Üvey

4.Bölüm

  İki ders geçmesine rağmen Ilgaz hiç bir şey yapmamıştı gerginliğim sürerken derse odaklanamıyordum unuttuğunu umut etmekten başka bir şey yapmıyordum 

I- Hocam çıkabilir miyim?

bakışlarımız kısa süre kesiştiğinde mesajı çoktan anlamıştım evet 5 dakika içinde benimde çıkmam gerekiyordu biraz daha oturup oyalandıktan sonra bende elimi kaldırıp

A- Hocam tuvalete gidebilir miyim

dedim hoca bana bakmadan kafasını salladı Sarah nın keskin bakışları bana dönerken

S- Ilgaz gelsin sonra git

dedi emir verici bir tonda

A- Olmaz acil bir durum

dedim adımlarımı kapıya yönlendirdiğimde sırtımdaki bakışları hissediyordum geriye bakmadan sınıftan çıkıp derin bir nefes verdim kolayı başardık peki şimdi ne olacaktı ufak adımlar ile tuvalete doğru yürüdüm ne kadar inkar etsem de korkuyordum kapıdan girdiğimde duvara yaslanmış Ilgaz bana gülümsemişti karşısına geçip bende duvara yaslandım

A- Geldim ne istiyorsun

dedim son cesaret kırıntım ile bakışları üzerimde dolanıyordu

I- Ufak bir intikam sadece

dedi omuzlarını silkip korkutucu bir gülüş attı

A- İntikam mı?

eli ile boynunu gösterip gülümsemesini genişletti

I- Bil bakalım bunu kim yaptı.... Sarah  peki neden?... Sana yaklaşmayım diye işe yaradı mı?... Kesinlikle hayır

dedi üzerime yürüyüp beni duvara yapıştırırken boğazımı saran elleri yüzünden nefesim aniden kesilmişti bileğini tutup geri çekmeye çalıştım sıkmaya devam ederken öleceğimi hissediyordum ufak bir nefes almak için çırpınırken elini iyice sıkılaştırıp geri çekmişti yere düşüp derin nefeslerimi öksürük eşliğinde almıştım kolumdan tutup beni yeniden ayağa kaldırdığında çırpınmaya başladım  çenemi tutup yukarı kaldırdı sanki eserine gururla bakıyordu

I- Ben senin yerinde olsam eve giderdim ya baya kötü görünüyor

dedi elini üzerimden çekip tuvaleten çıkmıştı kendimi toparladıktan sonra aynaya koşup boynuma bakmaya başladım

A- Siktir lan... SİKTİR

dedim kendi kendime ne yapacağımı düşünürken eve gitmem gerektiğine kanaat getirmiştim Müdüre kısa bir yalan uydurup izin almıştım ama sınıfa çıkıp çantamı almam imkansız dı önümden geçen çocuğu durdurup

A- Şey pardon

dedim çocuk bana dönüp gülümserken eli ile gözlüğünü düzeltmişti bakışları kısa süre boynumda oyalanırken

+Bana mı seslendin

A- Evet yardımına ihtiyacım var bana yardım eder misin

dedim mahçup bir şekilde tek kaşını kaldırıp kafasını salladı

+Tabi yapabileceğim bir şey ise

A- Evet sınıfımda çantam kaldı da 11-B onu getirebilir misin... Ben ayak bileğimi burktuğum için çıkamıyorum da

dedim yalan üstüne yalan söyleyerek çocuk kararsız bir şekilde bakıp kafasını sallamıştı derin bir nefes verip herhangi birinin gelmemesi için dua ettim kısa süre sonra çocuk elinde çantayla gelmişti

+Sınıfta bir kız getirmek istedi ama hoca izin vermedi

dedi tek nefeste

A- Gerçekten çok teşekkürler