" သက်ရေ! သက်! သက်ရေ!!!"
မနက်စောစီးခြံရှေ့လာအော်နေသော
ကမ္ဘာကြောင့်မိုးသက်ကြွေနိုးနေပေမဲ့ပေကပ်ကာ
ပြန်အိပ်နေသည်။
ဒီအိမ်ကိုသူဝင်ချင်တိုင်းဝင်နေတာပဲ
မသိရင်သူ့ကိုအိမ်အနားမကပ်ခိုင်းသလို
"တကယ့်ကောင်"
စောင်ကိုခေါင်းမှီးခြုံကာပြန်အိပ်နေလိုက်သည်။
"ဒေါက် ဒေါက် သားရေနိုးနေပီလား"
"လာပီဖေဖေ"အပေါ်အကျီကောက်စွပ်ကာ
တခါးသွားဖွင့်ရသည်။
"သားရယ် ကမ္ဘာလေးကိုသွားတွေ့လိုက်ပါ သူအဲ့မှာရပ်နေတာကြာနေပြီ သားတို့ရန်ဖြစ်ထားကြတာလား"
"မဖြစ်ပါဘူးဖေဖေရယ် သူအိမ်ထဲဝင်လာလို့ရတာပဲ
ဘာလို့အဲ့မှာပဲအော်နေလဲမသိဘူး"
"ကမ္ဘာ့အကြောင်းလဲသိရဲ့သားနဲ့ သွားတွေ့လိုက်နော်"
"ဟုတ်"
ဖေဖေ့စကားကြောင့်သူမျက်နှာအမြန်သစ်ပြီး
ကမ္ဘာ့ကိုသွားတွေ့ရသည်။
"သက်ဗျာ ကြားရဲ့သားနဲ့ ဒီမှာလည်ချောင်းတောင်နာနေပြီ"
"ကောင်းတယ်သေပါသေသွားရမှာ"
"သက်ကိုမရမချင်းမသေဘူးစိတ်ချ"
"ဘာပြောတယ်!!"
"ကဲတက်ဗျာ မုန့်သွားစားမယ်"
မိုးသက်ကြွေကအနောက်မှကမ္ဘာ့ကိုဖက်ထားသည်။
ကမ္ဘာကတော့အပြုံးကြီးပြုံးလျက်။
ဆိုင်ရောက်တော့ထုံးစံအတိုင်းနှစ်ယောက်လုံး
ကော်ဖီမှာကြသည်။
ကော်ဖီကိုမွှေနေတုန်းသူတို့နားကောင်
လေးတစ်ယောက်ရောက်လာသည်။
"ဟယ်လို ကိုကမ္ဘာ"
အသံလာရာနှစ်ယောက်လုံးကြည့်လိုက်ကြတော့
ကောင်လေးတစ်ယောက်
ကောင်လေးကတော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။
ပါးလေးနှစ်ဖက်ကလဲသွေးရောင်လွှမ်းလျက်
ဖြူနုနေတဲ့အသားအရေကြောင့်ထိုကောင်
လေးကိုနှစ်ယောက်လုံးကြည့်နေကြသည်။
ကမ္ဘာကချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်တော့မှ
မိုးသက်ကြွေလဲအသိပြန်ဝင်သွားကာ
ကော်ဖီကိုသာငုံ့သောက်နေလိုက်သည်။
YOU ARE READING
love is you (Complete)
Short Storyအချစ်၌ကျရှုံခြင်းseason2ပါရှင့် (မင်းကမ္ဘာနိုင် + မိုးသက်ကြွေ)
