Kara Çember Bekçisi

Bölüm 10 _ Bulma Sinyali ve Sirenlik

Keyifli Okumalar~

2 gün sonra~

Sonuncu dersti ve Azrail'in dersindeydik.
"Bugünkü dersimiz Vampirler.
Son derece hızlı yaratıklardır. Zihin okuya bilirler.

Dişlerindeki zehirle istedikleri kişinin kanını içerek öldüre bilir, ya da zehirlerini vererek vampire dönüştüre bilirler. Kurnazdırlar. Çok yükseğe zıplaya bilirler. Birinci ve ikinci nesiller uça da bilir."

Yanımda oturan Sara elini kaldırdı.
Azrail önce bana, sonra ona baktı ve eliyle onu gösterdi.
Konuşa bilir anlamında.
"Peki nasıl öldürüle bilirler?"
"Normal insan gibi öldürüle bilirler"

"Ben kazıkla sarımsakla filan sanıyordum" diye fısıltıyla söylendim.

Beni duyduğu için cevap verdi.
"Onlar gerçek değil. Yani sarımsak filan.
Ama çok güçlü ışık ve ya karanlık onları zayıf düşüre bilir. Mesela duymuş olursunuz. Beyaz Çember, Kara Çember gibi" dedi ve bana göz kırptı.

O an bir kız elini kaldırıp izin istedi.
İzin verilince, "profesör, bir de sizden duymak isterdik. Beyaz Ve Siyah Çember gerçek mi?"

"Elbette gerçek. Onlar bu dünyanın düzenini sağlayan mutlak güçler."

"Peki onları kullananlar neredeler?"

"Bence, güçsüz düşmüş ola bilirler. Güç toplayarak, bomba gibi geri dönüş yapmak istiyorlardır kim bilir?" dedi ve kıkırdadı.

İstemsizce bende kıkırdadım.
Bana söz atıyordu.
Kurnaz şey.

Sara dirseğiyle koluma vurdu.
"Niye gülüyon kız?"
Omuz silktim.
"Hiçç. Aklıma birşey gelmişti"
Kaşlarını kaldırdı.

Hadi beee.
Bu kız niye beni gözetliyor yaaa.

O an, kapıdan biri içeri fırladı.
Cidden fırladı.
Tahmin edin kim?

Tabii ki kaşarımız Chloe hanım.

İçeri basdı ve sınıfda gözleri dolaştı. Bizim masada durdu ve çetesi ile üzerime yürümeye başladılar.

Kulağıma fısıldadı.
"Ezik. Ayağa kalk dışarı çıkıyoruz. "

Bende niye son olaydan sonra ortalarda yok diyordum.

Ayağa kalktım.
Kulağına eğildim ve "1. Ders zamanı terbiyeli olacaksın. Profesör ders anlatıyor. Ahırda değilsin.
2. Akıllı ol. Bana emir veremezsin. Susuyorum ama sesimi çıkarmak istersen, memnuniyyetle sana sesimi çıkarırım"

Bana yaklaştı ve Azrailin beni görmesini engelleyecek şekilde durarak, çaktırmadan koluma çimdik attı.
"Ezik. Sana gel dediysem, geleceksin. Profesörün yanında cesaret geliyorsa, hatırla o olmazsa, ağzına sıçarım"

Kolumu elinden kurtardım ve bana çimdik attığı kolunu bütün gücümle çimdikledim.

"Dua et sınıftayız. Yoksasını düşünmek istemiyorum. "

"Seni burada mı rezil edeyim, yoksa gelecek misin?"

Azrail yanımıza geldi.
"Ne yapıyorsun sen ona? Kolum acıyor." ağzından kaçırmaması gereken bir söz kaçırmıştı.
Hemen birşey söyleyecekken Sara sözümü kesti.

"Şey birşey yok profesör. Flora benim arkadaşım. Onunla önemli işim var daa. Dışarı çıkmalıyız şuan. "

Azrail bana baktı ve sol kaşını kaldırdı.
Doğruluğunu soruyordu.

"Doğru profesör. Gitmeliyiz"
Başını olumlu salladı.
"İşinizi bitirince, derse geri dön. Gelmezsen, yok yazarım."

Başımı salladım. Chloe'ler profesörün yanından geçib sınıftan çıktı.
Azrailin yanından geçib gidecekken "Birşey olursa, ismimi fısıldaman yeterli. Ne zaman olursa olsun. Yüzüğün var ama yine de."