10

12 3 95
                                    

MEDYA ÖYLESİNE KOYULDU SORGULAMAYIN

"Asistan Shin!" Soobin'in beni çağırdığını duyduğumda masamdan kalkıp odasına girdim.

"Evet?" dedim.

"Acıktım ben birlikte bir şeyler yemeye gidelim."

"Asistan diye çağırınca ben de bir şey oldu sanmıştım. Bugün arkadaşım gelecek onunla yemek yiyeceğiz." dedim.

"Öyle mi? Kimmiş bu arkadaşın?" dedi.

"Tanımazsın." dedim.

"Ben sahip olduğun tüm arkadaşlarının isimlerini biliyorum, Choi Beomgyu, Song Joong Ki, Lee Seung-gi, daha saymamı ister misin?" dedi.

"Hayır yeterli. Ryujin." dedim.

"Ryujin mi? öyle birisini tanımıyorum." dedi.

"Çok normal." dedim. Telefonum çalmaya başladığınca cebimden çıkartıp gelen aramayı açtım.

"Alo Ryujin?"

"Yuna ben şirketin önüne geldim."

"Öyle mi? Kim getirdi seni?"

"Kai. İniyor musun yukarıya mı geleyim?"

"İniyorum bekle." telefonu kapattım.

"Arkadaşım geldi, geleceksen gel." dedim.

"Ben de bunu demeni bekliyordum hadi gidelim." Soobin yerinden kalkıp masada duran telefonunu ve cüzdanını alıp yanıma geldi. Birlikte odadan çıkıp asansöre bindik.

"O günden sonra birdaha istemeden davrandığın anlar oldu mu?" dedi Soobin.

"Evet birkaç kez evde durduk yere ağlamaya başladım. Onun dışında olmadı."

"Ağlama sahnelerini hatırlıyorum, o zaman ben de ağlıyordum." dedi.

"Neden ağlıyordun o kadar mı üzücüydü."

"E tabi, diyorum ya eğer şirkete girmiş olmasaydın hoş şeyler olmayacaktı. O yüzden şu an o kadar çok ağlamıyorsun." dedi.

Asansör zemin kata gelince asansörden inip çıkışa yöneldik.

Kartlarımızı basıp gişeden geçtikten sonra binadan çıktık. Ryujin otoparkın kenarında bekliyordu.

"Ryujin!" diye bağırdım. Beni görünce yürümeye başladı.

"Hoşgeldin!" dedim.

"Hoşbuldum. Gidiyor muyuz."

"Evet tabii.. ah bu arada bu sana bahsettiğim mangaya giren kişi şirket başkanı Choi S-" kafamı çevirdiğimde yanımda olmadığını fark ettim.

"Az önce buradaydı..." dedim.

"Yuna! Geldim buradayım." Soobin koşarak yanıma geldi.

"Ah evet işte bu o." Ryujin'e baktığımda Soobin'e çok garip bir şekilde bakıyordu.

"Ryujin? Bir şey mi oldu?" dedim.

"Sen...ismi ne demiştin?"

"Choi Soobin." dedim.

"Yuna, fark ettim ki benim iştahım yok. Kai'yi arayıp eve döneceğim, bugün bensiz yiyin olur mu?"

"Durduk yere ne oldu ya?" dedim.

"Gören herkesi kendime aşık etme özelliğim var sanırım ondan iştahı kaçtı." dedi Soobin. Koluna vurdum.

"Haha tabii.. her neyse gidiyorum ben.Görüşürüz." Ryujin tek bir kelime daha etmeme izin vermeden koşarak yanımızdan ayrıldı.

Something must be change.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin