Μαθιός - Βασιλική: Η αποκάλυψη

Ο χωρισμός πριν την καταιγίδα

Τον περίμενε με τέτοια ανυπομονησία, όπως τότε, την ημέρα που πήρε την πρώτη του άδεια από το ναυτικό, 20 χρόνια πριν. Ήταν τόσο χαρούμενη και αυτό το συναίσθημα ήθελε να το μοιραστεί μαζί του!! Βέβαια ένα μωρό ήταν το τελευταίο που περίμεναν και οι δύο, αλλά ήταν σίγουρη ότι ο μαθιός θα ήταν το ίδιο ευτυχισμένος με εκείνη! Ένα παιδί που θα το μεγάλωναν μαζί! Η ευτυχία της είχε χτυπήσει την πόρτα την πιο ακατάλληλη στιγμή, αλλά πλέον η Βασιλική ήξερε ότι ποτέ δεν θα υπήρχαν οι ιδανικές προϋποθέσεις. Ήταν αποφασισμένη να ζήσει την ομορφιά της ζωής, σε όλες τις εκφάνσεις της. Απόψε του είχε ζητήσει να να βρεθούν. Ήταν ευκαιρία, ο Νικηφόρος ήταν από καιρό στο Ηράκλειο, οπότε θα είχαν όλο το χρόνο για να το συνειδητοποιήσουν και να συζητήσουν μαζί για τον τρόπο διαχείρισης αυτού του τόσο ξαφνικού γεγονότος. Η λατρεία της για αυτό τον άνθρωπο είχε δυναμώσει μετά το θάνατο του Στεφανή. Την αγαπούσε και ήξερε ότι πάντα θα ήταν το στήριγμά της, ποτέ δεν θα την πρόδιδε!

Η πόρτα χτύπησε. Η Βασιλική έτρεξε να ανοίξει με το χαμόγελο να φωτίζει όλο της το πρόσωπο. Βλέποντας τον να στέκεται στο κατώφλι της πόρτας άνοιξε τα χέρια της και τον έκλεισε στην αγκαλιά της. Τότε όμως ήταν που παρατήρησε ότι ο ίδιος δεν έκανε καμία κίνηση για να της ανταποδώσει το αγκάλιασμα, όπως όλες τις προηγούμενες φορές που βρισκόντουσαν οι δυο τους και περνούσαν τρυφερές και παθιασμένες στιγμές. Σήκωσε το κεφάλι της και κοίταξε το πρόσωπό του. Τον είδε να τη θωρεί με βλέμμα σκληρό και σκοτεινό. Της κόπηκαν τα πόδια. Τότε δεν είχε συμβεί ξανά αυτό. Πάντα την κοίταζε γλυκά και τρυφερά, και σχεδόν πάντα της χαμογελούσε.

Απομάκρυνε τα χέρια της από πάνω του και προχώρησε στο εσωτερικό του σπιτιού. Η Βασιλική έτρεξε και τον αγκάλιασε από τη μέση. Εκείνος όμως άρπαξε τα χέρια της και με θυμό την έσπρωξε προς τα πίσω. Εκείνη έμεινε να τον κοίτα έκπληκτη, και ένα κακό προαίσθημα φώλιασε στην ψυχή της.

"Αγάπη μου τι έχεις; Συνέβη κάτι;", τον ρώτησε μαλακα.

Είδε το βλέμμα του να αλλοιώνεται από οργή. Την πλησίασε απότομα και εκείνη πισωπάτησε.

"Δεν θα με αποκαλέσεις ποτέ ξανά έτσι, κατάλαβες;", της τόνισε, όσο πιο άγρια μπορούσε.

"Μάθιο ότι συμβαίνει δεν καταλαβαίνω. Για ποιο λόγο είσαι έτσι; Τι έγινε; Τι σου έκανα;", τον κοίταζε ικετεύοντας για μια καθησυχαστικη απάντηση του, που ήξερε όμως ότι δεν θα ερχόταν.