အခ်စ္ႏွင့္စစ္ရက္ရွည္
Chapter<9>"သက္သာရဲ႕လားဗိုလ္မႉး"
"အြန္း..သက္သာတယ္..တပ္ၾကပ္လီေရာထိခိုက္မိေသးလား"
"ကြၽန္ေတာ္ကမထြက္ရပဲ..ဘာမွမျဖစ္သြားဘူး..လီေဖးကေတာ့ဗိုလ္မႉးလိုပဲ..လမ္းေလွ်ာက္မရေသးဘူး"
"အင္း"
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္တည္ရွိေနခဲ့သည့္Alphaတို႔ရဲ႕အေျခက်တပ္ရင္းေလးဟာမေန႕တစ္ေန႕ကပင္အက်ည္းတန္သြားခဲ့သည္။
ေပါင္ထဲက်ည္ႏွစ္ခ်က္ေဖာက္ဝင္သြားခဲ့သည့္ရိေပၚတစ္ေယာက္ေတာ့လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ရာခက္ခဲလြန္းေနခဲ့တာ..ဒီေန႕နဲ႕ဆိုသုံးရက္ျပည့္ၿပီ"ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က်လဲတပ္ၾကပ္ႀကီး"
"ဟင္း..6ေယာက္ပါဗိုလ္မႉး..ဗုံးထိသြားတဲ့Alpha6နဲ႕ေပါင္းရင္.."
"7ေယာက္ေပါ့.."
"ဟုတ္တယ္.."
"အိမ္ကိုအေၾကာင္းၾကားၿပီးၿပီလား"
"ႏွစ္ေယာက္ကမိဘမဲ့ဗိုလ္မႉး..က်န္တဲ့ငါးေယာက္အိမ္ေတြကိုလည္းသြားေျပာၿပီးပါၿပီ.."
"အင္း.."
"ဗိုလ္မႉး.."
"ဟင္"
"ဗိုလ္မႉးၾကည့္ရတာအားပ်က္ေနသလိုပဲ"
"နည္းနည္းပါ.."
"ဆန္းေတာ့ဆန္းသား.."
"ဘာဆန္းတာလဲ"
"အေရွ႕မွာေလ..ေရွာင္က်န့္ကသဲအိတ္ေတြထမ္းေနတာ.."
"ဘာ.."
********
"အ့...အီးးး..ငါလုပ္နိုင္တယ္..""မင္းခါးက်ိဳးရင္..ဗိုလ္မႉးကငါတို႔ကိုအျပစ္တင္ေနမယ္.."
"ေဖးေဖးကလည္း..ေဖးေဖးမွမလုပ္နိုင္ေသးတဲ့ဟာ."
"ေဟ်ာင့္..ငါ့ကိုအဲ့နာမည္မေခၚနဲ႕"
"အင္း..မေခၚေတာ့ဘူးေဖးေဖး"
"ရားးးဒီေကာင္.."
အနားကေက်ာက္စရစ္ခဲေလးနဲ႕ေကာက္ေပါက္ဖို႔ျပင္ေတာ့ဇာတ္ပုဝင္သြားၿပီးလွ်ာထုတ္ျပလာသည္။
"က်န့္ေလးး"
"ဟင္..အမႉးးးး"
ခ်က္ခ်င္းပဲရိေပၚရွိရာဆီေျပးသြားကာအနားေရာက္သည္ႏွင့္ဖတ္ပစ္လိုက္သည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
👨✈️အချစ်နှင့်စစ်ရက်ရှည်[Completed]
Fanfictionဒီတစ်ပုဒ်မှာတော့..ဗိုလ်မှူးကြီးဝမ်ရိပေါ်ကတပ်သားလေးကျန့်ကျန့်ကိုအထိမခံကြွေပန်းကန်လိုမျိုးစောင့်ရှောက်တက်တဲ့စရိုက်လေးကိုတွေ့ရမှာပါနော်😘