Changbin
"Kurduna hakim ol Changbin."
Bunu altımda kıvranırken fısıltı halinde söylemese gerçekten belki çabalayabilirdim. Dudaklarımı boynunda hareket ettirirken aşağıda oturan ebeveynlerimiz onun kokusunu almasınlar diye kendi kokumu daha baskın halde dağıtıyordum.
Elim belini daha sıkı kavrarken diğer elim bileklerini başının üstünde sabitliyordu. Ona doyamıyordum. İlk defa bu kadar ileri gitmiştik. Üstünde uzanan bedenim altımda uzanan Seungmin ve rahat durmayan kalçaları..
Elim belinden kalçasına doğru uzanmıştı. Pantolonun üzerinden sıktığım kalçasını kendime daha çok bastırmıştım. Bu hareketim onun sesli bir şekilde inlemesine sebep olmuştu. Bu ikimizinde durmasına sebep olmuştu.
Ona mührümüzü tamamlarken sahip olacaktım. Şimdi durmalıydım. Şimdi durmazsam bir daha duramazdım.
Ama Seungmin..
"Changbin." Arzu dolu sesi ile tekrar kalçasını bana sürtmüştü. Omegası bana muhtaçtı. İç güdüsüne engel olamıyordu. Onun sonradan utanacağı bir hareket yapmak istemiyordum.
Kolumla sabitleyip durmasına sebep olmuştum. Başımı omzuna bastırırken kendime hakim olmak çok zordu.
"Burada uyumak ister misin?"
Ben isterdim. Deli gibi onu bu yatağa hapsedip kendime ait kılmak istiyordum. Ama sürü liderinin kesin emri vardı. Gece yanımda kalamazdı. Açıkçası bu sikimde bile değildi. Seungmin bana aitti.
Bacak arasından çekilmeden üstünde yükselmiştim. Yatağımdaki dağılmış görüntüsü beni mest ediyordu. Yastığa dağılmış saçları, öpülmekten kırmızılaşmış dudakları, boynundaki izler..
"Seungmin devam et dersen seni eşim yaparım."
Dikkatlice izliyordum. Kabul etmeyecekti. Bu kadar çabuk pes etmezdi. Yine de altımda kendi ile savaşan çocuğa dikkat kesilmiştim.
Elleri yüzüme uzanırken kendimi ona yaklaştırmıştım. Tam olarak bacakları arasında oturuyordum. Eli yüzümü okşarken çok hafif hareket ediyordu.
Sevgi doluydu, gösteremiyordu. Benden başka kimse göremiyordu.
Fısıldamıştı sessizce. "Teşekkür ederim."
Onun için durduğumu onun fikirlerine saygı duyduğumu biliyordu. Anlıyordu.
Bu zamana kadar ondan düzgünce alabildiğim tek sevgi dolu an buydu. Gözleri, elleri, kalbinin sesi, kokusu..
***
Seungmin
Geri dönüş yolu sessizce geçiyordu. Yavaş hareket ediyorduk. Ellerim elleri arasındaydı.
Changbin babasının yanından döndüğünde daha doğrusu arkasında babasını bırakıp geldiğinde onun odasında uzanıyordum. Kokusu kurdumun keyiflice oynamasına sebep olurken beni tatlı bir huzurun içine çekiyordu.
Changbin gelmeden inerim diye düşündüğüm anlarda odasına girmişti. Başta kalkıp aşağı inmek istemiştim. Ama hareket etmemiştim. Changbin yanıma ulaşıp saçlarımı okşadığında bile hareket etmemiştim.
Onu denemek isteyen tarafım ağır basıyordu. Ne kadar kendine hakim olacak bilmek istiyordum.
Daha sonrası ise hızla gelişmişti. Yükselip onu öpmeye başladığımda kendimi onun yatağına bastırılmış bir şekilde bulmuştum.
Ve Changbin dönemeyeceği bir noktadan dönmüştü.
Bu yüzden mi bilmediğim bir tarafım onun beni sahiplenmesini hoş karşılamış ve eve bırakırken elimi tutmasına izin vermişti.
Bugün yaşananları zihnimde tartarken uzun süre sonra gerçekten huzurlu olduğumu fark etmiştim.
"Omega bir annenin varlığının evde dolaşmasının nasıl bir şey olduğunu unutmuşum. Babam beta bir eş ile evlendiğinden beri ben.." neden anlatıyordum bunu.
Kurtlar mühürlü eşi öldükten sonra efsanelerdeki gibi ölmüyorlardı. Gerçekten aşk bağı ile bağlı olmayanlar yani. Babamda annemi sevmemişti. Onların kurtları birleşmişti sadece. Bu yüzden babamın beta bir eş bulması zor olmamıştı.
"Annen uzun süredir özlemini duyduğum bir şefkat ile yaklaştı bana."
Cümlelerim tamamlanmıyordu. Ama changbin sessizce dinlemeye devam ediyordu. Karanlıkla sessizce yürüyorduk. Ortamdaki tek ses ayaklarımızın altında ezilen otların ve dalların sesiydi. Bir de benim konuşma çabalarım.
"Özlemişim."
Derin nefes almıştım. Zor geliyordu.
"Annemi."
Changbin durmuş ve bana dönmüştü. Gözleri bana neler vaat ediyordu anlamıyordum. Ama huzur barındırdığına yemin edebilirdim. "Changbin."
Sessizce beni izlemeye devam ediyordu. Farkındaydı söyleyeceklerimin.
"Sana izin veriyorum.
Beni kendine aşık etmen için."
Ailem gibi sevgisiz bir yuva kurmak istemiyordum. Ben kurdumun bağlandığı kişiye aşık olmak istiyordum. Changbin'in dolup taşan sevgisini hissediyordum.
Sırada beni kendine sevgi bağı ile bağlaması vardı.
"Annem gibi ölmeme izin verme."
Gözlerinden geçen ani korku ve karmaşa bir an şaşırtmıştı beni. Onu çözmek çok zordu.
Dudaklarıma yaklaşırken söz vermişti.
"Seni seviyorum Seungmin.
Söz veriyorum."
***
Günaydın❣️❣️
