Bölüm Sonu

Bu bölüm de bu kadardı sonraki bölümde görüşmek üzeree <3

Bölüm hakkında düşünceleriniz?

Bana vereceğiniz herhangi bir tavsiye

Seviliyorsunuz♡
______________