Trouble Maker

433 16 2
                                    

7 am 
    เช้าแล้วว ผมตื่นมาพร้อมร่างเล็กในอ้อมกอด ผมนอนกอดเธอทั้งคืนเลยเหรอเนี้ย นึกว่าเธอจะดิ้นหนีไปซะเเล้วเชียว
ผมลุกออกจากเตียงนอน ให้ไพป์นอนไปจนอิ่มก่อน เเต่แค่ไม่ถึงนาทีที่ผมลุกออกมาเท่านั้นละ ร่างเล็กกลับแกว่งมือไปมาราวกับควานหาอะไรผมเลยเข้าไปนั่งข้างเธอก่อน  แล้วเธอก็ซบหน้าลงบนตักผมพร้อมเอามือโอบกอดร่างผมไว้ 
"ยังไม่อยากตื่นอะ" ไพป์พึมพำ
'ก็นอนไปสิ ผมไปอาบน้ำก่อนมีงานเช้านะ'
"ไม่เอาอะ ไม่ม่ายม่ายยยย ไปด้วยกันดิ" อีนี่โว้ยวายทำไมก็ไม่ตื่นเองนิหว่า
'เอ้าจะไปก็ตื่นดิ'
"แต่ยังง่วงอ่าา" ไพป์ยังงอแงไม่หยุด
'ไม่รู้ละ แล้วผมสายนะ จะไปใช่ป่ะ' ผมถาม เธอพยักหน้าเบาๆ
ผมเลยลากเธอลงจากเตียง 
"ไปไหน"
ผมไม่ตอบเเต่พาเธอเข้าไปในห้องน้ำค่อยเอาน้ำฉีดเธอจากล่างขึ้นบน คือมันเป็นวิธีบำบัดอย่างนึงของคนป่วยอะครับ แต่พอผมค่อยๆฉีดน้ำมาถึงช่วงอกเธอ

"กรี๊ดดด แฮร์รี่แกทำไรฉัน" เธอรีบเอามือปิดอกแล้วแย่งฟักบัวไป ไม่พอเธอฉีดไล่ผมออกจากห้องอาบน้ำอีก ผมได้แต่นั่งตัวเปียกรอจนกว่าเธอจะอาบเสร็จ

"เสร็จแล้ว เข้าไปเลย"
ผมจึงเดินเข้าห้องน้ำรีบไปอาบน้ำก่อนจะสายมากกว่านี้ เเหม่ แต่อดไม่แกล้งเธอไม่ได้จริงๆ ผมเลยหยิกก้นเธอก่อนจะเข้าห้องน้ำไป 
"ว้ายย ทะลึ่ง" ไพป์โว้ยวาย หน้าแดงบางๆ คิคิ
พอผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว แต่ไพป์ยังยื่นนุ่งผ้าขนหนูอยู่
'ทำไม ไม่เเต่งตัวละ' ผมถามเธอ
"จะไปไหนเนี้ย ฉันยังไม่รู้เลย"
'วันนี้มีงานเซ็นหนังสือ กับสัมภาษณ์ นิดหน่อยอะ'
" แฮร์รี่ ฉันไปกะนายเนี้ยนะ เป็นข่าวเเน่"
'อ้าวเธอ ร้องว่าจะไปเองนิ' ยัยนี่ต้องประสาทกลับเเหง่ๆ 
'ไม่ต้องห่วงน่าแล้วผมบอกกับทางทีมงานเองน่า' ผมพูดพร้อมลูบหัวเธอ

@ที่จัดงาน

ผมขับรถมาจอดหลังงาน และฝากให้ทีมงานดูเเล ไพป์ แล้ว แต่ผมไม่ได้บอกพวกเขาว่าไพป์ป่วยเป็นอะไรอยู่ แค่บอกไปว่าเธอไม่ค่อยสบาย พวกเขาก็อดสงสัยกันไม่ได้แหละว่า ไพป์เป็นสาวคนใหม่ของผมรึป่าว ถึงผมจะบอกว่าไพป์เป็นเพื่อนก็เถอะ
* แฮร์รี่ เฮ้ๆ* ลูอิสที่ยืนคุยกับไนออลอยู่ทักผม
* ฉันเห็นนะว้อย หญิงนายอะ คนใหม่เออะ เด็ดป่าววะ ฮ่าฮ่า* ลูอิสพูดขึ้น
'ป่าว เพื่อน' ผมบอกปัดไป
*แหน่ๆ จริงป่าวววว* ลูอิสกับไนออลพยามจะแหย่ผมด้วยท่าทางที่.....พอเถอะเพื่อน
*เฮ้ย งานจะเริ่มแล้วเว้ย จะเลทกันทุกงานเลยไงวะ* พี่หมีเลียมของเราบ่นไล่ให้พวกผมเข้างานไปซะ

Last ActTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon