Chapter 2: " CLAIRE "

1.1K 72 37
                                    

CHAPTER 2

__________________________________________

CLIED POV

"A tear fell when I saw you, a tear fell when you left me all alone in the blue, a tear fell when you said your love wasn't for me. I didn't miss the teardrops but i miss you"

Kahit sa huling pagkakataon sinaktan mo pa rin ako! Di mo man lang ba ako ma - mimiss? Imbis na kasi samahan mo ako sa pag - alis ko pero sinaktan mo nanaman ako ng paulit, paulit, paulit -ulit!!! 

BUL1Sh!T!!

Kaya lang naman ako nagkakaganito dahil sayo! ALAM MO YUN DIBA? kaya bakit pa ako mag papakatanga kung pilit lang akong sinasaktan at nilalayo ng taong mahal ko. Ano ba talaga ang sagot sa problema ko?

 ANG PAG -ALIS KO SABAY PAGBURA NG MGA NADARAMA AT PAGMAMAHAL KO SAYO? 

When you’re hurt it’s okay to flirt, to date, to hate, to mingle with other people, to drink, to cry, to laugh out loud, to scream and to dance wild, you know why? Because when you’re hurt you don’t owe anybody any explanation on how you choose to repair what that person broke. Live you’re life as you wish, until you’re whole again.

okay lang yun di ba? 

basta mawala lang tong SAKIT SA PUSO KO.

"Kuya Jun, tayo na po." 

after a minutes were here at the place, the place were my memories to a girl whose name is Sophia ay iiwan ko na. Tama na ang sakit ! tama na ang katarantaduhang pag - iisip. 

"Kuya Jun pakasabihan nalang po sila Mom and Dad na umalis na ako" 

Papunta na sana ako sa eroplano na sasakyan ko papuntang Korea ng may nagtanong sakin na hindi ko kakilala. 

"Hoy gwapo! papunta ka rin bang Korea?" pa FC'ing tanong niya

"Oo" i replied.

"Bakit wala kang kasama?" tanong nanaman niya

"Kasi ako lang mag - isa ang aalis okey!" sagot ko.

Bakit ba ang daldal nito. 

"Total papunta ka na rin lang, sabay na tayo." 

wow!! ang astig mo ha!! hindi pa nga kita kilala pero ang kapal na ng mukha mo ha

"Wait.. anu bang pangalan mo?" walang sawang tanong niya at eto nanaman akong sagot ng sagot sa hindi ko kakilala ^OO^

"Clied" maiksi kong sagot

"Tara na!! at mahuhuli na tayo....."

may balak ba to saakin? ni hindi ko pa nga kilala kong sino siya tapos sama na daw kami? 

"Ms. TIMANG!" paglolokong sabi ko.

"ANU???" gulat siya parang ganito lang O_O!

"Ang sabi ko TIMANG KA... ni hindi ko nga ikaw close tapos lapit ka ng lapit sa akin? may problema ka ba Manang?" pag- iinsulto ko nanaman

"ANU ULIT YUN? MS. TIMANG! MANANG!" lagot galit na siya.

Para hindi na siya mapikon at magalit hinila ko nalang siya papunta doon sa loob.... 

Mga ilang segundo rin ata bago kami makarating then umupo na ako. Nang nakaupo na ako, naalala ko naman yung dati na mag kasama kami ni Sophia paalis ng bansa at pupunta rin sana kami ng Korea para ipakilala ko siya sa ate ko na nakatira doon.

FLASHBACK

" Clied... ang alam ko may snow ngayon dun. Pwede bang pagdating natin dun ay maglaro muna tayo ng snow at gumawa rin tayo ng snowman." 

She made me CryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon