အခ်စ္ႏွင့္စစ္ရက္ရွည္
Chapter<19>"ေနေတာင္ပြင့္လာၿပီ..အမႉးဘာစားမလဲ"
"က်န့္ေလးသေဘာ"
"လုပ္ျပန္ၿပီ..စားခ်င္တာေျပာပါ"
"အင္း..အဆင္ေျပတာလုပ္"
"ဟင္းးးးေပါင္မုန့္ယိုသုပ္ေလးနဲ႕ေကာ္ဖီနဲ႕ေသာက္မလား"
"အြန္း.."
"အင္း..အာ့ပဲလုပ္လိုက္ေတာ့မယ္..ခဏေစာင့္ပါဗ်"
ရိေပၚကိုထမင္းစားပြဲနားျပန္ကပ္ေပးထားလိုက္ၿပီးသူကေတာ့ေပါင္မုန့္ေလးေတြကိုယိုသုပ္ဖို႔စလုပ္တယ္
"ဒါနဲ႕..အမႉး..စားၿပီးရင္ဆရာဝန္ဆီသြားရေအာင္"
"ဘာလို႔လဲ..က်န့္ေလးဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"က်န့္ေလးကဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..အမႉးအတြက္"
"ဘာမ်ားလဲ"
"အမႉးေျခေထာက္ေတြဘယ္အေျခအေနရွိလဲေသခ်ာသိခ်င္လို႔ဒါမွ...သင့္ေတာ္တဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ရမွာေလ.."
"ေကာင္းတာေတာ့ေကာင္းပါတယ္..ဒါမဲ့..ကိုယ္ကေတာ့သိပ္ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး"
"က်န့္ေလးကေတာ့ယုံၾကည္တယ္..အမႉးေျခေထာက္ေတြျပန္ေကာင္းလာမွာ..ဘာ့ေၾကာင့္လဲသိလား"
"ဟင့္အင္း"
"က်န့္ေလးအခ်စ္ေတြေၾကာင့္ေလ..ခ္ခ္"
"ဟက္..ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ့ကေလး"
"ဟီးးးရၿပီ.."
"အင္း..ဒါဘာယိုလဲ"
"စေတာ္ဘယ္ရီ"
"ေအာ္..ကိုယ့္မွာအရင္ကမဝယ္ထားပါဘူး"
"မေန႕ကဝယ္လာတာ.."
"အင္း"
မ်က္စိေရွ႕ကေပါင္မုန့္ယိုသုပ္တစ္ခ်ပ္ကိုရိေပၚေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီးတစ္ကိုက္ကိုက္လိုက္တယ္။
"ေကာင္းလားအမႉး"
"မဆိုးပါဘူး..ကိုယ္ကစေတာ္ဘယ္ရီသိပ္မႀကိဳက္လို႔"
"ဟုတ္လား..စေတာ္ဘယ္ရီဆိုလို႔ေလ..ေမးစရာေလးေတြရွိတယ္"
"ေျပာေလ.."
ESTÁS LEYENDO
👨✈️အချစ်နှင့်စစ်ရက်ရှည်[Completed]
Fanficဒီတစ်ပုဒ်မှာတော့..ဗိုလ်မှူးကြီးဝမ်ရိပေါ်ကတပ်သားလေးကျန့်ကျန့်ကိုအထိမခံကြွေပန်းကန်လိုမျိုးစောင့်ရှောက်တက်တဲ့စရိုက်လေးကိုတွေ့ရမှာပါနော်😘