စိမ်းရွှင်ရွှင်လေထု တို့အေးစက်စွာပြန့်နှံ့နေသောအခန်းငယ်တစ်ခုတွင်ဖြစ်သည်။အတန်ငယ်သေးငယ်သောမီးသီးလေးတစ်လုံးသာထွန်းထားပြီး ကျန်သည့်နေရာများက မှောင်မိုက်နေလေသည်။
ထိုအခန်းထဲတွင် ထိုင်ခုံတစ်လုံးပေါ်၌ခြေလက်တို့ကကြိုးများဖြင့်တုပ်နှောင်ခြင်းခံထားရကာ မျက်လုံးအားအဝတ်စည်းထားခြင်းခံထားရသည့် လူတစ်ယောက်ကတုန်တုန်ယင်ယင်နှင့်ရှိသည်။
အနက်ရောင်ဝတ်စုံပြည့်ဝတ်ဆင်ထားသည့်လူအယောက်၂၀လောက်ကထိုလူအားခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ဝန်းရံထားကြသည်။အပ်ကျသံပင်ကြရလောက်သည့်အခြေအနေကြီးကအမှန်တကယ်ခြောက်ခြားဖွယ်ရာအတိပြီး၏။လျို့ဝှက်ကုတ်ရိုက်သံကတစ်တီတီထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် "ကျီ"ခနဲပွင့်လာသည့်တံခါးသံကြီး နောက်ကွယ်တွင် ဖိနပ်သံတို့ကထပ်ကျပ်မကွာလိုက်လာသည်။
ဝင်လာသည့်လူသုံးယောက်အနက် တစ်ယောက်ကအသင့်ပြင်ထားသည့် ကြိမ်အားဆွဲယူကာအေးအေးဆေးဆေးပင် လက်မှအင်္ကျီ ကြယ်သီးတို့အားဖြုတ်လျှက် တံတောင်ဆစ်ထိခေါက်တင်နေလေသည်။ပြီးသည်နှင့် ထိုင်ခုံတစ်လုံးကိုတရွတ်တိုက်ဆွဲလာကာ ချုပ်ထားခြင်းခံထားရသည့်လူ၏ရှေ့တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ဝန်းရံနေကြသည့်လူအယောက်၂၀ကားထိုပတ်ဝန်းကျင်မှအလိုက်တသိနောက်သို့ရှဲခနဲ ခွာသွားကြ၏။တည်ငြိမ်အေးစက်နေသော မျက်နှာထားက မြင်ရသူအဖို့ထိတ်လန့်စရာ။ထိုသူမှာ စိုင်းသင်္ခါနောင်ဟူသည့် Lion အဖွဲ့၏ဂိုဏ်းချုပ် High Bossပင်ဖြစ်သည်။
ခြေချိတ်ထိုင်လိုက်ပြီး မျက်လုံးစည်းထားသည်အားဖြည်ပေးလိုက်ရန် ဘေးမှတစ်ယောက်အားအချက်ပြလိုက်သည်။ ဆေးလိပ်အားမီးညှိကာ ထိုင်ဖွာပြီး သွေးပျက်ကြောက်ရွံနေမည့် ထိုသူ့မျက်နှာအားစောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။ထင်သည့်အတိုင်းပင် သူ့ကိုမြင်သည်နှင့်မျက်ရည်ရော နှပ်တွေပါထွက်ကျလာကာ တုန်ချိနေသည်မို့ "ဟက်!!"ခနဲတစ်ချက် ခပ်ဖွဖွရယ်လိုက်ရသည်။
"ငါ ဘာပြောထားလဲ"
"B Boss ကျွန် ကျွန်တော် သစ္စာဖောက်တာမဟုတ်ရပါဘူးဗျာ "
"ရွှမ်းးးးး!!"
"အားးးးး!!"
ထွက်ပေါ်လာသည့်ကြာပွတ်ရိုက်သံကကျက်သီးထဖွယ်ရာ။ သံအဆူးများကကြာပွတ်တစ်လျှောက်ရစ်ပတ်ထားသည့်မို့ တစ်ချက်တည်းဖြင့်အသားနီပါ လန်ထွက်သွားတော့သည်။ငယ်သံပါအောင်အော်ထုတ်လိုက်သည့်အော်သံနက်ကြီးက အခန်းအပြင်သို့တစ်စိုးတစ်စိမျှပင်ထွက်မသွား။
