Masadan yüzünü kaldırmayan, kulakları ve yanakları kızarmış güzel omegasını izlemek huzur veriyordu Changbin'e. Babası onları odasına kabul ettiğinde bu kadar uzun bir sessizliğe bürüneceklerini düşünmemişti. Gerçi ne söyleyebilirdi. Buraya Chan'ın serbest bırakılması için gelmişti. Yanında Seungmin'i getirmesi ise artık sevdiği insanın burada kalacağını göstermek içindi.
"Seungmin öncelikle söylemek istediklerim var." Changbin endişeli gözlerini babasına dikmişti. Yine mi yapacaktı? "Ailemize hoş geldin. Sürümüze sadık bir birey olacağına eminim. Oğlumu sevdiğin için teşekkür ederim."
Changbin şaşkınlık içinde izliyordu babasını. Son konuşmalar zihnine dolarken derin bir utanç duymuştu. Seungmin ise kafasını biraz daha eğmişti. Parmakları pantolonunun kumaşını sertçe sıkıyordu. Hakaret duymayı beklemişti. Şimdi ise ne yapması gerektiğini bilmiyordu.
"Ve sana dönersek evlat. Sevdiğini yanına aldığına göre artık halkını korumak için görevlerinin başına geçmelisin."
"Baba o yanındayken güçlüyüm ama hala eksik bir tarafım var. Hyung'umu serbest bırak."
"Sana ihanet etti. Bizlere ihanet etti."
"Bırak hatasını telafi etsin, kendini açıklasın."
"Ona güveniyor musun? Hala.."
"Güveniyorum." Babası gözlerini oğluna diktiğinde Changbin daha güçlü durmaya çalıştı. Abisini yanında istiyordu. Onunla oturup konuşmak ve eskisinden daha iyi olmak istiyordu. "Jeongin kendini açıklama fırsatı buldu. Bu hakkı Chan'a vermeyecek miyiz? Oysa tüm toplantılarda yanınızda oğlunuzu değil onu getirirdiniz. Önemli bir karar verileceği zaman net bir şekilde onun gözlerine bakıp fikirlerini duymak istediğinizi hatırlıyorum. Yanılıyor muyum Efendim."
Seungmin ince zekasının pırıltılarını döküyordu etrafa yine.. Changbin sevdiği çocuğun söyledikleri ile babasının çoktan pes ettiğini biliyordu. "Bana baba demelisin. Sen artık bizim evladımızsın."
Seungmin her an ağlayacakmış gibi bakıyordu. Changbin yerinden kalkıp sıktığı avuçlarını elleri arasına almıştı.
"Ben gidip onu getireceğim." Babası uyarı dolu bakışlarını oğlunun üzerinde gezdirmişti. Bu bir nevi onu sakinleştir ama ben gelene kadar bunu bitir bakışıydı. Changbin bu kadar kolay onaylanmayı beklemiyordu. Babası odadan çıkarken sevdiğini kucağına alıp babasının çalışma masasına bırakmıştı. "Sevgilim."
Ellerini iki yana koyup sevdiğinin üzerine eğilmişti.
Seungmin ise telaş içinde Changbin'i uzaklaştırmaya çalışıyordu. Merak etme diye fısıldamıştı Changbin. "Gideceği yer diğer binada ve bizi bilerek yalnız bıraktı. Omegamın kendini bu kadar kasmasına razı gelemedi sanırım ha.." Seungmin şaşkın bakışlarını gönderirken Changbin araladığı bacakların arasına girmişti. Dudaklarını buluştururken Seungmin'in ağzını aralamasın ile dilleri devreye girmişti.
Bugün kendine hakim olamıyordu Changbin. Sevdiğini sevdikçe sevesi öptükçe öpesi geliyordu. Tek eliyle açtığı pantolonun düğmesi ile beli rahatlayan sevgilisinin teminde gezdirmişti elini. Dudaklarını ayırıp arada biraz mesafe bırakırken Seungmin'i izlemeye başlamıştı. Ne yapacağını merak ediyordu.
Elini pantolonun içinden geçirirken nefesini tutmuştu Seungmin. Changbin'in eli kalçasını bulduğunda ise gözlerini kapatmıştı. Tenine dokunan sıcak el içinde bir yerlerde daha fazlasını istemesine sebep oluyordu.
Changbin avuçladığı kalçayı bırakıp parmaklarını gezdirmeye başladığında ise Seungmin kendini hafifçe kaldırıp Changbin'e tutunma ihtiyacı hissetmişti. Changbin
"Söz veriyorum bir gün bu masada seninle sevişeceğim. Bu oda bana ait olduğunda senin inlemelerini tüm odaya yayacağım güzelim."
Changbin her seferinde daha fazlasını istiyordu. Omegasını son kez öperken onun toparlanmasına yardımcı olmuş ve eline suyu tutuşturmuştu. Bu günlerde Seungmin'in bu kadar yumuşak huylu olması çok şaşırtıyordu onu. Her halini seviyordu gerçi ama bu hali onu koruyup kollama hissini güçlendiriyordu.
***
Kısacık bir bölüm ama sizi beklettiğim için hemen salayım dedim. Devamını da gün içinde yazıp göndereceğim. Bekleyenler için üzgünüm her ne kadar on kişi olsak da 👉🏻👈🏻
Şey bu arada büyük ihtimal final aşamasına girdik azıcık azıcık bölümlerimiz kaldı 🥺
GÜNAYDIN
