Yalnız Beni Sev

Bölüm 31 "Akşam Yemeği"

Yalnız Beni Sev

Bölüm 31 "Akşam Yemeği"

Cliftonda ki evde geçirdiği günler Charlotte için oldukça sıkıntılı ve moral bozucu bir sıradanlıkta geçmekteydi. Joseph'in evden gidişinin üzerinden otuz üç uzun gün ve gece geçmişti. Düşes Eva ile aralarında geçen konuşmadan bir hafta sonra kadın Anna'yı ve Düşes Matia Donever'ı da yanına alarak aceleyle evden ayrılmıştı. Charlotte kadına nedenini sormak istese de gelen mektupla birlikte herkesin hızla hazırlandığını ve etrafta aceleyle koşuşturanları görünce çekinerek soramamıştı. Özellikle de Leydi Dulcie kızın konuşmasını bırakın görünmesinden bile nefret ediyordu.

Eva'nın gidişiyle birlikte Charlotte'nin de oda hapsi başlamış oldu. Dulcie halayla evde baş başa kalan kız kadının katı kurallarını ve tavrını önleyebilecek bir Eva olmadığı için burnunu dışarı çıkartmasına izin verilmiyordu. Charlotte bütün günü küçük odasında sıkıntıyla geçirirken geceleri Dulcie uyuduğunda Tamela'nın da yardımıyla evin arka bahçesine bakan küçük balkona kaçmayı başarıyordu. Neredeyse günün ilk ışıklarına kadar battaniyesine sarılarak yerin gökle buluştuğu o çizgiye uzun uzun bakan genç düşes için hizmetçisi öylesine üzülüyordu ki. Elinden gelen tek şey kızın bu balkona kaçmasına yardım etmekti. Bunu bile öyle güç yapıyordu ki evdeki diğer hizmetlilerin sürekli ayıpladığı ve dedikodusunu yaptıkları düşes için ne düşündüklerini biliyordu Tamela. Genç kadından nefret ediyorlardı. Her gece onları atlatıp kızı balkona çıkarabilmek için binbir türlü yalan söylemek zorunda kalıyordu.

Sadece iki güne bir John Attenborught gelip kızın halini hatrını soruyordu. Başlarda John her gelişinde Charlotte'nin kalbi ağzında atıyordu, Joseph'den bir haber getireceğini düşünerek heyecanla bekliyor sonrasında adamın sakin bir ruh halinde ayaküstü beş dakika konuşmasıyla yetinmek zorunda kalıyordu. Ilk zamanlar John'dan bir şeyler öğrenmek için çabalamış, ona dolaylı yoldan Joseph'i ve isyanı sormaya çalışmıştı. Adamın anlamaz tavırlarından sonra korumaya çalıştığı gururu bir kenara atarak direkt kocasını sorsa da John'un hiçbir şey anlatmayan yüzünden somut bir cevap alamamıştı. Joseph'in adamın konuşmasını yasakladığını anlamıştı Charlotte bir noktadan sonra sorgulayarak onu da zor durumda bırakmaktan vazgeçti.

Otuz üçüncü gecenin soğuğunda Tamela'nın sırtına koyduğu battaniyeye sıkı sıkı sarılırken aynı dalgın ve üzgün yüzle dışarıyı izliyordu. Gün ağarırken gittiği odasında üç saatlik kısa uykusundan sonra uyandığı her an hızla odasında ki masayı kontrol ediyor Joseph'den bir belge gelip gelmediğine bakıyordu. Adamın gitmeden önce ettiği boşanma sözünden dönüp dönmediğini öyle büyük bir kalp sızısıyla merak ediyordu ki. Bazen uyuduğu o kısa anlarda kabuslarına bile girmişti.

Dük kocasının bu zamana kadar yapacağım deyip yapmadığı hiçbir şey hatırlamıyordu Charlotte.
"Boşayacağım seni" demişti adam. Muhtemelen bu dediğini de yapacaktı.
Sahi yapar mıydı gerçekten?
Yapacağım demişse bu kadar zaman geçtikten sonra işlemleri başlatması gerekmez miydi?
Joseph ne beklemeyi ne de bekletmeyi seven bir adam değildi.
O halde belki de boşanmaktan vazgeçmişti?

Düşünceleri boşanmanın sınırlarında dolanıp kızın yüreğine küçük sancılar gönderirken gözlerinden akan bir kaç damla yaşı yavaşça siliverdi.
Eğer Joseph'den ayrılırsa... o zaman.. ne yapacağını bilemiyordu Charlotte.
Kocasına olan aşkını daha yeni kabul etmişken, gözlerini her kapattığında onun silüetini görürken, kafasını her yastığa koyuşunda Glouchester'de ki handa adamın onu nasıl öptüğünü, dudaklarının kızın boynunda bedeninde nasıl gezindiğini hatırlarken adamın hayatından öylece çıkacak mıydı gerçekten? Bunu nasıl yapacağını bilmiyordu Charlotte. Gideceğini artık Donever malikanesinde yaşamayacağını düşündükçe bile kalbi ağzına geliyor elleri buz kesiyordu.