MAHALLE 1.

🦅TANIŞMA🦋

Ecem Akar...
•
•
•Beğenmeyi ve satır aralarına yorum yapmayı •unutmayın lütfen.
•
•
•

~İyi değilim ki sensiz~

~Ecem~
🦅❤️‍🩹🦋

"Bir inat var sende Karadenizlilere tövbe ettirirsin!"
İsyanım ile gülümsedi,
On dakika içinde beni bir şekilde kandırmış kendimi arabada bulmamı sağlamıştı.

Bir süre sessizlik olduğunda ön camdan gözlerimi çekerek,sağımdaki aynadan arkamızda bizi takip eden arabaya baktım,
Fatih farklı bir araba modeli ile peşimizden gelmiyor muydu,
Bu arabanın modeli farklıydı.

"Arkamızdaki araba neden değişti?" Gözlerimi aynadan çekerek Kartala baktım,
Bana cevap vermeden önce aynadan arabaya baktı,
Cevap beklerken Kartalın ifadesi fazlasıyla gerilmeme sebep oldu.

Arkadaki arabanın bize ait olmadığına artık emindim.

Gözlerini yola çevirerek arabanın ekranında bir iki tuşa bastı,
Arabanın içini dolduran telefon sesi ile gözlerim arkadaki arabaya kaydı.

Aramızda bir arabanın sığa bileceği kadar boşluk vardı sadece.

"Nerdesin?" Arslan'ın yüksek sesi arabada yankılanırken Kartala baktım,
Neden onu aramıştı?
"Peşimize adam taktın mı?"
"Ne?"
Kartal direksiyonu öfkeyle sıktı,
"Peşime adam taktın mı!?"

İçimi saran korku ile ellerimi kucağımda birleştirerek dik bir pozisyonda oturdum,
Kartalın böylesi edişeli olduğu bir an daha hatırlamıyordum.

"Yapmadım..ne oluyor orda?!" Arslan'ın cevabıyla Kartal direksiyona vurdu,hoşuna gitmediğini belli etmişti,fazlasıyla.
"Yemek iptal gelmiyoruz!" Arslan'ın cevap vermesine izin vermeden telefon kapanırken endişeyle aynaya baktım.

"Kartal..ne oluyor?" Arkamızda hala peşimizden gelen araba ile Kartal gözlerini yoldan çekerek kısa bir an gözlerime baktı,
"Silah kullanmayı biliyor musun?" Arabanın hızı artarken arkama yaslanmak zorunda kaldım,

Başımı ona çevirerek öfkeyle baktım,
"Biliyor gibi mi duruyorum!?" Geriliyordum ve bu duygumun önünü kesen daha ağır basan korkumdu,
Başını iki yana sallayarak dikiz aynasından baktı,
"O zaman önceden de söylediğim gibi ben vururum sen sayarsın..."
"Ne!?"

Gözlerini yoldan ayırmasa da aklında dönen planları yüz ifadesinden de anlamak mümkündü
"Korkuyorum.." gözlerimi aynaya çevirerek arkamızdaki arabayı kontrol ettim
"Korkmalısın" hızla ona baktım.

Fakat bana bakıp gülümseyerek önüne döndü.
"Seni gebertirim!" Diyerek koluna vurmam ile gözleri dikiz aynasına kaydı,
"Onların da isteği o yönde.."

Gözlerimi yumarak başımı arkaya yasladım,
"Kartal.."
"Kılına dahi zarar gelemez...sakın ama sakın korkma
Bunu hakaret sayarım!"
"Sana bir şey olacak aptal!" Hızı ormanlık alana girmemiz ile bir tık azalmıştı.

"Bana borcun var onu almadan ölmem" gözleri kısa bir an dudaklarıma kaymış hemen yola dönmüştü.

"Ne yapacağız?" Arabanın içinde ani den öne doğru savrulmam ile darbe almamı engelleyen kemerim ile kapıya tutundum.
Ani fren tutuşu ile hızla arabadan inerek benim tarafıma gelip kapıyı açtı.