මම උදෙන්ම නැගිටලා ලෑස්ති උනේ yoongi ව අරගෙන hospital යන්න ඕනේ නිසා. මුලින්ම එයාගෙ ගෙදර යන්න ඕනේ නිසා වෙනදාට වඩා උදෙන් නැගිටින්න උනා. මම රැ එන්න හදද්දි yoongi එපා කියපු විදිහ ආයේ එයාට ඔලුව රීදෙයිද කියලා මට කොච්චර හිතුනත් ජිමී බලන්න ඕනේ ඔක්කොම කියන්න ඕනේ. මම් අමාරුවෙන් ගොඩනැගූ sunshine එක බලන්න ඕනේ. ඒක නිසා අකැමැත්තෙන් උනත් ආවා. Yoongi එක්ක හැමදාම ඉන්න ඕනේ මට...
.
.
.
.
"යා... Min Yoongi තාම නිදිද..."
මම කෑමත් හදන් උදේ පාන්දර මෙයාව බලන්න එද්දි තාම ඇදෙන් නැගිටලා නැති මෝඩ පුස් තඩියා දකිද්දී උදේ පාන්දර ලේ කෝප වෙලා ආදරණීය හොසෝකා යක්ෂ හොසෝකා උනා.
"බාබා උදෙන්ම ඇවිත්"
"උදෙන්ම...මගෙන් මොකුත් නැහ නැගිටිනවා කම්මැලි පුසා"
"විනාඩි 5 ක් බාබා"
"මේ ලාස්ට් warning එක... නැ. ගි. ටී. න. වා..."
මන් එච්චර කියද්දීත‍් මේ මනුස්සයා කෝට්ටේ බදාගෙන අනික් පැත්ත හැරුණනේ... දැන් මට yoongi එක්ක තරහට වඩා කෝට්ටේ එක්ක තරහයි.
බැරිම තැන මම ළඟ තිබ්බ වතුර වීදුරුව හැලුවා. ඔව් ඔව් yoongi ගෙ ඔලුවේ...
" මොකද ගෙ ඇතුලට වහින්න...මොකක් වහිනවා "
" ඔව් වැස්සා ඔයාට විතරක්... ආයේ මොකුත් නැහැ ඇදෙන් බිමට දානවා. මම කෑම ලෑස්ති කරන කම් ලෑස්ති වෙලා පහළට එන්න ඕනේ. විනාඩි 5 යි"
මම එහෙම කියල පහළට එනකොට yoongi ගෙ මුහුන මොකක්ද දෙය්යනේ එ උනේ වගේ බැල්මක් දාගෙන හිටියේ. හරි අාතල් ඔය මට ඉස්සර රැවුව ඒවාට දඬුවම්.
_________________________________________
أنت تقرأ
LoVe💔 || SOPE
أدب الهواة[COMPLETED] හැම ආදර කතාවක්ම සතුටින් ඉවර වෙන්නේ නැහැ... හැබැයි ආදරේ තුළ ඇතිවන කදුළුත‍් සතුටකි... Short chapters... Short story... Start - 2021.10. 06 End - 2021.10.12
