S- yeter Aisa anladı bir daha sakın benim masamda oturan insanlara böyle bir yaklaşımda bulunma iki acıdık ilgilendik diye kendini bir şey sanıp tepemize kalkma
dedi kaşlarımı çatıp ona yaklaştım
A- sen gerçekten iğrenç bir insansın onu neden sev...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aisa baş karkater)
Elimdeki fotoğrafı valizime sıkıştırıp son kez odamda gözlerimi gezdirdim annem dün yeni iş ortağı ile evlenmişti aralarında bir şeyler olduğunu zaten biliyordum ama habersiz bir şekilde evleneceklerini hiç düşünmemiştim daha adamı tam tamına tanımadan evlenmesine kızıyordum yoksa kocaman kadına kiminle evleneceğini söyleyecek değildim ya her şey bir yana kendi düzenimizden vaz geçip ona taşınıyorduk annemin bana seslendiğini duyduğumda cevap vermemiştim hala biraz sinirliydim ayağa kalkıp valizimi çekiştirerek aşağıya indim annem hazır bir şekilde beni bekliyordu yanından geçip gittiğimde derin bir nefes verip tanrıdan sabır dilediğini duydum umursamadan arabaya bindim annemin yeni kocasının yani Enver abinin gönderdiği şöförler ve arabalar bizi bekliyordu şöförler valizlerimi arabaya yerleştirirken derin bir nefes verip arabalardan birine geçtim biraz sonra annem bindiğinde yüzündeki gülümseme ile bana döndü gözlerimi devirip başka yöne baktım
L- Hadi ama Aisa söz veriyorum çok mutlu olacağız
hırsla anneme bakıp
A- Biz zaten mutluyduk anne
L- Bak Aisa kocaman kız oldun bugüne kadar ne yaptıysam senin için yaptım ama bende biraz mutlu olmak istiyorum tamam yaptığım çok doğru değildi ne olursa olsun haber vermeliydim ama lütfen uzatmayalım artık
bunu benim aksime anladığımdan emin olmak ister gibi sakin ve yavaş bir şekilde söylemişti
A- Anne mutsuz olduğunu hissettiğin anda kendin için en doğrusunu yapacağına söz verirmisin
kafasını sallayıp zayıf bir gülüş attı
L- Söz... sana bir şey söylemem lazım Enverin de bir kızı var Aisa eve gittiğinde şaşırma lütfen
şaşırmamıştım zaten ama bunu da önceden duymayı tercih ederdim kafamı sallayıp
A- Başka duymam gereken bir şey varmı?
kafasını iki yana sallayıp önüne döndü aslında bütün hayatım değişiyordu okulum, evim ve ailem zaten 2 tane arkadaşım vardı onlardan da ayrılıyordum onlarla dip dibe olmaya o kadar çok alışmıştım ki buna alışmam zaman alacaktı derslerimde her zaman başarılı bir kız olmuştum bahçesinden bile lüks olduğu belli olan evin girişi sultanlara layıktı Enver abi paramı sıçıyordu bana mı öyle geliyor tamam bizde zengindik te bu kadar ihtişama gösterişe ne gerek vardı yani evden gözlerimi ayırıp arabadan indim şöförler ve evdeki yardımcılar valizleri eve taşırken Enver abi kapıdan çıktı
