Μαθιός - Βασιλική: Η αποκάλυψη

Πριν την καταιγίδα...

Για πρώτη φορά την είχε δική του. Κρυφά μεν, αλλά δική του! Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Κανείς δεν έπρεπε να το μάθει. Και με τον Μανώλη έπρεπε να προσέχει. Δεν είχε μιλήσει βέβαια μέχρι τώρα, αλλά αν κάτι πήγαινε στραβά, θα είχανε τα πάντα. Για τον εαυτό του, η αλήθεια είναι ότι δεν τον ένοιαζε και τόσο. Σκεφτόταν όμως την αντίδραση της Βασιλικής και του Νικηφόρου αν μάθαιναν την αλήθεια. Η Βασιλική σίγουρα θα κατέρρεε και ο Νικηφόρος θα τον σκότωνε το δίχως άλλο. Το είχε ορκιστεί άλλωστε στον πατέρα του. Ας πέθαινε, δεν τον ένοιαζε, ένα μόνο φοβόταν. Το μίσος της Βασιλικής. Αυτό δεν θα μπορούσε να το αντέξει.

Ποτέ δεν θα ξεστόμισε τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή του την πράξη. Όχι μόνο γιατί δεν ήθελε να δικαιολογήσει τον εαυτό του, αλλά κυρίως για να μην προκαλέσει μεγαλύτερο κακό στη Βασιλική και τον Νικηφόρο. Μερικές από τις αλήθειες θα τις έπαιρνε μαζί του στον τάφο του, που τώρα του φαινόταν πιο κοντά από ποτέ. Ένιωθε ότι η στιγμή που θα έρθει αντιμέτωπος με τις πράξεις του πλησίαζε δραματικά γρήγορα. Εκείνος από την πλευρά του το μόνο που ήθελε ήταν λίγες στιγμές με τη μόνη γυναίκα που αγάπησε ποτέ του. Προσπαθούσε να "γεμίσει" από εκείνη, μήπως και καταφέρει να αντέξει το απέραντο κενό της απουσίας και του μίσους της όταν θα μάθαινε την αλήθεια. Όλοι οι φόβοι του όμως ήταν μήπως η Βασιλική δεν άντεχε την αλήθεια. Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί. Ήξερε ότι είχε περάσει πολλά, και είχε επιβιώσει, γιατί ήταν δυνατή. Και η δύναμη όμως στον άνθρωπο είναι πεπερασμένη, έχει κάποια όρια. Ανησυχούσε μήπως η δύναμη της δεν της αρκούσε για να αντιμετωπίσει τούτο το κακό.

Αναλογίστηκε για πρώτη φορά πόσες ζωές καταστράφηκαν με την πράξη του, και πόσες έμελλε να καταστραφούν μετά την αποκάλυψη της αλήθειας. Η μάνα του δεν θα τη βαστούσε τόση ντροπή. Είχε την οικογένεια πέρα και πάνω από όλα. Η σχέση του με τον αδελφό του θα καταστρεφόταν μονομιάς, και όσο για τη Βασιλική και τον Νικηφόρο δεν ήθελε καν να το σκέφτεται. Θα έβλεπαν τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους για δεύτερη φορά. Δεν τους άξιζε αυτό. Δεν μπορούσε όμως να γίνει διαφορετικά, όσο και αν το ήθελε. Κοντά τους ένιωσε για πρώτη φορά σαν στο σπίτι του, σαν την οικογένεια που δεν απέκτησε ποτέ. Δεν ήταν όμως η δική του ζωή. Ήταν μία ζωή κλεμμένη και το ήξερε. Την είχε αρπάξει βίαια και κάποια στιγμή θα το πλήρωνε...