အချစ်နှင့်စစ်ရက်ရှည်
Chapter<20>(End)အိမ်ရောက်တာနဲ့မနားတော့ပဲဆေးသုတ်ဖို့အလုပ်တွေစလုပ်ရသည်။အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ယုန်ဖြူလေးကမသိရင်ကျားတစ်ကောင်လိုလို..
"ပန်းအိုးတွေကိုဒီနားလောက်ထားမလားအမှူး"
"ဘာပန်းတွေဝယ်လာတာလဲ"
"အွန်း..အစုံပဲ..နှင်းဆီ..နေကြာ..နောက်..ပန်းတွေအများကြီးပါသေးတယ်"
ရိပေါ်ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ်..လူကအိမ်တောင်ပြန်မရောက်သေးဘူး..မှာထားတဲ့ပန်းပင်တွေကအစုလိုက်အပြုံလိုက်ရောက်နေခဲ့သည်။
"နေကြာတွေကိုနေရောင်ကောင်းကောင်းရတဲ့နေရာမှာထား..သူတို့ကနေရောင်ရမှလန်းတာ.."
"ဒါတော့အမှူးပြောမှာလား..သိတာပေါ့.."
"ေဟာဗျာ..ရန်ကထောင်ပြန်ပါပြီ"
"မဟုတ်ဘူးလေ..ကျန့်လေးပြောတာကခြံထဲကိုလှလည်းလှပြီးသပ်သပ်ရပ်ရပ်လေးဖြစ်ဖို့ဒီပန်းတွေနဲ့ဘယ်လိုအလှဆင်ရမလဲမေးတာ.."
"အော်..စောစောကပြောလေ.."
"အမှူးမှဆုံးအောင်နားမထောင်ပဲ.."
"စိတ်မဆိုးလိုက်ပါနဲ့..နှင်းဆီတွေကရေကန်ဘေးမှာနေရာချလိုက်..နေကြာတွေကိုလမ်းတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာထား.."
"အွန်း..မဆိုးဘူး"
"ကျန်တဲ့အလှပန်းတွေနဲ့အပင်တွေကိုအိမ်အဝတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီမှာစီစီရီရီလေးထား..အဲ့လောက်ဆိုရပြီ"
"ဟုတ်..လုပ်ကြည့်လိုက်မယ်"
"အင်း..ဖြည်းဖြည်းမချော်လဲအုန်းမယ်"
"ရပါတယ်..ဒီလောက်ကတော့.."
ခလှမျးးး!!
"ဟာ..ပန်းအိုးကွဲသွားပြီ"
"အင့်..အဟင့်..ဗြဲ..."
"ဟာ..မငိုနဲ့လေကျန့်လေးရာ..နာသွားလို့လား..ပန်းအိုးစတွေဆူးသွားလို့လား..ဟမ်"
"ချော်လဲတာကိုပန်းအိုးကိုအရင်စိတ်ပူနေတယ်..အမှူးက"
"ဟင်း..ကျန့်လေးရယ်..ဘယ်အချိန်ထိဂျစ်တိုက်နေမှာလဲ..ပန်းအိုးကွဲသွားပြီဆိုပြီးပြောလိုက်တာ..ပန်းအိုးကိုစိတ်ပူတာမဟုတ်ရပါဘူး.."
أنت تقرأ
👨✈️အချစ်နှင့်စစ်ရက်ရှည်[Completed]
أدب الهواةဒီတစ်ပုဒ်မှာတော့..ဗိုလ်မှူးကြီးဝမ်ရိပေါ်ကတပ်သားလေးကျန့်ကျန့်ကိုအထိမခံကြွေပန်းကန်လိုမျိုးစောင့်ရှောက်တက်တဲ့စရိုက်လေးကိုတွေ့ရမှာပါနော်😘