Outerbanks JJ Maybank yarı texting.

Eleven

onlar için en iyi olacak şeyi yapmam lazım , yani onları hayatımdan çıkartmam lazım. Fakat biliyorum ki bunu eğer söylersem peşimi bırakmazlar ve ben dayanamayıp bu kararımdan vazgeçerim. Ben hayatında olmazsam belki üzülücek ilk başlarda JJ ama sürekli acı çekmesinden kısa süreli acı çekmesi iyidir.

Haftasonu bitmişti ve ben okul için kalkmış okulun bahçesine gelmiştim şuan uzun teneffüsteyiz ve ben sabahtan beri bir şekilde onları nasıl hayatımdan çıkartıcağımı düşünüyorum. Kimseyi üzmek istemiyorum hele ki JJ yi asla. Sabahtan beri onlardan bir şekilde kaçtım fakat artık kaçamayacağımın göstergesi olarak okul kapısından bahçeye çıkan ve benim oturduğum yere doğru gelen kişileri gördüm. Hepsi gülen yüzüyle bana doğru gelirken ben önüme bakıyordum ve asla göz teması kurmuyordum. JJ yi kırmadan nasıl hayatımdan çıkarabilirim diye düşünürken tek seçenek olan onunla konuşmayı deneyeceğim ve beni anlamasını umacağım. Masaya geldiklerinde hiç uzatmadan JJ ye bakıp

"Biraz konuşabilir miyiz?"

JJ bana anlamsız gözlerle bakarken

"Yalnız"

Beni onayladığında diğerlerine kısa bir bakış atıp okulun karşı kaldırımında düz çimenlik olan yere doğru yürüdük. Çok ilerlemeden durduğumuzda diğerlerinin bizi izlediğini görebiliyordum. Sonunda lafa girmeye başardım ve

"JJ, biliyorum daha yeni yeni tanışıyoruz,"

"Fakat biliyorum ki birbirimizin hayatlarında önemli yerlerimiz var. En azından benim için öyle"

"Allison, saçmalama benim boktan hayatımda tek güzel detaysın"

Böyle şeyler demesi işimi zorlaştırıyordu.

"JJ , ben bir daha seninle veya diğerleriyle görüşmek istemiyorum."

"Ne...ne diyorsun?"

"Diyorum ki sizi hayatımda istemiyorum artık."

JJ in sinirlendiğini ses tonundan anlayabiliyordum

"Ne saçmalıyorsun allison? Gerçekten anlayamıyorum seni."

İki elimle iki elini kavradığımda yakınlaşmıştık , gözlerimin dolmaya başladığını hissettim.

"JJ bu...bu benim için yeterince zor zaten. Bir de sen daha fazla zorlaştırma."

"Anlamıyorum allison! Senin için zor olan ne?"

"Başlamayan ilişkimizi bitirmeye çalışıyorum seni salak!"

JJ in sinirlendiğini kasılan yüzünden anlıyordum

"Allison, sende şunu anlamıyorsun"

Soru soran gözlerle baktığımda gözlerimin içine bakarak daha da yakınıma yanaştı ve

"Ben seni bırakmam"

"Kimse beni senden ayıramaz"

"Sen bile."

Kalbim çok hızlı atıyordu , kahretsin! Böyle olmamalıydı. Kalbim kimse için böyle atmamalıydı.

"JJ gerçekten anlamıyorsun. Bak benim bok gibi bir hayatım var tamam mı?! Annem desen ayrı bir olay babam desen ayrı. Eğer...eğer benim hayatımda olursan hiç şüphesiz ki bunun ucu sanada dokunacak. Biliyorum bunun olacağını , sana zarar geleceğini. Ama istemiyorum, sana zarar gelmesini istemiyorum. Hayatımda bir kere bir işe yarayıp dünya üzerinde en sevdiğim insanı korumak istiyorum."

Hızlı konuştuğumdan olsa gerek nefes nefese kalmıştım. tam yeniden konuşacağım sırada dudağımın üstünde hissettiğim baskıyla beraber gözlerim sonuna kadar açıldı. ben daha ne olduğunu anlayamadan JJ in geri çekilmesi ve yere düşmesi bir olmuştu. Şoktan çıktığımda yerde yatan JJ ye baktım ne olduğunu anlayamazken bir el bileğimi kavradı ve beni çekiştirmeye başladı. Elin sahibine baktığımda topper ı gördüm. JJ ye yumruk atan topper dı.

Elimi büyük bir sinirle ondan kurtardım ve hemen JJ yin yanına çömeldim. Yüzüne endişeyle baktığımda dudağının kenarı kanıyordu. John b. Ler çoktan buraya adımlamışlar ve topper ın önüne geçmişlerdi. Şuan kimse umrumda değil di umrumda olan tek şey JJ di.

