keşke kedi olsaydım | chanbaek

5

Haftanın en nefret ettiğim günü perşembe.

"Düşeceğim sanırım." belimden bağlı olduğum ip belimi iyice sıkarken avuçlarım yere değiyor. Ters duruyordum. "Bırakıyorum." Jongdae tuttuğu için duruyordum dersem daha doğru olurdu. "Sakın bırakma!"

"Böyle olunca elime düşmüşsün gibi hissediyorum." bacaklarımı aniden bıraktığında asılı olduğum ipte döndüm ve popom yere çarptı. "Jongdae!" diye bağırdım.

"Byun Baekhyun!" diğer uçta başka öğrencilerine dengede durmayı öğreten hoca bana bağırdığında belimdeki ipi çözüp ona gülümsedim. "Buraya gel." dedi sertçe.

"Sıçtın." Jongdae elimden aldığı kemeri kendine bağlarken onu öldüreceğime yemin ederek ilerledim.

"Buraya gel ve arkadaşını tut. Etrafta gürültü yapmayı kes!" Hoca sınıf temsilcisinin tuttuğu bacaklarını ellerime bıraktı. Bay Yoo'nun en sevmediği öğrencilerinden birisiydim. Bakışları beni her zaman yerin dibine sokardı çünkü beden dersini seçmeli olarak 1. sınıfta almıştım ve bu derse uygun olmadığımı seçtikten sonra anlamıştım. Bir türlü bu saçma hareketleri yapamıyordum ve dersten 3 senedir kalıp duruyordum.

"Beni biraz daha yukarı çeker misin Baekhyun?" bacaklarını tuttuğum Jackson'a donuk bir bakış attım. O da ters duruşuyla alttan bana bakıyordu. "Sandalyeye çıkmam lazım sanırım." dedim gülerken. Çünkü zaten bacaklarını bile zor tutuyordum ve bana onu yukarı çekmemi söylüyordu. "Pekala bırak." dedi gülerek. Ben de bıraktım. Jackson takla atarak kendini düzeltti.

"Sıra sende." belindeki kemeri çözüyordu. Ona ters ters bakıyordum, zaten az önce yapamayıp düştüğüm için hoca beni buraya çağırmıştı. Bu derste işe yaramadığım için Jackson'ın tek başına kolaylıkla yaptığı hareketlerine yardımcı olmam için bırakmıştı hoca beni buraya.

"Ben yapamıyorum." dedim. "Sen devam et." kemeri geri ona ittirdim ama boşaydı. "Ben yardım ederim sana." dedi. Elleri belime dolandı, beni kendine çekip kemeri belime dolarken, omuz hizasından göz göze geldiğim gözlerle istemsizce geriledim. Chanyeol'ün çatık kaşları ve ateş saçan gözleri ürkütmüştü beni.

Chanyeol bana; biraz daha o kişiyle yakınlaşırsan akşama tartışacağız bakışlarını atmakta biraz da haklıydı. İkinci sınıfın başında Jackson bana benden hoşlandığını söylemişti. Bir randevuya çıkmak istemişti ve geri çevirdiğim halde Chanyeol'le 2 hafta aralıksız kavga etmiştik.

"Dönebilir misin? Yardım edeyim mi?" Jackson'ın konuşmasıyla gözlerimi sevgilimden çektim. "Kendim hallederim." dedim. Beni kucaklayıp ters çevirmesine izin verseydim büyük ihtimal Chanyeol diğer uçtan buraya gelip ikimizi de birbirimize çarpardı.

Avuç içlerimi yere dayayıp amuda kalktığımda saniyesinde düşmek üzereydim, Jackson bacaklarımdan tuttu. "Dirseğini daya..." tek eliyle bacaklarımı sabit tutarken yere eğildi. Dirseğimden kolumu büküp yere dayadığında düşeceğimi sanıp korkuyla ses çıkardım. O da kıkırdayıp diğer koluma da aynı şeyi yaptı. "Tek bir noktaya bak." dedi geri ayağa kalkarken. Kalbim hızlı atıyordu, düşecek gibi hissediyordum. Bu şey, koltukta Chanyeol'e saçma sorularımı sorarken amuda kalktığım gibi değildi.

"Bırakıyorum şimdi. Duracaksın."

"Hayır, hayır! Lütfen bırakma."