Mga Tula ni Assumerang Manunulat

PANGAKONG NAPAKO

PANGAKONG NAPAKO

PANGAKO... PANGAKO.. PANGAKO...
Ilang tao Nana sa Mundo Ang nangako?
Parang lahat na yata Tayo nasubukan Ng nangako
Pero nasubukan mo Nana Ang makaranas Ng NAPAKONG PANGAKO?

Dahil ako OO, nasubukan ko na
Nangako siya, Hindi.. nangako ka
Naaalala mo pa ba? Siguro Hindi na
Dahil Alam Kong sa ngayon ay nangako ka na sa iba.

Pangakong walang kasiguraduhan
Pangakong walang katuparan
Pangakong salita Lang at walang laman
Pangakong Hindi ko na kayang paniwalaan.

Nangako ka noon na Hindi mo ako iiwan
Sinabi mo pa nga na ako Lang
Na hanggang dulo ay Tayo Lang
Na sabay nating hihintayin Ang walang hanggan.

Ng dahil sa pagmamahal ko sayo
Nagpakatanga at nagpatangay ako
Nagppadala ako sa mga pangako mo
Kaya't sa agos Ng damdamon ay nagpatangay ako.

Ni Hindi ko naisip ang magiging bukas ko
Ni Hindi ko na inisip Ang mangyayari pagkatapos nito
SA mga salita at haplos moy nagpadala ako
Sa bugso Ng damdamin ay naging marupok ako.

Hinayaan kitang gawin Ang gusto mo
Sa kama'y nakipagsayaw ako sayo
Sinabayan ko Ang bawat tugtog na nilikha mo
Sa pag-aakalang mananatili ka sa tabi ko tulad Ng pangako mo.

Ngunit pag-gising ko kinabukasan ay mag-isa nalang ako
Isang malamig na uban nalang Ang katabi ko
Ilang araw, linggo, buwan, taon... Naghintay ako
Ngunit unti-unti ay pinaghihinaan na ako

Sawa na akong umasa sa NAPAKO MONG PANGAKO.

#I actually wrote this poem for my brother's girlfriend... Sa Kung anong dahilan? Ay sakin nalang Yun hahaha...