Yalnız Beni Sev

Bölüm 36 "Milton Clevedon"

Çok ara verdim biliyorum ama bölüm 10566 kelime uzunluğunda. Çok emek verdim kızgınlığınızı bir kenara koyup bana yorum yapmayı unutmayın olur mu ^-^ Sizi seviyorum hepinize iyi okumalar ^^

Yalnız Beni Sev

Bölüm 36 "Milton Clevedon"

On dördüncü Bristol Dükü Joseph Donever pantolonunu giymeye çalışırken o kadar huysuz ve öfkeliydi ki bu duygular istemsizce hareketlerine yansıyor üstünden hırsla fırlattığı pantolonu giyerken gereksiz bir zorlanma yaşıyordu. Bir bacağı ters çıkarılmış pantolonu düzeltmediği içinde tek bacağının üzerinde hoplayarak giyerken homurdanmalar artmış sinirle tekmelediği kumaş dengesini kaybedip komodine çarpmasına neden olmuştu.

Komodin'in üzerinde ki kristal şamdan gürültüyle kırılırken çıkan ses Charlotte'nin derin uykusundan sıçrayarak uyanmasına neden oldu. Genç kadın dağılmış saçlarını gözünün önünden çekip şaşkın şaşkın ne olduğunu anlamaya çalışırken boş bakışlarla etrafı izliyordu.

Birkaç saniye anlamsızca bakınmaya devam ettikten sonra yatağın diğer tarafında homurdanarak pantolonunu giymeye çalışan kocasını gördü. Gözlerini hızla kırpıştırıp alnını ovuştururken bir önce ki gecenin anıları da yavaş yavaş zihnine dolmaktaydı. Hatırladıkça kızın yüzünde bir gülümseme oluştu daha sonra gülümseme kocaman bir sırıtmaya döndü ve yan yan kocasına bakmaya başladı.

Joseph'le aralarında geçen o konuşmadan sonra bir daha hiç konuşmamış olsalar da adam Charlotte'la sabahın ilk saatlerine kadar sevişmiş, karısını iki kere uykusundan uyandırarak bitmeyen arzusuna bastırmıştı. Charlotte'yi en çok şaşırtan şeyse kocasının bu arzusuna en az onun kadar büyük bir tutkuyla karşılık vermesiydi. Joseph'in kendisine dokunmaması için malikanede nasıl köşe kapmaca oynadıklarını sırf onunla birlikte olmaması için gerdek gecelerinde ona kuzenine aşık olduğunu söylediği zaman aklına geldi. Bu düşünce geldiği gibi de hemen unutmak için kafasını salladı.

Çıplak vücudunu örtmek amacıyla örtüye sarınırken epey coşkulu ve işveli bir sesle Joseph'e seslendi. Sesinde bariz bir alay da seziliyordu.

-Günaydın ekselansları.

Gömleğini giymeye başlayan Joseph yatağa oturup kıza arkasını dönerken daha yüksek sesle homurdandı.

Bu tavır Charlotte'yi hiç etkilememişti. Joseph'in kendisini en az onun istediği kadar istediğini dahası davranışlarında ufak da olsa bir değişime neden olduğunu gördükten sonra hiçbir şey onu yıldıramazdı artık. Dün geceden sonra şunu çok iyi anlamıştı ki gözden çıkarılmış bir eş asla kocası tarafından böyle bir arzuyla karşılanmazdı.

-Biraz yardıma ihtiyacınız var gibi gözüküyor. Yardım edeyim mi?

Charlotte kocasının öfkeyle gömleği çekiştirip durmasını izlerken kırkırdamaya başladı. İçinde ki heyecanı ve mutluluğu bastıramıyor özellikle Joseph'le uğraşmak için can atıyordu.

Joseph ise bunun taban tabana zıttı duygularla uyanmıştı.

Karısının sesinde ki coşkuya ve kıkırtılarına zor tahammül ederek dişlerinin arasından hırlayarak karşılık verdi.

Charlotte gülerek örtüyü çekip vücuduna doladı. Ayağa kalkıp kendisine sırtını dönerek yatağa oturan kocasının karşısına geçti. Gömlekten vazgeçip botlarını ayağına geçiren adam kafasını kaldırıp da Charlotte'yi görünce görmemiş gibi davranarak gömleğin kol manşetlerini düzeltip tekrar giymeye başladı. Charlotte ise adamın aksi yüzüne bakarken kahkahalar atmamak için zor tutuyordu kendini. Muhtemelen böyle bir şey yapsa adam kızı camdan aşağıya atıverirdi. Tabi önce kıyafetlerini giydirir sonra aşağıya atardı.