තනිකම ඇත්තටම දරාගන්න අමාරු දෙයක්... ඒත් මාත් එක්ක ඔයා ඉද්දි මොන තනිකමක් ද...
"බලන්න පුස් අද මට free"
මම දන්නවා yoongi නැහැ කියලා. ඒ ලෝකෙට මගේ හදවතේ මගේ ජීවිතේ මගේ පුස් ඉන්නවා. එහෙම නේද??"අද ඉතින් ගෙ අස් කරන්න ඕනේ පුස්..."
කදුළු එක්කම අපේ මතක පිරුණු මේ ගෙදර මම අස් කරන්න ගත්තා...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ඔක්කෝම අස් කරලා අන්තිමට අපේ කාමරේ... මම ඔයා එක්ක ආදරේ ජීවිතේ බෙදා ගත්ත අපි දෙන්නගෙ මතක වැඩිම තැන. මම මේ කාමරේ පාවිච්චි කලේ නැහැ. මෙතැන තියෙන මතක හැමතිස්සෙම මට සතුට වගේම ඔයා මගෙ ලඟ නැහැ කියලා දැනෙන්න දෙනව.ඔයා එක්ක ජීවත් වෙන්න... අපි දෙන්නා බඳින දවස. මම ඇදුම් හදන එක... ඔව් අපිට එහෙම දවසක් එන්නේ නැහැ කියලා දැන දැනත් අපි හීන මැව්වා. ඒ හීන වල අපි ජීවත් උනා...
"ඔයා දන්නවාද පණ මම අද වෙනකම් 13 වතාවක් මාව නැති කරගන්න හැදුවා... ආයේ මට බය හිතුනා මට ඊළඟ ආත්මේවත් ඔයාව ලබාගන්න බැරි වෙයි කියලා..."
මම yoongi මට කම්මුලට kiss එකක් දීගෙන ඉන්න yoongi ආසම photo එක අතගාලා එහෙම කිව්වා."සමහර දේවල් මන් වගේ කෙනෙක්ට දරාගන්න බර වැඩි... ඔයා වෙනුවෙන් මන් මේ හැමදේම දරාගන්නේ"
මම අඩන්නේ නැහැ කියලා කිව්වත් මුරණ්ඩු කදුළු බිංදු ඔහේ ගලනවා... හේමීට ඉඳන් හිටපු තැනින් නැගිටලා අල්මාරිය ළඟට ගියේ අද වෙනකම් එයාගෙ සුවඳ මේ තැනින් මැකිලා නැති නිසා.
එතකොට මම දැක්කේ ලස්සන පොතක්... කළුපාට පසුබිමට ලස්සන සූරියකාන්ත මලක් ඇදලා...
මම ඒක අතට ගත්තා එකේ ලියලා තිබ්බේ පිටු දෙකයි. එකක සින්දුවක්...සින්දුවේ නම my sunshine... අනික් පිටුවේ....
My baby❤️,
කලින් පිටුවේ තිබ්බ සින්දුව ඔයාට. මට ඕන උනා ඒක ඔයා ඉස්සරහ කියන්න ඒක පාරක් මම ඒක කිව්වා මතකද? මේ පොත මම හැදුවේ ඔයා වෙනුවෙන් පිටු දෙකක් ලියලා ඉතුරු ටික ඔයාට ඉතුරු කලා. මාව මතක් වෙනවද? සමාවෙන්න මට යන්න ඕන උනේ නැහැ. මම ඉල්ලුවා අනේ මට මගේ බාබා එක්ක ඉන්න දෙන්න කියලා. කොහෙද God කිව්වනේ එයාගෙ ලෝකේ මන් වගේ ලස්සන කොල්ලෙක් නැහැ කියලා අනිවාර්යයෙන්ම එන්න කියලා. ඉතින් මට එයාට පිටින් යන්න බැරි උනා...

ESTÁS LEYENDO
LoVe💔 || SOPE
Fanfiction[COMPLETED] හැම ආදර කතාවක්ම සතුටින් ඉවර වෙන්නේ නැහැ... හැබැයි ආදරේ තුළ ඇතිවන කදුළුත් සතුටකි... Short chapters... Short story... Start - 2021.10. 06 End - 2021.10.12