JJ sırıtan ifadesiyle "Sorun yok iyiyim ben"

" Emin misin? dudağın kanıyor?

Dudağındaki kanı temizleme amaçlı üstümdeki hoddie  yi elimi kapatacak bir şekilde çektim ve kanı temizlemeye çalıştım. JJ bana gülerek bakarken yerden birlikte kalktık. İyi olduğuna kanaat getirip topper a döndüm. Sinirlerim en üst çıtaya çıkarken burnumdan solumaya başladım. Üzerine doğru yürürken önümdeki john b. ve pope un arasından hızlı ve sert bir şekilde geçtim.

Kiara "Şimdi bitti sanırım"

Elimin havaya kalkması ve topper ın yüzüne inmesi bir oldu. Herkesin bize baktığını görebiliyordum. Fakat umrumda bile değildi. Herkesten şaşkınlık nidaları dökülürken, topper sağa yatmış olan kafasını bana doğru çevirdi. Ne kadar hızlı vurmuştum da dudağı kanıyordu?

Topper sinirli çıkan sesiyle "Ne yaptığını sanıyorsun? Ne bu cesaret?"

"Seni herkes ten ayırıyorum diye canını yakamayacağımı düşünme Allison."

Sözleriyle daha fazla sinirlenmem kaçınılmazdı.

"Bana bak! Asıl sen hangi cesaretle bunu yapıyorsun?"

JJ topper a yürüdüğü sırada önüne geçtim, kafamı iki yana sallayıp elimle elini tuttum. Bu yaptığıma şaşırmış olmalı ki affaladı.

O sırada ben tekrardan topper a bakıp adeta cırlayarak

"EĞER BİR DAHA BANA KARIŞMAYA KALKARSAN OLACAKLARDAN BEN SORUMLU DEĞİLİM! DUYDUN MU BENİ?!"

Topper yüzüne samimiyet ten oldukça uzak bir gülümseme yerleştirirken

"Ne yapabilirsin ki Allison? Farkında mısın bilmiyorum ama...kimsen yok. Ne arkasında durabileceğin bir ailen nede senin arkanda duracak birileri. Kimsesizsin Allison."

Dedikleriyle bir anda afalladım ve ne kadar haklı olduğunu düşündüm fakat benim kimseye ihtiyacım yoktu. JJ in bir anda topper ın üstüne atılmasıyla ne yapacağımı şaşırdım. JJ topper ın üstünde ona defalarca yumruk atıyor ve ağıza alınmayacak küfürleri ediyordu. Normal de tam da şuan onları ayırmam gereken kısımdaydık ama içimden gelmiyordu. Topper ın zarar görmesini istiyordum tıpkı bana zarar verdiği gibi zarar görmesini.

JJ hırsını almış olmalı ki topper ın üstünden kalkıp yanıma doğru yürüdü elimden tuttu ve bizi yürütmeye başladı. John b. lerin bizim arkamızdan geldiklerini adım seslerinden anlıyordum. Nereye gideceğimizi merak ederken mekanımıza geldiğimizi fark ettim. Herkes otururken ben ayakta öylece duruyordum. Yaşanılanların şokunu atlatamamıştım. Gökyüzüne baktığımda gözümden bir damla yaşın aktığını hissettim. Sıkıyordum kendimi, çok sıkıyordum. Onların yanında ağlamamak kendimi küçük düşürmek istemiyordum. Fakat olmuyordu işte. Dayanamıyordum artık hiç birşeye aklıma babamın gelmesiyle daha da çok ağlamaya başladım. Ağızımdan bir hıçkırık firar ettiğinde hepsinin bakışları bana dönmüştü.

Sarah endişeli çıkan sesiyle "Allison? Ağlıyor musun sen?"

Sarah nın bu cümlesiyle yere doğru çöküp dizlerimi kendime doğru çektim ve ellerimi dizlerime sarıp kafamı kollarımın arasına gömdüm. Hıçkırıklarla ağlarken birinin bana sarıldığını hissettim. Bu JJ di kokusundan anlamıştım. Ardından hiç beklemediğim bir şey oldu ve hepsi ard arda bana sarıldı. Daha önce hayatımda hiç bu kadar sevildiğimi hatırlamıyordum. Kimse bana böylesine değer vermemişti daha önce. Şimdi anlıyordum ki eğer onları hayatımdan çıkarırsam bırak acı çekmeyi, nefes bile alamazdım.

Kısa oluyor bölümler kusura bakmayın
Yazma yeteneğim yok oyüzden artık olduğu kadar
Oy verip yorum yapmayı unutmayınn
Seviliyorsunuzzz.