Chapter 6 : "Be my Girlfriend" =__=

529 54 27
                                    

CHAPTER  6

Clied's POV

"Sorry Sophia pero kailangan ko ng lumayo sayo dahil hindi na pala kita mahal"

Ayos! gumana ang plano ko. Nasa likod lang ako ni Gary habang sinasabi niya ang mga katagang yun.

Pero may hapdi pa rin sa puso ko nung nakita ko siyang umiyak... Dahil ba hindi ako sanay na tignan siyang umiiyak? malungkot?

Pero't anu ba ang pinag-iisip ko! Bakit?! Naawa ba siya nung ginawa niya yun sakin? Minahal ko ang babaeng yan ng higit sa buhay ko pero ang malala, sinabi niyang KONTE lang daw ang binigay niyang pagmamahal saakin. 

At ngayon na umiiyak ka.. That's great!!

Hoping na nagustuhan mo na ako ang dahilan kung bakit ka ngayon iniwan ng taong dapat ako ngayon ang nasa sitwasyon niya. Na iiyakan mo ng dahil sa ayaw mong mawala siya! E saken ba? Minsan ba naisip mong iyakan ako nung araw na aalis ako? at ngayon na umiiyak ka,

"Sophia"  I looked at her habang iyak pa rin siya ng iyak.

"Are you aware those word karma?" 

Then, lumingon siya. I saw her gorgeous soul, her mesmerising face but my angel is crying.

Hindi! Hindi na pala siya angel ko. Ex-angel na pala. My previous ex-angel is crying. Nakita kong nakitingin siya sakin.

"Why are you here?" she's angry. My ex-angel is angry!! 

And are you asking question? My answer is....

"I'm here for nothing. I will not comfort you. I will not serves as your handkerchief. I will not here just to hug you. I will not here to erase those sadness beneath on you. And lastly, I'm here to say I miss you and I love ....."

di pa nga ako tapos magsalita nun pero halatang gulat siya kaya

"I love the way you are crying. and I'm happy to see that! except these one"

Tinignan ko si Gary...

"Lahat ng sinabi niya sayo ay pawang hindi katotohanan . All those things are scripted"

Afterwards, I looked at her again and gave her a smirk and a Clied Fernandez smile

"O panu ba yan, tuloy pa rin ang date niyo. Pero ewan ko lang kung magiging romantic at masaya ang date niyo"

After that, I left them...

My first move is done! Makes my day Complete.. :)

Gary's POV

Nagyeyelo ako sa kinatatayuan ko. Wala man lang akong nagawa! umiiyak pa rin siya.

Bakit nangyari to?

at bakit lumabas yun sa bibig ko?

at hanggang ngayon ay di pa rin ako makagalaw... Natatakot akong lapitan siya. Parang ayaw ko munang magpakita sakanya.

"Totoo lahat ng yun. Totoo lahat ng sinabi ko"

di ko alam kung bakit yun anng lumabas sa bibig ko.. Siguro dahil nahihiya na ako sakanya.. Siguro dahil heto rin ang rason ko para huwag na siayng mag tanong. At ngayon na nandito na't nakatingin siya sa direksyon ko, anu pa ba ang gagawin ko?

"Aalis na ako"

Lumayo ako.

Pero alam kong nasaktan rin ako ng sobra. Pero kailangan dahil pilit kaming pinaghihiwalay ng hayop na Clied na yan! Buti't mabait ako, kundi nagkalasog-lasog na ang mukha ng lalakeng yun!

She made me CryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon