Embers(余烬)(မြန်မာဘာသာပြန်)

အပိုင္း-၂(Zawgyi)

ႏွစ္ရာ့ငါးယြမ္

ဖုန္းနံပါတ္ ရခဲ့တယ္

ရွဲန္ရန္ရွင္းသည္ သတိလက္လြတ္ေနေနသည့္ ငတိတစ္ဦးအား ဖမ္းကာ ေလထဲသို႔ေျမာက္ကာ ကိုင္ေပါက္လိုက္ၿပီး အဆုံး၌ ထိုသူမွာ လမ္းမထက္ေျမႀကီးေပၚသို႔ ေမွာက္ရက္က်သြားေလသည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ အရာအားလုံး တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး လူတိုင္းက သူ႕အား ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည္။

ရွင္းယယ္မွာ ပထမဆုံးတုံ႕ျပန္သူျဖစ္သည္။ ထိုသူေျမေပၚသို႔က်သြားသည့္အခ်ိန္တြင္း သူနေဘးနားရွိ ငတိတစ္ေကာင္အားလည္ပင္းမွဆြဲကာ အျခားတစ္ေယာက္၏ ေမးေစ့ႏွင့္တိုက္မိေအာင္ တြန္းလြတ္လိုက္သည္။ ထိုငတိလည္း လမ္းေပၚသို႔လဲက်သြားၿပီး အားလုံးအံ့ဩမွင္သက္ကုန္သည္။

ရွန္ရန္ရွင္းသည္လည္း ေနာက္မွ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပင္တိုက္ခိုက္လာသည္။ ညအေမွာင္ႀကီးထဲ လူမိုက္အုပ္လိုက္ႀကီးနဲ႕ တစ္ေယာက္ လုံးေထြးသက္ပုတ္ၾကၿပီးဆိုလွ်င္ လ်င္ျမန္မႈက အလြန္အေရးႀကီးသည္။ အျခားသူမ်ားအား လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ၿပီး သူထိုးႀကိတ္ကန္ေက်ာက္ထားသည့္ ထိုလူမိုက္အား စတင္တိုက္ခိုက္ေလသည္။ အဆိုပါလူက ျပန္ထလုဆဲဆဲအေျခေန၌ပင္ ရွန္ရန္ရွင္းသည္ ထိုသူအား တရစပ္ ထိုးႏွပ္လိုက္ျပန္သည္။

ထိုသူက ျပန္မတိုက္ခိုက္နိုင္ျခင္းမရွိသည့္ အေျခေနကိုေရာက္ေသာအခါတြင္မွ ရွန္ရီရွင္းသည္ တစ္ျခားတစ္ဦးအား ေျပာင္းတိုက္ခိုက္ေလေတာ့သည္။ သူသည္ တျခားလမ္းသရဲတစ္ေကာင္၏လက္အား ေက်ာေနာက္တြင္ ခ်ဳပ္ထားလိုက္ၿပီး ေခါင္းအား ေျမႀကီးႏွင့္ျပင္းထန္စြာ တိုက္ေဆာင့္လိုက္သည္။ ထိုသူအား စိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ ခနဲ႕တဲတဲၿပဳံးလိုက္ၿပီး "မင္းကငါ့ဖုန္းကို ႀကိဳက္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"

" Mm mm mm-" ထိုသူ၏ေခါင္းသည္ လမ္းေပၚရွိ ႐ြံဗြတ္မ်ားထဲသို႔ပင္ ႏွစ္ဝင္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္တိုက္ခိုက္နိုင္ရန္ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ေပ။ ေအာ္ဟစ္ညည္းၫူၿပီး လြတ္ေျမာက္လိုလြတ္ေျမာက္ညား ႐ုန္းကန္ေနရန္သာ တတ္နိုင္ေတာ့သည္။

လမ္းေပၚ၌ အခင္းေက်ာက္ျပားမ်ား ခင္းထားေသာ္လည္း ေက်ာက္ျပားတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုက ကြာေဝးလြန္းလွသည္။ ထို႔အျပင္ မိုးကလည္း႐ြာထားေသာေၾကာင့္ အဆိုပါလမ္းမွာ ႐ြံဗြတ္ေရမ်ားျဖင့္ ျပည့္လ်က္ရွိသည္။ ထိုလူမွာ အဖိခံထားရေသာေၾကာင့္ ႐ြံဗြတ္ေရတစ္ခ်ိဳ႕ပင္ ၿမိဳခ်မိေလသည္။ ေသခ်ာေပါက္ အခ်ိဳ႕႐ြံေရမ်ားသည္လည္း ရွန္ရန္ရွင္းအား လာေရာက္စင္ကုန္သည္။