🐷I'm Top🐰💚❤(completed)

part-11

Unicode

သာသာရဲ့ ဒီficကို zhanyi ထဲထည့်ထားတာတွေ့တယ် ဒါ Yizhan ပါနော် အဲ့လိုမထည့်ပါနဲ့ တော်ကြာ real မှားနေလိမ့်မယ်😌

ရှောင်းကျန့် ဆိုဖာပေါ်မှာ ငြိမ်ကုပ်ပြီး ထိုင်နေမိသည်။မိမိဘယ်နားတစ်ဝိုက် ရေခဲမှတ် ဒီဂရီအမြင့်ဆုံးကို ရောက်နေသလိုဘဲ။ အခုသူရောက်နေတာ ကလေးရဲ့မိဘတေအိမ်ဖြစ်ပြီး။ကလေးရဲ့ ပါးနဲ့မားက သူကိုအကြည့်စူးစူးတွေနဲ့ လေ့လာနေသည်။ အကြည့်ခံရသူ ရှောင်းကျန့် မှာတော့ ကြောက်ဒူးတေတောင်တုန်လို့။

"ပါး...မား..ကိုကို့ကို နောက်မနေကြပါနဲ့တော့ ကိုကိုကြောက်နေပြီး"

"ခွီးးးးဟားးဟားး"

ရှောင်းကျန့် ကြောင်အန်းသွားမိတယ်။ ကလေးပြောတဲ့အထဲမှာ ရီစရာတစ်ခုမှလဲ မပါပါဘူး။ ဘယ်နဲ့ကြောင့် ထရီကြတာတုန်း။

"ဟား..ဟားး အေးပါ သားရာ ပါးကစကြည့်တာပါ တော်တော်ကြောက်သွားပုံပေါ်လို့ ရီမိတာပါကွာ"

*Wtf!! စတာတဲ့လား ဒီမှာအငွေ့ပြန်ချင်နေပြီးဗျ ကလေးရဲ့မားကရော ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ပြုံးစိစိဖြစ်နေရတာလဲ အစကသူဘဲ သဘောမတူဘူး ပြောခဲ့တာမလား။ အခုက သဘောမတူတဲ့ပုံစံနဲ့လဲမတူဘူး။ သူတို့သား လင်ရလို့ပျော်နေတဲ့ ရုပ်တေနဲ့ ဘယ်လိုတွေမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး။

"ပါးကလဲ မစပါနဲ့တော့ လို့ ကျတော်တို့ကို သဘောတူမယ်မလား"

"အဟမ်းး ဒါတော့ ငါ့ဘက်ကသေချာ စဥ်းစားရအုန်းမယ်လေကွ ငါသားတစ်ယောက်လုံးကို ပေးထားရတာလေ"

* ပါးနော်ပါး ကျတော့်ကိုကို ကြောက်pပြေးရင် ပါးကိုပါးအဖြစ်ကနေ အမွေဖြတ်ပစ်မယ် ဟင့်*

ရိပေါ်ကတော့ စိတ်မရှည်စွာဘဲပါးကို စိတ်ထဲကနေ မေတ္တာတေပို့နေတော့တယ်။

"ဟို ဒါဆို ကျတော့်ဘက်ကဘာများ လိုက်ရောပေးရလဲ  အန်ကယ်"

"ဒါဆို အဟမ်းး"

"ဝမ်ပါး ရှင်တော်တော့ ကျမဆက်ပြောမယ်"

"အေးပါ ဝမ်မားရာ မင်းကလဲအခုမှ ပါဝါလာပြရတယ်လို့ ဟင်းဟင်း"