"Bir gün mutluluk için her gün ölmek"

1.8K 22 4
                                    

Gözlerimi zorla aralamaya çalıştığımda başımın ağrıdan sızladığını hissettim. Elimi başıma götürerek ovuşturdum. Yumuşak bi' yatakta olduğumu anladığımda gözlerim iyice açılmıştı. Burası benim evim, benim odam değildi. Burası genelev'di. Burası duvarlarında kadın çığlıkları gizli bi' hapishaneydi. Burası belkide kadının tüm acılara yatmak zorunda olduğu yerdi. Burası kadının cehennemi, kadının mezarıydı..

Gözlerim iyice açılınca hızla olduğum yerden doğruldum karşımda duran tartışmasız muazzam surata baktım. Ne kadar düşman tarafım olsa da onun bu güzelliğini inkar edemezdim. Ona boş boş baktığımı anlayınca sırıttı. Gülümsemesi bile güzeldi. Gülüşü bu evin kapısından geçemezdi. Gülüşü başkalarına mutluluk dağıtırken bana hüsrandı belkide. Ona bakmayı kesip üstümdekilerden bi' an önce kurtulmam gerektiğini düşündüm ve odadaki dolaba yöneldim. Dolabın içinde eşofman,tişört, gece elbisesi gibi şeyler vardı. Eşofmanı ve tişörtü kaptığım gibi banyoya yürüdüm. Banyoda üstüme eşofmanları geçirdikten sonra yüzüme soğuk bi' su attım. İyice kendime geldikten sonra banyodan çıktım. Elbiseleri kenara bıraktım ve kapıya doğru sessiz adımlarla ilerledim. Tam kapıyı açıcaktım ki arkamda ki kocaman gölge nefesimin kesilmesine sebep oldu. "Nereye güzellik" dedi Yankı. Ona dönüp "Bırak beni gidiyim ne olur" dedim kendimi acındırarak. Bi' ihtimal izin verir diye düşünmüştüm ama yemedi. Yankı kolumdan tutup yatağa oturtturdu beni ve karşıma geçti. "Bak güzellim, benim burda ki kızlarla işim olmaz o yüzden korkma işimi hallettikten sonra yollicam seni yuvana" dedi. Sinirlenmiştim orası benim yuvam değildi. Bağırdım "Orası benim yuvam değil, kahrolası babam daha 3,4 saat önce beni buraya borcu karşılığı getirdi o yüzden laflarına dikkat et" dedim. Ciddi anlamda sinirlenmiştim burası benim yuvam değildi bunu birgün babamda anlicaktı. Tek çare olarak çocuğa döndüm ve "Bana burdan kurtulmam için yardım et, lütfen" dedim. Yankı alay edermiş gibi güldü "Sana neden yardım ediyim ki?" dedi. "Ne istersen yaparım" dedim. Hoşuna gitmiş olucak ki "Ne istersem öyle mi?" diye sordu. "Evet, yeter ki burdan çıkart beni" dedim. Benden isticeği onca şeyi bilmeden söylemiştim bunu, beni bir gün kurtarıp on gün ateşe atıcağını bilmeden söylemiştim, ve şimdi acısına katlanıcaktım...

BİR ACIYA YATMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin