Embers(余烬)(မြန်မာဘာသာပြန်)

အပိုင္း -၁ (Zawgyi)

ဒီကအထက္တန္းေက်ာင္းသားအားလုံးကဒီလိုဘဲရိုင္းစိုင္းၾကတာလား?

"မင္းေက်ာင္းအေဆာင္မွာေနမွာလား၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာမင္းအိမ္ျပန္လာအုန္းမွာလား"

ဖုန္း၏အျခားတစ္ဖက္မွအမ်ိဳးသမီး၏ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာအသံသည္အေလးနက္ထားေျပာေနေသာ္လည္း Sheng Renxing တစ္ေယာက္သူမယခုေမးထားေသာအရာကိုနားလည္ပုံမေပၚေသာေၾကာင့္စကားကိုတစ္လုံးခ်င္းျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ကားျပတင္းေပါက္ေပၚသို႔မိုးဖြဲေလးမ်ားက်လ်က္ရွိသည္ မညီမညာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္းႏွင္ေနရေသာေၾကာင့္ကားေလးမွာတုန္ခါေနၿပီး အခ်ိန္မေ႐ြးေလထဲသို႔ပ်ံသြားနိုင္သည္ဟုပင္ခံစားရသည္။Driverသည္ကားကိုတိတ္ဆိတ္စြာေမာင္းႏွင္လ်က္ရွိၿပီး ရံဖန္ရံခါသူသည္ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲသို႔ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။ သူ႕ခရီးသည္ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းၾကည့္ဖို႔လည္းမသင့္ေတာ္ေပ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ဒီလိုမ်ိဳးရွားပါးတဲ့ခရီးသည္ကိုတင္လာခဲ့မိတယ္။
ဒီေကာင္ေလးကသူ႕ကိုရပ္ရန္လက္ျပခ်ိန္တြင္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကိုေရာက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီးXuancheng ကိုသြားမယ္လို႔ သူအားေျပာလာသည္။ (Xuancheng သည္တ႐ုတ္နိုင္ငံရွိၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ Anhui ျပည္နယ္တြင္တည္ရွိသည္။)

ထို႔ေကာင္ေလးကေငြစကၠဴအလိပ္လိုက္ေတြကိုထုတ္လာၿပီးကုန္က်စရိတ္ေတြေတာင္ေရတြက္မေနဘဲသူ႕ကိုေပးလိုက္တယ္။

Driverကလည္းယူဖို႔ရာမျငင္း ပထမ ဦး၎က စြာေငြသားအထပ္လိုက္ႀကီးေလၿပီးေတာ့ ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႕ေကာင္ေလးရဲ႕ေဒါသထြက္ေနတဲ့ပုံကေၾထာက္စရာေကာင္းတယ္သူျငင္းရင္ထရိုက္ေတာ့မလိုေတာင္ခံစားရတယ္။
ထိုင္ခုံကိုေက်ာမွီထိုင္ၿပီးမ်က္ခုံးပင့္ကာေဒါသထြက္ေနတဲ့အမူအရာနဲ႕ဖုန္းေျပာေနတဲ့သူ႕ကိုကားေနာက္ၾကည့္မွန္ကေနျမင္ရသည္။
ေကာင္ေလးရဲ႕ပုံစံကအနည္းငယ္မာနေထာင္လႊားၿပီးေမာက္မာတက္တဲ့ပုံစံမ်ိဳး။
Driverသည္ေကာင္ေလးကိုင္ထားတဲ့ဖုန္းကိုျမင္သည္ႏွင့္ ၎သည္ေနာက္ဆုံးေပၚေမာ္ဒယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎သည္လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္လခန႔္ကေဈးကြက္သို႔ ၀ င္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္းသတိရလိုက္သည္။ သူ႕သားကလိုခ်င္တယ္ဆိုၿပီးအတင္းပူဆာခဲ့တဲ့အတြက္ေတာင္စိတ္ရႈပ္ေနခဲ့ရေသးတာဒါေပမယ့္အဲ့ဒါကအံၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ေစ်းႀကီးတယ္။ ၎ကအရင္ထြက္ထားတဲ့၎ထက္အရင္ဖုန္းေတြထက္ထူးျခားတဲ့ပုံမေပၚေပမယ့္လည္း ၎သည္အလြန္ပါးလႊာေသာေၾကာင့္ ၎ကိုမပစ္ခ်ဖိဳ႕ေတာင္ရဲမွာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမယ့္အဲ့ဒီဖုန္းကိုကိုင္ထားတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရတာေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့အတြက္သူ႕သားကိုတစ္ခုေလာက္ ၀ ယ္ေပးခ်င္လာေစတယ္။
Sheng Renxing သည္ေနာက္ၾကည့္မွန္မွတဆင့္ကားေမာင္းသူအားတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Driverကခ်က္ခ်င္းအေဝးကိုအၾကည့္လြဲလိုက္တယ္။
Sheng Renxing: "... "
Driverမွာေနာက္ၾကည့္မွန္ကိုအေပၚသို႔ဆြဲတင္လိုက္ၿပီးေျပာစရာစကားကင္းမဲ့စြာျဖင့္ကားထဲတြင္တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္။
Sheng Renxingသည္ညာဘက္နားရွိနားကြင္းကိုေဆာ့ကစားလ်က္ျဖင့္ဖုန္းေျပာေနသည္။ သူ႕၏အသံမွာခံစားခ်က္ကင္းမဲ့လ်က္ "ေနရာအားလုံးမယူဘူးလား။ စာသင္ႏွစ္တစ္ဝက္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ။ လိုခ်င္တဲ့ေနရာတစ္ခုေတာင္ရနိုင္ပါ့မလားဘဲ။ "