Kara Çember Bekçisi

Bölüm 6 _ Açığa Çıkış

Keyifli Okumalar~

2 Gün Sonra~

Yaklaşık 2 gün geçmişti ve derslerime alışmıştım.
Öyle zor dersler değildi.
İlk yılımdı ama teyzem soran olursa, 3 cü sınıf olduğumu söylememi tembihlemişti.
Birşey söylerlerse, VİP ders aldığımı söylememi istemişti.

Bugünkü derslerim neredeyse bitmişti ve akşam olmuştu. Son dersim Elena ileydi.
Elenanın odasına gidecekken, kolidorun sonundan odasından çıktığını gördüm.
Yaklaşarak gülümsedim. O da gülümsedi.
"İlk melodi dersin için heyecanlı mısın bakalım?" Heyecanla başımı salladım.
"Bu gün itibariyle, her gün benden bu dersi alacaksın. İlk bir ay çok çalışmalıyız. Hemen kullanmayı öğrenmelisin"
"Ama Elena hala bir gücüm olduğunu hissetmiyorum ki" dedim üzgünce.

"Tatlımmm uzun süre büyülerden uzak bir dünyada yaşadın. Büyülerin kullanılmasını engelleyen bir dünyada. Orada uzun süre yaşadın. Güçlerin körüklendi. Ama merak etme o içinde biryerde. Hissediyorum. Sana edebildiğim kadar yardım edeceğim. Çok hızlı öğrenmen için. " Başımı salladım.

Zaten konuşma zamanı çoktan okuldan çıkmıştık.
"Okulun adı ne?
"Sifera Şekil Değiştiren Ve Büyülü Güçler Okulu. Zaten evrenimizin de ismi Sifera. 3 önemli okuldan en mehşur bizim okul olduğu için, büyülü boyutun ismi bizim okula verildi. Sen de bir şekil değiştirensin. Yani insandan, su perisine dönüşe biliyorsun." başımı salladım.

Okulun önündeki bir gölün yanına gelmiştik.
Etrafıma bakarak "neden buraya geldik?" diye sordum.
"Tatlım okulun içinde doğayla bütünleşmeyeceksin herhalde" dedi.

A doğru yaa
Unutmuşum.

Başımı salladım.
Yere, çimenlerin üzerine oturdu.
Şaşkınca yüzüne baktım.
Eliyle karşısını işaret etti.
Gösterdiği yere oturdum.

Etrafıma bakınca bazı öğrencilerin merakla buraya baktığını gördüm.

Müdürenin normal bir öğrenciye neden ders verdiğini merak ediyor olmalılardı.

"İlk önce normal şeylere başlayalım. İçindeki gücü ortalığa çıkarmalıyız. Zaten sonrası kolay." başımı salladım.
"Nasıl rahatsan, öyle otur tatlım"
Çimenlerin üzerine uzanarak yayıldım.

Kıkırdadı.
"Öyle demek istemedim. Yani kendini kasma rahatla gibi" kıkırdadım.
Zaten gülmesi için yapmıştım.
Tekrardan oturdum.
"Gözlerini kapat ve rahatla"

Gözlerimi kapattım ve rahatladığımı düşünmeye başladım.
Hiçbir şey olmayınca, yerimde huzursuzca kıpırdandım.
"Rahatla Flora. Kendini kasma ve düşünmemeye çalış."
Birşey düşünmemek için kendimi zorluyordum ve aşırı kasılmaya başlamıştım.
"Flora kasma kendini. Çok kolay birşey bu. Yapınca rahatlayacaksın. Hiçbir şey düşünmeden odaklanamıyorsun. O zaman dikkatini başka bir yere yönlendirelim. Kulaklarını dışarıdaki her sese karşı kapat. Sadece kuşların, benim ve rüzgarın sesine odaklan. Etraftaki öğrencileri unut. Burada sadece sen, ben ve doğa var.
Kuşların sesine odaklan ve zaman geçtikce daha da uzaktaki sesleri duymaya başladığını düşün"

Birkaç dakika geçerken rahatladığımı hissetmeye başladım.
Yavaşça saçlarımın uçuştuğunu hissediyordum.
"Aferin hiç bozma ve böyle devam et" dediğinde bir tepki vermedim.

Birkaç dakika daha geçmişti. Kendimi daha iyi, enerjili hissediyordum ve aynen dediği gibi yaptığım şeye devam ediyordum.

Rüzgarın sesi kulağımı okşuyordu ve bu aşşırı hoşuma gitmeye başlamıştı.
Rüzgarın dışında yavaşça kuşların sesi gelmeye başladı.