(şarkı Yeonjun-ChaYoung cödlsldmdmjddm)
2 Ay Sonra
Ailemi kaybetmemin, Bir çizgi roman karakteri olduğumu öğrenmemin üstünden 2 ay geçmişti. Bu iki ay boyunca kayda değer önemli hiçbir şey olmamıştı. Soobin'in dediğine göre şirkete girebildiğim için olay örgüsü önemli bir biçimde değişmişti ama onun dışında ufak tefek olaylar yazıldığı gibi gerçekleşiyordu.
2 Ay boyunca asla Yeonjun'dan haber alamamıştım. Kai'ye sorduğumda onun iyi olduğunu, böyle şeyleri kafaya takacak birisi olmadığını söylemişti.
Ama o gece, onun gerçek kişiliğini öğrenmiştim. O böyle birisi değildi, bir şeyleri yapmaya zorlanıyor gibiydi ama aslında beni umursuyordu.
Bunu farketmem biraz geç olmuştu tabii, özellikle de onun kalbini kırdıktan sonra bunu farketmem önemli değildi.
Yine de artık aramızda hiçbir şey kalmadığı için tekrar onun hayatına girip onu üzmek istemiyordum, ama Soobin'in dediğine göre onun hayatımdan çıkması imkansızdı. Çünkü o benimle birlikte başroldü.
Böyle bir şeyi nasıl bir anda kabullenmiştim bilmiyordum ama, en azından yaşanan onca kötü şeyin bir anlamının olması biraz olsun beni rahatlatıyordu. Bu benim tüm dertlerden kurtulmak için kaçış yolumdu. Hiçbir şeyin gerçek olmadığına kendimi inandırmam çok kolaydı.
Masada duran su bardağına suyu doldurduktan sonra içmek için bardağı elime aldım, ama istemediğim bir şekilde bardağı aldığım gibi yere bırakmıştım. Ve kulaklarımı dolduran anlık bir gürültüyle bardak tuzla buz olmuştu.
Masanın kenarında duran telefonumu elime alıp Yeonjun'u aradım.
Uzun bir süre çaldıktan sonra telefon açıldı.
"Ne var?"
"Yeonjun...her şey için çok özür dilerim. Ben sensiz yapamıyorum, ailemi kaybettim ama sen benim ikinci ailemsin ve seni kaybetmek istemiyorum. Lütfen bana geri dön, geri dönmen için her şeyi yaparım!" dedim ve ağlamaya başladım.
Neydi bu bir anda gelen duygu patlaması?
"Seni sevmiyorum, sana güvenmiyorum. Hatta senden nefret ediyorum, neden seni affedeyim ki?" dedi Yeonjun.
"Evet! Haklısın, hepsinde haklısın. Ama benim sana ihtiyacım var, yanına gelmek için her şeyi yaparım!" dedim.
"Her şeyi mi yaparsın?" dedi Yeonjun.
"Evet. Her şeyi." dedim.
"Peki. Seni az sonra evden almaya geleceğim hazırlan." dedi ve telefonu kapattı. Odama gidip hızlıca giyinmek üzere dolabımı açtım.
Yeonjun ile uzun zaman sonra görüşeceğimiz için özenmek ve kendimi güzel göstermek istiyordum.
Altıma siyah kot şort üstüme siyah tişört giyip oversize kahverengi hırka aldım.
Aynanın önüne geçip hızlıca nude bir makyaj yapıp omuz çantamın içine cüzdanımı ve telefonumu koyup salona geçtim.
"Bir şey mi kırıldı...hem sen nereye gidiyorsun?" dedi Seol.
"Yeonjun ile buluşacağım." dedim fazla ayrıntıya girmeden.
Seol hala benim evimde kalıyordu, bu durum bana fazladan masraf yaptığı için bazen çok sinir olsam da genel olarak Seol ile iyi anlaşabildiğimden ve gidecek bir yeri olmadığından yanımda kalmasına izin veriyordum.
"Onca şeyden sonra buluşacak mısınız?" dedi Seol oturduğu yerden kalkıp.
"Evet. Ne varmış yani?!" dedim. Gereksiz bir şekilde çıkışmıştım ve bunu neden yaptığımı bilmiyordum.
