Seungmin
"Ezerim seni"
"Ez beni,
Ama dudaklarınla."
Suratındaki imalı gülüşü yumruğumla dağıtmak istiyordum. Son bir defa sakinleşmek adına derin nefes almıştım. "Çekil önümden Seo Changbin. Kendi bölgene git."
"Gideceğim bebeğim. Güzel dudaklarından bir buse çalıp.."
Her zaman bunu yapıyordu. O günden sonra neredeyse her gün karşıma çıkıyordu. Ona doğru bir adım atarken kurda dönüşmemi bekliyormuş gibi dudakları yukarı doğru kıvrılmıştı. Zihin bağlantımızı kullanıp tekrar konuşmuştum. "Çekil."
"Gerçekten beni bu halinle ezebileceğini düşünmen çok sevimli. Sevgili omegam." Onun üstüne atlarken kesinlikle zarar verme amacım yoktu. Kabullenmemişte olsam kaderim buna izin vermiyordu. Onu hırpalamama izin verirken elleri kürkümde sakince dolaşmaya başlamıştı. Mayışan benliğim özüne dönerken kolları arasında tekrar insan bedenime dönmüştüm. "Üstümde bunu kullanman haksızlık." O baskılayıcı aurasını üzerime yığarken sesim fısıltıdan farksızdı. Beni kolları arasında hapsedip kulağımın hemen yanında konuşması ise işte gerçekten ona teslim olmaya ne kadar yakın olduğumu hissettiriyordu.
Ona ait olan kurdum içimde çırpınırken son bir defa inat barındıran gözlerimi ona dikmiştim. "Seungmin, buraya binbir türlü zorlukla geliyorum." Sözlerini kesip "seni çağırmadım" demiştim. Herkese korku salan alfa ise gülümseyip devam etmişti. "Bu zorluklara değmeli öyle değil mi?" Daha sonra ise beni dudakları ile yapabileceği en güzel zaman dilimine hapsetmişti. Nefesi nefesime karışırken ve ellerim saçlarına tutunurken aklımda olan tüm itiraz cümleleri onun varlığı ile siliniyordu. İlkel benliğim onun yüzünden bana acı çektirirken şimdi kenara çekilmiş ona teslim olmamı izliyordu. Ve ben dudakları ile baskınlık kuran bu adamın beni her zaman kollarında tutmasını istediğimi itiraf etmiştim kendime.
Bizler türümüzün yasalarına karşı gelemezdik değil mi? Yeterince kaçmamış mıydım? Yeterince özüme ihanet edip mührü görmezden gelip karşımdakı alfayı çıldırtmamış mıydım?
Yeterli gelmiyordu? Ne beni öpmesi ne de onunla inatlaşmalarım...
***
Bugün muhteşem bir gün değil mi🥺🥺 çocuklarımız ile gurur duyuyorum ve bu bölümü korkarak buraya bırakıp gidiyorum🥺
